Skessuhorn - 01.05.2019, Síða 27

MIÐVIKUDAGUR 1. MAÍ 2019 27
Vísnahorn
Sá mikli snillingur
Ragnar heitinn Böðvars-
son orti um sína ljóða-
gerð:
Glími ég þrátt við orðsins óm,
ama veldur mér hik og stam.
Gamanlaust er nú fát og fum,
fimi skortir í mál og rím.
Annar snillingur og ekki síðri var Vilhjálm-
ur Hjálmarsson frá Brekku í Mjóafirði, fyrr-
um ráðherra. Hann var staðfastur bindind-
ismaður og lét ekkert trufla þá sannfæringu
sína. Einhverju sinni orti hann á framsóknar-
samkomu þar sem menn töldu hann duglítinn
við drykkju:
Þrátt ég verð að þola brigsl
þar sem vínið er til taks.
Kaffi og vatn ég kneifa á víxl
kátur verð af þessu strax.
Maður var nefndur Þorbjörn og faðir hans
Björn svo eftir gömlum og góðum íslensk-
um sið kallaði hann sig Þorbjörn Bjarnarson.
Hann varð mjög óánægður þegar fólk kallaði
hann Bjarnason, og réð úr þeim vandræðum
með því að taka sér nafnið „Þorskabítur.“ Hér
er ein staka hans:
Ég þrái allt og ekkert.
Á ekkert, hef þó nóg.
Ég veit ei hvað mig vantar
en vantar sitthvað þó.
Auðvitað getur orðið vöntunarleysisskortur
á hinum ýmsustu fyrirbrigðum í veröldinni og
þá þarf að bæta þar úr. Til þess voru Kaup-
félögin stofnuð. Um Karl Sigtryggsson sem
þá var deildarstjóri KÞ á Húsavík orkti Egill
Jónasson:
Enn er Karl á ferð og flakki
félags til að gæta heildar,
því nú er kominn naglapakki
frá Noregi til söludeildar.
Eitt sinn var rætt um að fyrirtæki það á
Hellissandi sem Skúli Alexandersson veitti
forstöðu hefði óeðlilega góða nýtingu á afla
og ekki væri eðlilegt samræmi milli land-
aðs afla og þess afurðamagns sem frá húsinu
kæmi. Þegar Páll Pétursson á Höllustöðum
heyrði þessi tíðindi orti hann:
Skúli er helvíti hygginn og klár
- hausinn af þorskinum risti.
Það ná ekki aðrir að nýta hann skár
það er nærri því betra en hjá Kristi.
Á sínum tíma var það tvennt sem var hvað
alvarlegast ef skorti; þurrkur og síld. Á þeim
árum var kveðið í svartsýniskasti á Akureyri:
Nú er loftsins ásýnd yggld,
engri birtu stafar,
enginn þurrkur, engin síld,
allt á leið til grafar.
Ekki man ég í svipinn hver orti þessa.
Finnst samt að ég eigi að vita það, bara man
það ekki:
Alltaf hjá mér ástin vex
er ég fer að hátta
Þrisvar sinnum þrjátíuogsex?
-Það eru hundraðogátta!
Alltaf gott að vera fljótur að reikna ekki síð-
ur en sá sem ort var um:
Lítið í þér vitið vex
þó verði limir stórir.
Þegar dragast þrír frá sex
þá eru eftir fjórir.
Sölvi Helgason var mikill reiknimeistari á
sinni tíð. Svo mikill að eitt sinn reiknaði hann
tvíbura í eina svarta og var annað barnið svart
og hitt hvítt en svo reiknaði hann hvíta barnið
úr henni aftur og svoleiðis kúnstir hafa ekki
verið leiknar síðan. Sést þar best hvað við Ís-
lendingar erum alltaf fremstir (minnsta kosti
miðað við höfðatölu). Samt hefur okkur held-
ur farið aftur frá tímum Sölva og Magnús
vinur minn Halldórsson náði ekki alveg að
reikna tamninguna í þann gæðagrip sem fékk
hjá honum þessi eftirmæli:
Algjörlega einstakt -lán
ó-, það má nú segja,
enda varst þú algjör bján-
i, sem varð að deyja.
