Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1989, Blaðsíða 31

Dapurleg niðurstaða þeirra
stjómvalda sem heitið höfðu á
haustdögum íjárhagslegri efli-
ngu framkvæmdasjóðsins og
muníminnihöfð, efekkertgerist
á árinu sem gæti bætt fyrir. Þar
hlýtur að vera efst á blaði sérstök
ijárveiting til hjúkmnarheimilis
fyrir heilaskaðaða, þegar sú
þarfa bygging kemst á fram-
kvæmdastig.
Meðþvíaðleggjaþartilmynd-
arlegt framlag - utan fjárlaga -
með aukafj árveitingu hreiniega,
gætu stjómvöid sýnt iit og það í
þörfu máli, sem ég ætia að
enginn myndi gagnrýna.
Úthlutun úr framkvæmda-
sjóði fatlaðra er erfið og vanda-
söm og engin leið að gera svo
öllumlíki.
Fulltrúar samtakanna
beggjaem eins ogáður hefurver-
ið greint frá þau Hafdís Hann-
esdóttir og Jón Sævar Alfonsson
auk undirritaðs, en í stjómar-
nefndinni sitja alls sjö fulltrúar.
Vonandi verður unnt að birta
úthlutun nú í Fréttabréfinu.
En ósanngjamt væri að taka
framkvæmdasjóð út úr.
Varanleg raunaukning verð-
ur á ári hveiju í málefnum fatl-
aðra í heild og ef við tökum fjár-
lagatölur félagsmálaráðuneyt-
is þar sem meginhlutinn er - ekki
skal öðrum gleymt t.d. hjá
mennta- og heilbrigðsráðu-
neytum - þá er heildartalan 7-
700málefni fatlaðra svo notað sé
fjárlagamál um 980 miiijónir og
við skuium vona að margt gott
verk og farsælt sé unnið fyrir það
fé og raunar vissa mín að svo sé.
Skoðun mí n er bj argföst sú að
við eigum eiginiega að gera hvort
tveggja, horfa vonbjört á veg
fram og sækja sífellt á um það
sem óunnið er en einnig og ekki
síður að viðurkenna og meta það
semvei ergert.
Ég þykist þekkja gang þjóð-
mála og þá sem þar um véla það
þokkalega að geta mælt með
þessari leið sem hinni árangurs-
ríkustu tii lengri tíma litið.
Sókndirfska án sanngirni
getur komið okkur í koll og aldrei
má þann veg vinna, að stjóm-
málamenn álíti það helst og
fremst að einskis sé metið það
sem þóergert.
Ég ætti máske hér að víkja
sérlega að samvinnunefnd sam-
takamia beggja, Þroskahjálpar
og Öryrkjabandalagsins og geta
um það mikla og góða starf, sem
þar er unnið og tengir krafta
saman og gefur áherslum öllum
og athöfnum aukið vægi.
En framkvæmdastjóri okkar
ætlar að gera í næsta Fréttabréfi
góða úttekt á því öllu m.a. í ljósi
ákveðinna breytinga, sem urðu
um áramótin og lúta annars veg-
ar að hlut samvinnunefndar,
hins vegar að hlut ræðaranna.
En sem áhorfandi þessa
starfs sem þama er unnið, dreg
ég enga dul á mikla þýðingu þess
og alveg sér í lagi fyrir sam-
eiginlega baráttu okkar fólks.
Helgi Hróðmarsson hinn vökuli
ogvel starfandi stýrimaður mun
greina í þessu Fréttabréfi frá
liðnu ári og líkum þess
nýbyrjaða.
Að lokum nú: Vandamál ein-
staklinganna, persónubund-
inn, viðkvæm og vandleyst koma
hér inn á borð okkar starfsfólks
oft á dag. Öllum er reynt úrlausn
að færa á einhvem veg, en alltof
oft tekst ekki svo vel til sem
skyldi. Möguleikarnar eru
einfaldlega ekki til. Þetta á við
um húsnæðismálin helst og
fremst, þrátt fyrir stórátak, sem
miklu hafa mörgum skilað.
Ég get ekki stillt mig um að
lýsa aðdáun minni á þeim sam-
starfskonum mínum hér hversu
vel þær vinna, hverju kvabbi af
hvers kyns tagi er sinnt af að-
dáanlegri alúð.
Það á nefnilega að geta þess
sem gert er svo vel, nóg er af
hnjóði og sleggjudómum í þessu
þjóðfélagi sífelldra kvartana og
kveinstafa út af engu.
Helgi Seljan.
Reigir sig í ræðustól
rogginn með sig gjarna.
En vantar bæði kall og kjól
kyndugt er atarna.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
31