Morgunblaðið - 07.11.2019, Blaðsíða 52

52 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. NÓVEMBER 2019
✝ HallgrímurÞormarsson
fæddist í Reykjavík
1. febrúar 1978.
Hann lést 27. októ-
ber 2019. Móðir
hans er Þuríður
Kristín Hallgríms-
dóttir, f. 27. febrúar
1955, maki Finn-
bogi Kjartansson.
Faðir: Þormar Ingi-
marsson, f. 21.
ágúst 1952, maki Þórunn Stef-
ánsdóttir, f. 8. október 1958.
Systkini Hallgríms sammæðra
eru Kjartan Henry, f. 9. júlí 1986,
maki Helga Björnsdóttir, og
Fjóla, f. 28. janúar 1993, unnusti
Davíð Sigurbergsson. Dóttir
Finnboga er Ása Lind, f. 1972,
sambýlismaður Ingibergur Ingi-
bergsson Edduson.
Systkini Hallgríms samfeðra
eru Thelma, f. 16. nóvember
1981, maki Óskar Örn Hauksson,
Rakel, f. 1. október 1983, sam-
býlismaður Auðunn Blöndal, og
Bryndís Begga, f. 28. mars 2001.
Sonur Þórunnar er Einar Ólafs-
son, f. 1987, maki Kahina Ólafs-
son. Foreldrar
Þuríðar voru Hall-
grímur Guðjónsson,
bóndi í Hvammi í
Vatnsdal, f. 1919, d.
2018, og Sigurlaug
Fjóla Kristmanns-
dóttir, f. 1921, d.
2010. Foreldrar
Þormars voru Ingi-
mar Hólm Guð-
mundsson, úrsmið-
ur í Reykjavík, f.
1926, d. 2012, og Ásdís Valdi-
marsdóttir, f. 1932, d. 2012. Hall-
grímur ólst upp í Reykjavík,
hann gekk í Laugarnesskóla,
Melaskóla og Hagaskóla. Hann
lauk stúdentsprófi frá Versl-
unarskóla Íslands 1998. Hall-
grímur útskrifaðist með BS-próf
frá Háskóla Íslands 2002. Hann
stundaði síðan nám í CBS -
Copenhagen Business School.
Hallgrímur starfaði við fjöl-
skyldufyrirtæki fjölskyldu föður
síns, síðan við veitingastörf, nú
síðast á Hótel Búðum.
Útför Hallgríms fer fram frá
Dómkirkjunni í dag, 7. nóvember
2019, og hefst kl. 13.
Að verða móðir í fyrsta sinn er
hamingjuríkasta stund lífs míns.
Að horfa í augun þín og upplifa
skilyrðislausa ást. Að þú sért nú
horfinn úr mínu lífi er minn
stærsti harmur. Ég finn fyrir
nærveru þinni í hjarta mínu þar
sem þú verður að eilífu. Sofðu
vært, ástin mín.
Guð geymi þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson)
Þín
mamma.
Það er erfitt að kveðja þig,
elsku sonur, því við vorum komnir
vel af stað í góða vegferð. Það var
nærandi að fá að hitta þig dagana
tvo fyrir þetta hörmulega slys og
finna hve vel þér leið fyrir vestan
á Búðum. Góður vinnustaður,
samstarfsfólk og stórfenglegt
umhverfi. Þú varst mjög sáttur í
þessu starfi og naust þess að vera
hluti af teymi í að skapa ham-
ingjustundir með fólki og þá sér-
staklega brúðkaupsveislur. Þér
fannst það lítið mál að keyra yfir
Fróðárheiðina til Ólafsvíkur þar
sem þú varst farinn að festa ræt-
ur og stunda ýmiskonar afþrey-
ingu í hjólreiðum, fjallgöngum og
sundferðum.
Þú sýndir mikla festu og dugn-
að strax sem ungur drengur, fórst
að selja DV og Vísi, og í stað þess
að vera í miðbænum þar sem
flestir voru, þá tókst þú strætó og
fórst inn í Faxafen þar sem verk-
stæðin voru og náðir góðri sölu.