Álit manna á rithöfundum er vissulega svo-
lítið breytilegt og ekki laust við að skoðanir
geti verið nokkuð skiptar um þeirra ágæti.
Bjarni frá Gröf hefur greinilega ekki verið
hrifinn af þeim öllum:
Eru stærsta mæða manns
margir þeir sem skrifa.
En allir þessir andskotans
asnar þurfa að lifa.
Enginn veit enn nákvæmlega hvar ham-
ingjuna er að finna eða hvernig hún er í lag-
inu en það getur þó verið að skáldið Georg
Jón (Onni) á Kjörseyri hafi komist nær því en
aðrir:
Margur leitar í mikilli önn
frá morgni til sólarlags,
en ég held að það sé hamingja sönn
...að hlakka til næsta dags.
Bjarni frá Gröf hafði hinsvegar þessa sýn á
málin:
Hvað stoða hallir og glóandi gull
ef gleðinnar fölnað er stráið?
Það bjargar svo litlu þó buddan sé full
ef barnið í manni er dáið.
Lengi vel var það góðra bænda siður að
hafa klukkuna svona einum til tveimur tímum
of fljóta til að nýta daginn betur. Jafnvel gat
dottið í þá að seinka henni aðeins seinnipart
dagsins ef hægt var án þess vinnufólkið veitti
því athygli. Séra Tryggvi Kvaran var eitt sinn
á ferð með Marka Leifa sem hafði orð á að
það væri orðið „dimmt á símaklukku.“ Séra
Tryggvi orti:
Hné til viðar himins frú
heimi er færði lukku.
Drottinn hjálpi drengjum nú,
dimmt er á símaklukku.
Þó við bölvum oft vegakerfinu og viðhaldi
þess (eða skorti á viðhaldi) er ekki þar með
sagt að við vildum snúa aftur til þeirra tíma
þegar vegir voru engir og brýr nánast óþekkt
fyrirbrigði. Einhvern tímann fyrir 1932 var
skrifað á brúarstöpul Blöndu gömlu og mikið
væri nú gaman ef einhver vissi um höfund:
Sólarandans ljúfust ljóð
lætur gjalla tíðum,
glymur Blanda ástaróð
undir fjallahlíðum.
Þeir eru víst ótaldir sem drukknuðu í vatns-
föllum landsins áður en þau voru brúuð og
svosem ekki það eina sem varð fólki að fjör-
tjóni í þá tíð. Læknisþjónusta var af verulega
skornum skammti ef hún var yfirleitt nokkur
og tæknin nánast á núlli. Örn Arnarson orti
um botnlangann:
Bölvaður fari botnlanginn
bæði í mönnum og konum.
Það dugar ekki Drottinn minn
að drepa fólkið með honum.
Alltaf öðru hvoru fáum við að kjósa. Sjald-
an kemur nokkuð vitrænt út úr þeim æfingum
og kannske þá frekar vit-rænt en Friðbjörn í
Staðartungu orti út af einhverjum kosning-
um sem ég svosem man ekki eða veit ekki um
hvað snerust:
Vina minna vitfirring
varla spáir góðu
að kjósa og senda á Sambandsþing
sjálfsálit í skjóðu.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Það bjargar svo litlu þó buddan sé full - ef barnið í manni er dáið
Hin árlega samsýning Fornbílafj-
elags Borgarfjarðar og Bifhjólajelags
Raftanna verður í Brákarey í Borg-
arnesi laugardaginn 11. maí næst-
komandi frá klukkan 13 til 17. Þang-
að eru allir velkomnir og sem fyrr er
frítt inn. „Við höfum alltaf lagt mikla
áherslu á að bjóða fólki upp á þennan
dag án aðgangseyris til þess að fjöl-
skyldufólk geti kíkt við og gert sér
glaðan dag án mikilla aurasviptinga.
