Bændablaðið - 06.07.2017, Side 38

38 Bændablaðið | Fimmtudagur 6. júlí 2017
Prjónagleðin 2017 var haldin
á Blönduósi nýverið. Tæplega
70 skráðu sig á námskeið og
fyrirlestra sem öll gerðu góða
lukku enda er lögð áhersla á að
fá hingað færustu kennara og
fyrirlesara.
Kennarar leggja metnað sinn
í að vera með stutta og skýra
framsetningu svo allir geti
lært sem mest. Anne Eunson
frá Hjaltlandseyjum var í hópi
kennara, en hún hefur komið á
þær tvær Prjónagleðishátíðir sem
áður hafa verið haldnar. Þykir
hún ein harðasta prjónakona sem
sögur fara af hér á landi. Hún
hefur gengið svo langt í prjóni að
hún prjónaði girðingu í kring um
garðinn sinn með blúnduprjóni.
Prjónagleðiskonur sem rita pistil
um nýjustu hátíðina velta fyrir sér
hvort húnvetnskir bændur muni ef
til vill leika sama leikinn.
Áhugaverðir fyrirlestrar
Fyrirlesturinn „Dætur mínar
skulu allar fá að læra að skrifa“,
saga Kvenna skólans á Blönduósi
1879–1978, sem Iðunn Vignisdóttir
sagnfræðingur flutti, hlaut
verðskuldaða athygli þeirra sem
heyrðu. Það sama má segja um
merkilegan fyrirlestur Ásdísar
Jóelsdóttur lektors um upphaf
íslensku lopapeysunnar en hún
vann rannsóknarverkefni um efnið
á vegum Heimilisiðnaðarsafnsins á
Blönduósi, Hönnunarsafns Íslands
og safnsins að Gljúfrasteini.
Nýtt var að þessu sinni að
bæta hekli við hátíðina en Tinna
Þórudóttir Þorvaldar er sú sem hefur
haft veg og vanda að því að gera
hekl að þjóðarsporti í hannyrðum.
Hún flutti „prjónagraff“ bæði til
Íslands og Danmerkur á sínum
tíma. Hennar fyrirlestur fjallaði um
þau áhrif sem Havana hefur haft á
sköpun hennar í hekli.
Opið var inn á sölubása
og veitingasölu og myndaðist
skemmtileg stemning þar. Alls
19 aðilar mættu með vörur sínar
og listmuni. Einnig voru sýnd
vinnubrögð og deild út reynsla til
allra sem áhuga höfðu á, beint úr
básunum. Gerður var góður rómur
af þeim vörum og því fólki sem var
í básunum og má segja að þarna hafi
verið saman kominn þverskurður af
íslensku prjóni og vörum tengdum
prjóni.
„Flytjanlegt textílhótel”
Fyrir utan spennandi námskeið
og fyrirlestra var haldin
prjónahönnunarkeppni sem
tengdist verkefni sem Textílsetrið
er þátttakandi að ásamt Fanø í
Danmörku og Orkanger í Noregi.
Verkefnið kallast „Færanlegt
textílhótel“ og hafa þessar þrjár
prjónahátíðir hlotið styrk frá
Norræna menningarsjóðnum til
að vinna undirbúningsvinnu fyrir
hótelið.
Þrír arkitektar frá arkitekta-
stofunni Norrøn mættu á svæðið
og kynntu verkefnið. Þessi
arkitektastofa er margverðlaunuð
fyrir nákvæma rannsókn á samfélagi
og menningu þeirra í nærumhverfi
þeirra verkefna sem þeir eru að
vinna að, sem þeir nýta síðan í
hönnunina. Þeim var það mjög
mikilvægt, að sögn, að hafa komið,
upplifað stemninguna, heimsótt
námskeiðin, skoðað þær hugmyndir
sem komu í samkeppninni og svo
ekki sé talað um að þeir lærðu að
fitja upp á, prjóna og fella af! Þeir
sögðu að það væri allt önnur útkoma
að upplifa þetta sjálfir en að lesa og
teikna við borðið í Kaupmannahöfn.
Sigrún Indriðadóttir á Stórhól í
Skagafirði vann keppnina en í allt
tóku 12 manns þátt. Hennar tillaga
þótti listræn, spennandi áferðir og
hún sýndi grunnhráefni okkar, sem
er ullin, á einstakan hátt. Þeir fóru
með allar tillögurnar með til að
nýta í hönnuninni. Síðar fara þeir
á hinar hátíðirnar, bæði í Noregi og
Danmörku.
Prjónagjörningur
Einn hluti dagskrárinnar var
Prjónagjörningur, en Kerstin
Lindstrøm, sænskur listamaður
sem dvelur í textíllistamiðstöðinni
á Blönduósi, hóf það verkefni fyrir
allmörgum árum í samvinnu við
alþjóðlegan félagsskap sem kallast
Gavstrik. Félagar þess prjónuðu
hver sinn rauða bútinn sem síðar
var settur saman í Færeyjum.
Hugmyndin fæddist eftir að hún
hafði setið lengi við tölvu en þá
uppgötvaði hún að lítið lægi eftir
hana og hugsaði þá um tímann
og hvernig við verjum honum.
Í framhaldi af því hugsaði hún
að prjón er eins og klukka, hver
lykkja eins og sekúnda og prjón
skilur alltaf eitthvað eftir sig.
Prjónagjörningurinn hefur að auki
farið til Hjaltlandseyja, Kanada,
Parísar og Svíþjóðar. Hvert land
hefur sinn lit. /MÞÞ
Þrjár skeleggar systur, Stína Gísladóttir, Rúna og Edda Gísladætur. Þær
puntuðu upp á hátíðina hvar sem þær voru.
Sigrún Helga Indriðadóttir og þótti hennar tillaga listræn, sýna mismunandi
áferðir og vera frumleg. Verðlaunin voru eitt námskeið að eigin vali, hátíðar-
kvöldmatur og aðgangur að Prjónagleði 2018. Síðan fengu allir þátttakendur
tvær dokkur af léttlopa, bundnar inn í laxaskinn frá Tannery Visitor Center
– Gestastofa Sútarans sem styrktu keppnina auk Ístex.
Einbeittir nemendur Helgu Jónu Þórunnardóttur við vinnu sína.
Handavinnukennari að sunnan tók til sinna mála og kenndi Jakob og Poul að prjóna.
Allt lagt á sig til að punta bæinn með
lagði á sig að klifra upp á ruslafötu
til að allt færi nú sem best.
Poul, Jakob og Marco, allir arkitektar frá arkitektastofunni Norrøn, komu
og kynntu verkefnið „Flytjanlegt textílhótel“ sem Textílsetur Íslands – The
Icelandic Textile Center er þátttakandi í ásamt Fanøfestivalen í Danmörku
og Orkanger í Noregi. Þeir sögðu líka frá hugmyndinni um að halda prjóna-
hönnunarsamkeppni á þessum þremur prjónahátíðum.