Þú varst sjálfstæður og fjár-
magnaðir m.a. 12 ára reiðnám-
skeið í Geldingaholti og þar lagðir
þú traustan grunn að þeirri reið-
mennskutækni sem þú bjóst æv-
inlega að. Þú vannst um árabil í
Nóatúni með skóla og sautján ára
keyptir þú þér draumabílinn
Honda Civic sem var þér mikils
virði, sem þú hreykinn stóðst einn
að kaupum á. Eins hafðir þú starf
hjá félagsþjónustunni þar sem þú
varst stuðningsfulltrúi ungs pilts
sem þú sinntir af mikilli hlýju og
natni.
Það er margs að minnast hjá
okkur í hestamennsku og ferðum
víða um hálendið og minnist ég
sérstaklega 9 daga trússferðar
sem við fórum ásamt Þórunni inn
í Arnarfell hið mikla. Þú varst 14
ára og varst mér mikil aðstoð og
góður félagi. Snemma varst þú til
í hestakaup og gerðir vel þegar
þú seldir góðan hest, hann Fák
sem Hallgrímur afi þinn gaf þér
sem fola. Stuttu seinna hringdir
þú í mig og baðst mig um að koma
með þér upp í Kjós, því þar var
hestefni sem þú sást auglýst,
keyptir og nefndir Glóa, rauðbles-
óttur hestur frá Stokkhólma í
Skagafirði og sá átti nú eftir að
veita þér og mér unaðsstundir í
mörgum ferðalögum. Þú varst
jafnan mjög hreykinn af því að
enginn betri hestur var í okkar
hesthúsi í áratugi!
Eins voru þær margar skíða-
ferðirnar í Skálafell sem við átt-
um og svo fórum við tveir saman
til Saalbach í Austurríki og áttum
góða daga. Þú hafðir farið fimm
ferðir til St. Anton sem þú lofaðir
og varst að plana nýja ferð.
Þú varst mér mikill styrkur í
fyrirtækinu með þína menntun,
kunnáttu í tölvum og bókhaldi, og
nutum við afi þinn góðs af því. Þú
varst samt ekki alltaf með vindinn
í bakið í þínu lífi, þú hafðir sterkar
skoðanir, varst kröfuharður við
sjálfan þig og um leið við aðra.
Þetta er þekkt og kannast ég við
það. Þú varst ömmum þínum og
öfum alveg einstaklega hlýr og
hjálpsamur. Skaftahlíðin hjá Ásu
ömmu þinni var þinn griðastaður,
þar sem þér leið hvað best um
tíma og var virðingin og ástin
gagnkvæm. Þú varst ríkur af
yndislegum systkinum sem elsk-
uðu þig innilega og sakna. Þú
varst þeirra elstur og var litið upp
til þín og leitað ráða. Eins áttir þú
traustan og góðan hóp vina sem
stóðu við bakið á þér. Með sorg í
hjarta kveð ég þig, kæri sonur.
Þormar Ingimarsson
Elsku Hallgrímur, það er
þyngra en tárum taki að skrifa
þessi orð. Þú varst stóri bróðir
okkar og okkur fannst þú óttalaus
og hugrakkur. Það var alltaf gam-
an á pabbahelgum hjá okkur,
uppi í hesthúsi eða á skíðum, úti í
garði í fótbolta eða að byggja
snjóhús. Bestu stundir okkar
voru í Vatnagarði sem var eins og
ævintýri líkast. Með hestana okk-
ar í garðinum og náttúruna allt
um kring. Hestaleiðirnar voru
alls staðar, áin sem við syntum í
sem var líklega meira eins og
lækur til að busla í. En við vorum
lítil og heimurinn var stór. Við
gátum unnið okkur inn smá nam-
miklink með því að læra nöfnin á
fjöllunum og bæjunum í kring eða
með því að giska á á hvaða mínútu
við kæmum að Vegamótum. Ekk-
ert sjónvarp, bara hestaferðir,
gítar, söngur og spil. Þú varst
góður og stríðinn, glaður en
stundum þjáður, áttir marga að
en varst stundum einmana. Þú
varst hlýr, yndislegur og þú
faðmaðir fast. Það var svo mikið
eftir og það er svo erfitt að hugsa
til þess að nú sé þetta búið og við
sjáum þig ekki aftur. Við verðum
að trúa því að þú sért kominn til
ömmu, að skála í kóki í gleri, á
skíðum með afa og þeysast um á
baki Glóa.
