Fréttablaðið - 19.05.2020, Blaðsíða 55

ÉG ÞURFTI AÐ FULL-
ORÐNAST SVOLÍTIÐ
HRATT OG NOTAÐI HÚMOR SEM
UNDANKOMULEIÐ, ÉG GERI ÞAÐ
NÚ REYNDAR ENN ÞÁ.
Þegar þú ferð með fjölskylduna í ísbíltúr tekur atvinnulífið kipp.
Þegar íssalinn lætur flísaleggja baðherbergið kemur annar
kippur. Flísarinn lætur standsetja gamla hjólið sitt fyrir sumarið
og enn kemur kippur, sem heldur áfram þegar hjólaviðgerðar-
maðurinn kaupir íslenskan trúlofunarhring handa kærustunni.
Loksins. Allt í einu er allt komið af stað á ný.
ATVINNULÍFIÐ ER LÍF OKKAR ALLRA
Þegar þú velur íslenskt tekur
atvinnulífið við sér!
of lengi. Ég held að það hafi gert mig
sterkari en líka reiðari. Annars var
ég samt hamingjusamt barn, alltaf í
einhverjum verkefnum sem tengd-
ust leiklist og söng,“ segir Vigdís.
Hefnd stúlkunnar
„Ég hef alltaf verið með mikið hug-
myndaf lug og tónlist hefur alltaf
verið stór hluti af mínu lífi. Ég æfði
á gítar og söng þegar ég var yngri og
var alltaf í kór og að búa til hljóm-
sveitir með vinum mínum. Ég byrj-
aði svo að hlusta á rapp og hipphopp
þegar ég var svona 12 ára og elskaði
Tupac, Biggie og hlustaði almennt
mikið á rapp frá New York eftir því
sem ég varð eldri,“ segir Vigdís.
Hún segist mikill sveimhugi, sem
hafi gert henni erfitt fyrir að klára
efni sem hún byrjaði á, til þess hafi
hún þurft að læra aga.
„Ég geri oftast bara eitthvað í
maníu og kasta því svo út. Margt á
þessari plötu er svolítið þannig, lög
sem ég gerði á einum degi og vildi
ekki breyta,“ segir Vigdís um nýju
plötuna, Baby Girl Vendetta.
Martraðarkennt ástand
Nafnið á plötunni kemur til vegna
gælunafns Vigdísar þegar hún
vinnur á barnum á strippklúbbnum.
„Ég kallaði mig alltaf Vendetta
bak við barinn. Allir nota gervinöfn
þarna. Svo þýðir „vendetta“ hefnd.
Ég hugsaði þetta sem hefnd stúlk-
unnar. Þegar ég skrifaði plötuna var
ég að ganga í gegnum svolítið erfiða
tíma. Að komast yfir sambandsslit
og flakkaði á milli þess að vera ham-
ingjusöm ein og einmana. Ég var
ekki viss um neitt og reyndi að finna
hamingjuna með áfengisneyslu og
því að taka upp. Það reyndist mér
vel að hafa tekið meira efni upp því
ég byrjaði að hafa meiri trú á sjálfri
mér.“
Lögin á plötunni eru öll frekar
mismunandi, róleg lög í bland við
önnur orkumeiri.
„Ég er mikið að hlusta á Lil Peep,
Tyler the Creator og Chynna sem
innblástur. Platan er unnin með
Balatron eða Bjarka Hallbergssyni,
hann gerði fyrsta og síðasta lagið
með mér,“ segir hún um gerð plöt-
unnar.
Hvaðan kemur listamannsnafnið
Fever Dream?
„Nafnið kom upp í hausinn á mér
þegar ég var að lesa bók sem heitir
Fever Dream eftir George R.R. Mart-
in. Vampírubók um vampírur sem
hætta að borða fólk og gerast „vegan“
og borða bara önnur dýr í staðinn.
Fever Dream lýsir því þegar þú ert
veikur, færð hita og ferð í óráð. Mar-
traðarkennt ástand,“ segir hún.
Stuðningsríkir stripparar
Í lok febrúar kom út lagið Don't call
me baby með Fever Dream, og vakti
það mikla athygli. Myndbandið var
tekið upp á strippklúbbnum sem
Vigdís vinnur á .
