Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1989, Blaðsíða 30

IBRENNIDEPLI
Ritstj órinn árnar öllum árs og
friðar, semlínurþessarlesa.
Á liðnu ári var æði oft fjallað um
það í þessum pistlum, hversu
hægt gengi með sjálfsagða
leiðréttingu á ýmsu því er aflaga
færi.
Hjálpartækjamálin voru
ofarlega á baugi og margar ferðir
famar út af því, enda ótækt að
horfið væri frá fyrri ávinningum
varðandigjöld tilríkisins.
Formaður lagði fram fyrir
æð stu yfirvöld fj ármála og trygg-
ingarmála ítarlegan lista um
óskir aðildarfélaga okkar og við
verðum að líta svo á að fullur
sigur hafifengistvið fjárfagagerð
nú þar sem svohlj óðandi heimild
fékkst: Fjármálaráðherra er
heimilt að feffa niður aðflutn-
ingsgj öld og söluskattaföiyggis-
og hjálpartækjum fyrir fatlaða.
Samkvæmt túlkun skrif-
stofustjóraráðuneytis er hér um
mjög rúma og víða heimild að
ræða og hann telur lista for-
mannsins fuflgildan innan
þessarar heimildar og er það
vissufega mikifs virði. Ekki skal
öðru trúað en ráðherra fjármála
fullnýti þessa heimifd öryrkjum
til hagsbóta, en eftir þvi verður
gengið að sjálfsögðu.
Langri raunasögu og þrauta-
göngu er líka lokið varðandi
söluskatt af ábyrgðartrygg-
ingariðgjöldum bifreiða í eigu
fatlaðra. Rétt er að rifja upp að
lögin voru samþykkt í maí með
ákvæðum um reglugerðarsetn-
ingu. Eftir henni var farið að
ganga strax í júní, en það var
fyrst um mánaðamót ágúst-
september sem hún leit dagsins
ljós.
Þá voru þar á annmarkar,
sem ekki hefðu átt að vera þar,
svo rækilega sem á það hefði
verið bent að öryrkj ar héfdu rétti
sínum þó orðnir væru 67 ára og
eldri. Loksí desemberbyijunleit
leiðréttingin ljós og ber að fagna
því um leið og ítreka skal
nauðsyn þess fýrir stjómvöld og
ráðuneyti að hafa fýllsta samráð
við samtök fatlaðra um svo
vandmeðfarin og þýðingarmikil
mál.
Hitt er svo miklu miður að
alltof margir virðast ekki vita um
rétt sinn þama, þrátt fyrir ítrek-
aðar auglýsingar af hálfu Ö.B.Í.
Hið sama gildir um þungaskatt-
inn niðurfellingu hans, til þeirra
sem hafa bensínpeninga, þó
aldur sé yfir 67 ára. Enn skaf
ítrekaðursáréttur. íbeinufram-
haldi af þessu er rétt að benda á
úrskurð um skattleysi bifreiða-
styrks til öiyrkja, en á því fék
vissulega vafi. Er sá úrskurður
birtur hér í Fréttabréfinu, en
fýrir vangá féll hann niður í des-
emberbfaði.
En um feið er rétt að upplýsa
að bifreiðastyrkur í ár er kr.
130.000 þannig að hann heldur
fullu gildi sínu og sama er að
segja um bifreiðastyrk til meira
fatlaðra sem nú verður400.000.
Ekki verður svo við þennan
stjómvaldsþátt skilið að ekki sé
getið megnrar óánægju í sam-
tökum fatlaðra vegna sam-
bandsleysis, einkum varðandi
nefndir sem fjalla alveg sér í lagi
ummálefni fatlaðra áýmsanvið-
kvæmanveg.
Óskir samtakanna um aðild,
em allt um of að engu hafðar
þrátt fýrir ærin tilefni og ítrekun.
Nærtækt dæmi er um endur-
skoðun laga um almannatrygg-
ingar. Engir eiga þar meiri hags-
muna að gæta en fatlaðir. Hins
vegar er undirritaður í nefndinni
af allt öðrum ástæðum,
skipaður þangað fyrir vem sína
hér, en beinn tilnefningarfull-
trúi er enginn í nefndinni frá
samtökum fatlaðra. Á þessa
nefnd er minnst hér sérstaklega
sakir þess að óttast var alllengi
um líf hennar, en hún er nú
komin af „gjörgæslu" níu mán-
aða og fundar nú ákaft. Að
sjálfsögðu mun undirrritaður
hafa fyllsta samráð við samtök
fatlaðra um hugsanlegar breyt-
ingar, en ýmsar hugmyndir um
þær em á kreiki, en sem öllu
meira snerta þó ellislífeyrisþega
en öiyrkja.
Það ber líka að harma að fé-
lagsmálaráðherra, sú ágæta
áhugakona um málefni fatlaðra
um mörg ár, hefur óneitanlega
sniðgengið samtök fatlaðra um
of, jafnvel í svo veigamiklu máli
sem gerð framkvæmdaáætlun-
ar til fr amtíðar varðandi þennan
málaflokk. Samvinnunefnd
samtakanna beggja hélt fund
með forsætisráðherra um mál-
efni fatlaðra í heild sinni og eftir
er að sjá, hver árangur verður.
En heimsóknin til ráðherra og
heimsóknir þeirra til okkar hafa
sitt gildi, þó margt sækist of
seint.
Talandi um heimsóknir af
þessu tagi hlýtur athygli okkar
nú á nýbyijuðu ári að beinast að
Framkvæmdasjóði fatlaðra og
örlögum hans nú við fjárlaga-
gerð. Þar hafði þó verið ýtt á, af
mörgum og mjög víða reynt að
hafa á áhrif.
En hvað sem yfirlýsingum,
orðumogheitumlíður, þáerþað
fjárlagatalan og fjarska rýrt
raungildi hennar sem gildir. í
fýrra var fj árlagatalan 180 millj -
ónir og til að halda gildi sínu milli
ára, burtséð frá áralangri sam-
felldri skerðingu, hefði talan
þurft að lágmarki að vera 215
milljónir og í raun 218, ef væg-
asta prósenta er notuð.
En niðurstaðan varð 201,
lýrara og aumara gat það ekki
orðið. Fyrst framkvæmdaliðir
fjárlaga hækkuðu milli um-
ræðna og það verulega, álitum
við einfaldlega, að hið sama yrði
uppi varðandi framkvæmda-
sjóðinn. En þrátt fyrir allar
umleitanir við fjárveitinga-
nefnd, við ráðherra fjármála og
allt upp í sérsamtal við
forsætisráðherra gerðist ekkert
og eftir sat framkvæmda-
sjóðurinn með öll sín óleystu
verkefni og alls ónóga peninga.
30