Þar til næst. Þínar systur,
Thelma og Rakel.
Elsku Hallgrímur, stóri bróðir
minn. Ég er svo þakklát fyrir að
hafa haft þig í lífi mínu. Mér leið
alltaf vel að tala við þig og þú lést
mig alltaf vita að þú værir til stað-
ar fyrir mig. Það var eitthvað við
þig sem ég sá í mér. Að tala við
þig var aldrei þvingað, mér leið
eins og ég hefði þekkt þig í mörg
ár, fleiri en ég hef lifað. Þú skildir
mig og ég held að ég hafi skilið
þig líka.
Þú varst mér fyrirmynd og
hefði ég ekki getað óskað mér
betri bróður.
Mér finnst mjög sárt að við
höfðum ekki meiri tíma saman.
Lífið tók þig allt of fljótt. Þegar
ég talaði síðast við þig í apríl lang-
aði mig að segja: „Svo lengi sem
þú ert hamingjusamur, þá er ég
hamingjusöm.“ Alveg sama hvar
þú ert staddur. En að vita að þú
sért ekki lengur á jörðinni finnst
mér mjög sárt og mun ég alltaf
sakna þín.
Ég á ekkert nema góðar minn-
ingar um þig. Á öllum myndum af
okkur sit ég í fangi þínu, þú held-
ur utan um mig og brosið skín af
okkur. Bara að eiga þessar minn-
ingar er nóg fyrir mig, því þótt við
hittumst ekki oft síðustu ár vissi
ég alltaf hvað okkur þótti vænt
hvoru um annað.
Ég veit að við hittumst einn
daginn aftur, þangað til mun ég
alltaf minnast þín sem yndislega
stóra bróður míns sem gerði líf
mitt svo miklu betra. Ég vona
innilega að þú hafir það gott. Ég
elska þig.
Bryndís Begga Þormarsdóttir.
Það er sorg að sjá eftir ástvin-
um – og sárari er harmurinn þeg-
ar fólk fer í blóma lífsins. Hall-
grímur hefur verið í lífi mínu 28
ár, eða allt frá því að ég hóf sam-
búð með föður hans. Ég sá hann
breytast úr unglingi í ungan
mann.
Fylgdist með honum í gegnum
hestamennskuna og kynntist
honum ekki síst í að fylgjast með
umgengni hans við hestana. Þar
átti hann fyrirtaks gæðing af
Svaðastaðakyni sem Glói hét,
rauðblesóttur, glófextur, létt-
byggður, skapmikill leiðtogi sem
var draumur að sitja. Þennan
hest eignaðist Hallgrímur ári eft-
ir fermingu og þeirra samleið var
stórkostlegt ævintýri.
Þeir smullu saman, báðir gló-
fextir, ákveðnir leiðtogar sem
virtu hvor annan. Eitt sinn, þegar
Glói var kominn vel við aldur,
fékk frændi minn hann að láni og
að því loknu bauð hann Hallgrími
háa fjárhæð fyrir klárinn. Hall-
grímur afþakkaði, enda Glói ekki
metinn til fjár.
Hann gat setið alla hesta – ró-
aði þá viðkvæmu og samdi við þá
skapmiklu. Líkamleg átök við
járningar, tamningar, gegningar,
fjallgöngur, langar hjólaferðir,
skíðaferðir innan- og utanlands
voru líf hans og yndi, enda var
hann atgervismaður og undir ró-
legu yfirbragðinu leyndist þraut-
seigja og þor. Það leyndist líka
viðkvæmur strengur sem hann
faldi jafnan. Eitt sinn vorum við í
langri hestaferð inni á öræfum.
Umhverfið var grátt og tilbreyt-
ingarlaust, en þar kom að við áð-
um í lítilli laut. Þar var flekkur
með dýjamosa og eftir breiðunni
rann tær lækur, sem var sem silf-
urþráður í sólinni. Hallgrímur leit
til mín og sagði rólega „mikið
óskaplega er þetta fallegt“ og
hrifningin sást í augunum.