„Á vöktunum bak við barinn
kynntist ég þessum bransa, stelpun-
um og eigendunum vel. Mér fannst
lagið passa við staðinn og ég skrifaði
handritið þannig. Tökurnar gengu
sjúklega vel en þær eru klárlega þær
stærstu sem ég hef staðið að. Ég var
með fjörutíu manns á setti og ég
elska hvað það gekk allt vel. Dansar-
arnir eru náttúrulega þolinmóðasta
fólk sem ég þekki, þær eru vanar að
bíða í vinnunni eftir viðskiptavin-
um þannig að fyrir þeim að sitja og
drekka freyðivín og bíða var ekkert
mál,“ segir hún og hlær.
Vigdís hefur myndað sterk vina-
bönd við nokkrar af stúlkunum sem
dansa á staðnum.
„Ég elska líka hvað þær koma
vel út í myndbandinu. Eigend-
urnir lánuðu mér limmósínu og ég
fékk að nota staðinn allan daginn.
Það var mjög ánægjulegt að redda
svona flottum stað. Mig langaði að
staðurinn myndi breytast úr stripp-
klúbb fyrir menn í draumastað þar
sem allir eru bara að slappa af með
hinum dönsurunum og allir eiga
peninga og þurfa ekki viðskiptavini.
Það er náttúrulega draumurinn.“
Hún segir stúlkurnar án efa einar
nettustu konur sem hún hefur
kynnst. „Konur sem vinna í svona
iðnaði eru að mínu mati mjög
sterkar og villtar og það er bara
svo mikið stuð í kringum þær. Það
er ekkert gervi við þær inn á við en
kannski meira gervi utan á,“ segir
hún brosandi.
Hinsegin fólk yfir senunni
Vigdís segir Berlín hafa tekið henni
með opnum örmum.
„Berlín er æði. Það er mikil teknó-
sena í borginni, en ég hef líka kynnst
röppurum hérna, sem er nett. Fólk í
Berlín er bara svo ævintýragjarnt og
opið að það er svo margt í boði þar,“
segir hún, og viðurkennir að það sé
margt ólíkt með borgunum tveimur,
Reykjavík og Berlín. Báðar eigi þær
þó sameiginlegt að skapandi greinar
þrífist vel og séu áberandi.
„Berlín er borg sem hefur þurft
að rísa upp frá því að vera skipt
upp með vegg og vera í niðurníðslu.
Sumir hérna hafa alltaf verið með
ákveðinn anarkisma í sér. Það er enn
þá þannig fílingur, listamenn ráða
Berlín. Hinsegin fólk er áberandi
yfir senunni þar. Teknósenunni þá
sérstaklega en rappsenan er enn
þá frekar karllæg. Ég er að reyna að
breyta því og finna fleiri stelpur sem
hugsa eins hérna í Berlín. Þær eru
nokkrar,“ segir hún.
Vigdís segir andann í Berlín mjög
frelsandi.
„Ég upplifi mig mjög velkomna
hérna og hef eignast góða vini.
Reykjavík er mjög lítil og mér finnst
fólk í Reykjavík dæma aðra mikið,
dæma fólk sem er öðruvísi að ein-
hverju leyti.
Ég fékk ógeð á því að þurfa alltaf
að vera að haga mér eftir einhverju
mynstri sem var ekki að ganga upp
fyrir mér. Berlín opnar arma sína og
tekur þig að sér, hvernig sem þú ert.“
Ísland á hjartað
Hvernig er klassískur dagur í lífi
þínu í Berlín?
„Það fer eftir því í hvaða rútínu ég
er. Ef ég er að taka kvöld- eða nætur-
vaktir á börum þá er ég að vakna
seint, borða morgunmat í kvöldmat
og sef á daginn. Síðan fer ég upp í
stúdíó þegar ég er í fríi.
Ef það er gott veður þá hjóla ég í
garðinn og slappa af með vinum
mínum, skrifa og drekk bjór. Fer á
nokkrar listsýningar og hitti alls
konar fólk,“ segir hún.
Eins og staðan er núna eru flutn-
ingar heim því ekki í kortunum enda
unir hún sér vel í Berlín í bili.
„Ég er stödd núna á Íslandi en er
á leiðinni til Þýskalands aftur í vik-
unni. Ég fékk loksins flug þangað út
og ætla að halda áfram að gera tón-
list og njóta veðurblíðunnar. Ísland
á alltaf hjartað mitt, náttúran, fjöl-
skyldan og mínir nánustu vinir eru
þar, en Berlín er heimaborgin sem
ég elska.“
steingerdur@frettabladid.is
L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I ÐF R É T T I R ∙ F R É T A B L A Ð I Ð 31Þ R I Ð J U D A G U R 1 9 . M A Í 2 0 2 0