Vöfflukaffið verður á sínum stað eins
og vant er,“ segir Unnar Bjartmars-
son forsprakki við skipulagningu
sýningarinnar og fjelagi í Röftunum.
Félögin tvö hafa staðið að þessari
sýningu í sameiningu undanfarin ár
en Raftar héldu sína fyrstu sýningu
2001. Húsnæði beggja félaganna í
Brákarey og næsta nágrenni verður
nýtt undir sýninguna og má segja að
eyjan verði mikið til undirlögð þessa
klukkutíma.
Cadillac og torfæruhjól
Í húsnæði Fornbílafélagsins verða
sérstakir gestir þessa árs frá Cadil-
lac klúbbnum með þó nokkuð marga
lengdarmetra af bílum þeirrar teg-
undar. Í húsnæði Rafta verður Vin-
tage Enduro. Þar gefur að líta end-
urohjól eða torfæruhjól að megn-
inu til frá því upp úr 1970 og eitt-
hvað fram á níunda áratuginn. Þetta
eru gamlar Montesur, Maico, Honda
XL og fleira í þeim dúr. „Hópurinn
sem að þessu stendur er ekki ein-
göngu að gera þessi hjól upp heldur
eru þau einnig notuð til þess sem þau
kunna best. Á Klausturskeppninni í
fyrra stóðu þeir fyrir því að vera með
flokk fyrir þessi gömlu hjól og vakti
sýningin mikla athygli. Þar skipt-
ir miklu máli að knapinn sé klædd-
ur í samræmi við hjólið og þess tíð-
aranda og tjaldbúðir og allur búnað-
ur sé sem allra minnst frá samtím-
anum. Má búast við að þessir piltar
beri með sér ýmislegt fleira en hjól
til sýningar,“ segir Unnar. Þá kveðst
hann eiga von á góðum hópi mótor-
hjólafólks af norðanverðu landinu að
þessu sinni. „Hjólaklúbburinn Tían á
Akureyri ætlaði að halda samkomu til
heiðurs Heiðari Jóhannssyni þennan
sama dag, en félagar þar ákváðu að
heiðra minningu Heiðars með að
fara í skemmtiferð suður fyrir heiðar.
Við búumst því við dágóðum hópi frá
Akureyri, Sauðárkróki og fleiri stöð-
um. Það eru starfandi 80-90 klúbb-
ar hjólafólks víðsvegar um landið og
því útilokað annað en að einhverjir
viðburðir á þeirra vegum beri upp á
sama dag. Því er ánægjulegt að norð-
anmenn ákváðu að slást í hópinn
með okkur,“ segir Unnar.
Margir með
vörukynningar
Þónokkur umboð og söluaðilar hafa
boðað komu sína í Brákarey og eru
af ýmsu tagi. „Þarna verða bæði ný
tæki, fatnaður og búnaður til sölu og
sýnis. Mótorhjól, fjórhjól, buggybíl-
ar, drónar, kajakar, verkfæri, efna-
vörur, útivistarmyndavélar, ferða-
hýsi og margt fleira. Til stendur að
vera með sýningu og flug á drónum
klukkan 14:30 enda eru þetta tæki
með gríðarlega notkunarmöguleika.
Svona sýning útheimtir heilmik-
inn undirbúning og eru margir sem
koma að. Við mætum nú sem fyrr
miklum velvilja hvar sem við kom-
um enda er þessi sýning löngu búin
að festa sig í sessi sem fastur liður í
menningarlífinu á Vesturlandi,“ segir
Unnar Bjartmarsson að endingu.
mm
Stórsýningin í Brákarey verður 11. maí
Svipmyndir úr Brákarey á liðnum árum.
Unnar Bjartmarsson hér staddur í mótorhjólaferð á Úral-hjólum um Úralfjöll í
Rússlandi.