Það kom því ekki á óvart að
hann skyldi setjast að á Snæfells-
nesi.
Vinnustaður hans var á einum
fegursta stað landsins, í Búða-
hrauninu, n.t.t. að Hótel Búðum,
stað sem Snæfellsjökull rís í allri
sinni tign, margbrotinni flórunni í
hrauninu og gylltum fjörum
Búðafjörunnar. Hallgrímur var
alinn upp á Hringbrautinni og bjó
sér heimili í Vesturbænum, en við
honum hefur blasað Snæfellsnes-
ið og jökullinn alla tíð og eflaust
dregið hann til sín með sinni dul-
úð.
Hallgrímur verður sárt syrgð-
ur af ástvinum og tómarúmið
verður seint fyllt. Ég mun sjá
hann í rauðblesóttum hestum,
silfurtærum lækjum, augum for-
eldra hans og lífshlaupi systkina
hans. Hann verður alltaf nálægur
í hugum okkar og hjörtum.
Tign er yfir tindum
og ró.
Angandi vindum
yfir skóg
andar svo hljótt.
Söngfugl í birkinu blundar.
Sjá, innan stundar
sefur þú rótt.
(Johann Wolfgang von Goethe,
þýð. Helgi Hálfdanarson)
Þórunn Stefánsdóttir.
Það er þyngra en tárum taki að
kveðja Hallgrím frænda minn.
Við áttum margar yndislegar
samverustundir sem börn í
Hvammi í Vatnsdal hjá ömmu og
afa. Þær stundir hef ég oft rifjað
upp. Við fórum í búið okkar til að
sjá um dýrin og heimilishald í
hlíðinni fyrir ofan Hvamm. Í ófá
skipti tálguðum við skútur, ferj-
ur, báta eða önnur fley sem
ímyndunin blés okkur í brjóst og
létum þau síðan sigla niður bæj-
arlækinn alveg niður að vegi. Í
sveitinni var margt fleira til gam-
ans gert, eins og að fara heljar-
stökk í hlöðunni, eltingaleikir,
túttubyssuleikir, músaleit, ormat-
ínsla, sílaveiðar o.fl. en fyrst og
fremst og í alvöru lífsins vorum
við Hallgrímur vinnumenn Hall-
gríms afa og Sigurlaugar Fjólu
ömmu. Burðast var með mjólkur-
fötur fyrir kálfana og heybunka
inn í fjós fyrir kýrnar, gleði okkar
og borgun var að sjá ánægju
skína úr augum dýranna.
Einnig eru minnisstæðar ferð-
ir á Blönduós í kaupfélagið þar
sem tækifærið var nýtt til fulls og
suðað í ömmu og afa um ýmislegt
misnytsamlegt. Ég átti þrjú ár í
forskot á Hallgrím og því var ég
svolítið að stýra og stjórna, hann
spurði mig um alla hluti enda
fróðleiksfús lítill drengur. Mér er
sérstaklega minnisstætt hvernig
hann spurði mig í sífellu „akkuru“
og mér fannst það vera skylda
mín að upplýsa lítinn frænda um
tilgang lífsins og fleiri hluti sem
ég stundum vissi ekki um sjálf.
Hallgrímur var óhemju ná-
kvæmur, metnaðarfullur og dug-
legur, vann alla tíð með námi og
hafði gaman af því að stunda
íþróttir svo sem hestamennsku,
líkamsrækt, skíði og golf. Hall-
grímur unni náttúru Íslands og
þótti mér mjög vænt um að fá
myndbrot úr Vatnsdal frá honum
þar sem hann hafði verið á ferð
um dalinn.
Hann var mikill dýravinur og í
minningunni voru það hestarnir
Stjarni, Fákur og Glói ásamt
hundinum Sámi frá Hvammi í
Vatnsdal sem voru honum dýr-
mætir vinir.
Við Hallgrímur áttum það
sameiginlegt að vera með óbil-
andi bíladellu og lagði hann mik-
inn metnað í að hafa bíla sína allt-
af í toppstandi og kunni ég vel að
meta það.
Það er svo sárt að hugsa til
þess að maður sem er í blóma lífs-
ins fái ekki tækifæri til að lifa
lengur. Ég sendi mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur til foreldra,
systkina og allra aðstandenda
Hallgríms Þormarssonar.
Guð blessi minningu um góðan
dreng og megi hún lifa að eilífu.
Sigurlaug Ýr Gísladóttir.
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu
í huganum hrannast upp sorgarský.
Þótt sólin nú skíni á grænni grundu,
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kölluð á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða,
svo gestrisin, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin - mig setur hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Þín frænka
Margrét og Gunnar.
Það er napurt til þess að hugsa
að Hallgrímur frændi minn sé
fallinn frá. Í bernsku var hann
einn af hornsteinum minnar til-
veru en jafnframt keppinautur
sem örðugt var að hafa undir.
Enda voru, að mínu viti, líklega
hans helstu persónueinkenni
metnaður og keppnisskap. Hann
byrjaði snemma að stunda knatt-
spyrnu, og af reynslu bæði og af-
spurn var víst að á því sviði hafði
hann góða hæfileika. Það sama
gilti um aðrar menntir þar sem
líkamlegrar hreysti þurfti við.
Á viðskiptasviðinu var Hall-
grímur harðdrægur frá barn-
æsku, seldi meðal annars blöð og
afgreiddi í kjörbúð af miklum
dugnaði.
Snemma fóru sögur af digrum
sjóði á sparireikningi hans, gott ef
hann sjálfur var þar ekki helst til
frásagnar. Enda var hann, í minn-
ingunni, fljótlega eftir bílpróf
kominn á kraftmikinn kagga,
greiddan úr eigin vasa. Fékk ég
nýfermdur að sitja í þar sem leið
lá úr Vatnsdal út á Blönduós. Það
er eitt fárra skipta þar sem ég
hefði óskað mér að heldur bæri
meira á hinni alræmdu árvekni
löggæslu umdæmisins.
Eftirtektarverð var gæska
Hallgríms gagnvart þeim sem
honum voru minni máttar eða
stóðu höllum fæti. Barngóður var
hann, sér í lagi, svo ég sá til,
systkinum sínum móður sinnar
megin sem hann eignaðist nokkuð
stálpaður. Gamla fólkið nálgaðist
hann af nærgætni og einstakt
samband átti hann við nafna sinn,
Hallgrím afa okkar. Ferfætling-
um af flestu tagi held ég að hann
hafi unnað, sér í lagi hestum.
Frændi minn vildi vera fremst-
ur meðal jafningja í því sem hann
tók sér fyrir hendur, eins og al-
gengt er um Vatnsdælinga, en
svo virðist sem sú tilhneiging
hans hafi fundið sinn farveg í veit-
ingageiranum og orkan sem í
honum bjó fengið þar útrás.
Undi hann vel við sitt í síðasta
starfi þar sem í nágrenni vinnu-
staðarins á Hótel Búðum var
óhamin náttúra sem hann festi
gjarnan á filmu af næmni.
Með hryggð í hjarta kveð ég
öflugan ungan mann og góðan
dreng sem langt í frá fékk notið
þeirra krafta til fulls sem í honum
bjuggu. Aðstandendum vottum
við fjölskyldan á Blómvöllum
okkar dýpstu samúð og megi allar
góðar vættir veita þeim styrk.
Bjarni Gíslason.
Það eru ákveðin augnablik í líf-
inu sem fylgja manni það sem eft-
ir er, eitt slíkt var þegar ég fékk
símtalið um að þú Hallgrímur
værir ekki lengur með okkur. Nú
sit ég að skrifa minningargrein
um þig Halli sem er algjörlega
óraunverulegt, sorglegt, ótíma-
bært og ósanngjarnt.
Til að lýsa þér þá hugsa ég um
þig sem gamlan vin með keppn-
isskap sem leið best utandyra á
hestbaki að skoða nýja staði og
hitta nýtt fólk.
Við gengum menntaveginn
saman, hittumst fyrst í Haga-
skóla, fórum síðan saman í Versló
og loks í Háskóla Íslands. Á þessu
ferðalagi okkar saman var margt
skemmtilegt gert, brallað og
skipulagt í kjallaranum á Hring-
Hallgrímur
Þormarsson
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Emilía Jónsdóttir,
félagsráðgjafi
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir