Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2020, Side 18
18 FÓKUS 14. febrúar 2020
ÁFALL Á ÁFALL OFAN
n Fjölskyldufaðirinn fékk heilablóðfall og heilahristing
með nokkurra mánaða millibili n Eignatjón á húsinu
F
imm manna fjölskylda á
Eyrarbakka hefur gengið
í gegnum ótrúlega röð
áfalla á innan við ári. Þau
standa þó þétt saman í gegnum
erfiðleikana og láta engan bilbug
á sér finna.
Hneig niður í herbergi yngstu
dótturinnar
Hlöðver Þorsteinsson og Þóra
Ósk Guðjónsdóttir eiga þrjú börn,
Birgittu, 16 ára, Þorstein Jón, 9 ára,
og Heklu, 7 ára. „Það er dásamlegt
að búa hérna á Eyrarbakka, hérna
taka allir utan um okkur og allir
vilja hjálpa til,“ segir Þóra. Eftir
að Þóra eignaðist yngstu dóttur
sína 24 ára gömul fór hún að
finna fyrir einkennum arfgengs
lömunarsjúkdóms. Einkennin
síversnuðu með árunum og í dag
notar Þóra göngugrind.
„Ég á sem sagt rosalega erfitt
með að ganga og þarf að notast
við göngugrind þar sem hækjur
duga ekki. Svo er jafnvægið mjög
lélegt og ég þarf að nota spelkur
til að halda fætinum stöðugum
og auk þess þarf ég að nota
sérútbúinn bíl.“
Þóra hefur ekki getað unnið
vegna sjúkdómsins og hefur því
fengið örorkubætur. Hlöðver
starfaði hjá vöruflutningafyrirtæki
á Selfossi allt þar til hann fékk
heilablóðfall í mars í fyrra. „Áður
en Hlöðver veiktist í fyrra þá reiddi
ég mig nánast algjörlega á hann.“
Fyrir heilablóðfallið var
Hlöðver alheilbrigður og kenndi
sér aldrei meins. Hann mætti
í vinnuna alla daga og sinnti
fjölskyldunni og áhugamálunum
þess á milli, en hann er mikill
áhugamaður um dúfnarækt og
hefur komið upp dúfnakofa í
garðinum.
Það var síðan í mars í fyrra að
Hlöðveri var bókstaflega kippt út
úr lífinu, eins og Þóra orðar það.
„Þetta var að kvöldi til. Við
vorum að borða kvöldmat þegar
síminn hringdi, það var þá félagi
hans Hlöðvers úr dúfnaræktinni.
Hlöðver fór út í dúfnakofa með
símann og kom svo aftur inn,
ennþá í símanum, og fór inn í
herbergi hjá yngstu dóttur okkar.
Þar horfði hún á pabba sinn
leggja frá sér símann og detta
niður. Hún kallaði fram til okkar:
„Það er eitthvað að pabba!“
Þegar ég kom inn lá Hlöðver
hreyfingarlaus á gólfinu og ekki
hægt að ná neinu sambandi við
hann. Hægri hlið hans var alveg
máttlaus. Ég bað yngstu dóttur
okkar að fara og ná í símann, sem
hún gerði, sló inn 112 og rétti mér
svo símann. Sjúkrabílinn kom
stuttu seinna.“
Þóra segir dóttur sína hafa
sýnt ótrúlega mikla ró og
aðdáunarverðan kjark í þessum
aðstæðum.
„Hún var bara algjör hetja.
Á meðan við biðum eftir
sjúkrabílnum var ég nánast að
farast úr stressi. Á meðan sat hún
á rúminu, horfði á mig og sagði:
„Mamma, anda inn, anda út!““
Þekkti ekki börnin sín
Hlöðver var fluttur beinustu leið
á gjörgæsludeild Landspítalans.
Þar kom í ljós að hann hafði
fengið stóran blóðtappa í innra
heilahvel. Hann var settur á
blóðþynnandi lyf og haldið
sofandi í öndunarvél næstu
daga, áður en hann var fluttur
á almenna deild. En það virðist
sem að þessi blóðþynningarlyf
hafi náð að leysa upp tappann.
„Þegar hann vaknaði var eins
og hann væri með autt blað í
höfðinu, hann vissi ekkert hvað
var í gangi. Það var ljóst að hann
þurfti að læra allt upp á nýtt.
Hann þekkti ekki börnin sín, en
hann þekkti mig þó.“
Þóra segir mann sinn
einfaldlega vera svo þrjóskan
að hann neitaði að fá hjálp frá
sjúkraþjálfurum við að stíga á
fætur. Hann var harðákveðinn í
að gera þetta sjálfur. „Hann fékk
aftur hreyfigetu í hægri fótinn og
hægri höndina en gat ekki hreyft
fingurna. Hann missti líka málið
og gat lengi vel ekki talað. Svo fór
hann að geta sagt „já“ og „nei“.
Eftir rúmlega viku á spítalanum
var hann fluttur á Grensásdeild
og hann náði fljótlega ótrúlega
miklum framförum í málinu.
Hann gat þó ekkert skrifað og átti
sömuleiðis erfitt með að finna
sum orð. En smám saman fékk
hann orkuna aftur.“
Þóra segir Hlöðver hafa sýnt
magnaða þrautseigju í gegnum
þetta ferli. „Hann var alltaf að
segja: „Þetta er að koma, þetta er
að koma, þetta er alveg að koma“.“
Í hræðilegu ástandi
Hlöðver er nýbyrjaður í
prógrammi hjá Virk og til stóð að
hann færi að vinna aftur. Þá reið
annað áfall yfir, þann 3. febrúar
síðastliðinn.
„Hann var að taka jólaseríu af
þakinu heima. Þennan dag fór ég
að heiman um hálf þrjú leytið til
að fara í sjúkraþjálfun. Hlöðver
ætlaði að sinna dúfunum sínum
og svo ætlaði að hann taka niður
jólaseríuna.“
Ekki er vitað nákvæmlega hvað
gerðist, en líklegast er að Hlöðver
hafi dottið úr stiganum á meðan
hann var að taka niður seríuna.
„Um sex leytið fékk ég símtal
frá henni Thelmu, barnfóstrunni
okkar, en þá höfðu hún og yngsta
dóttir okkar komið að Hlöðveri
inni á gangi í hræðilegu ástandi.
Thelma hringdi síðan á sjúkrabíl.
Þá hafði Hlöðver einhvern veginn
náð að koma sér inn sjálfur,
hríðskjálfandi, illa áttaður og
mjög þjáður,“ segir Þóra, en hún
segir líklegast að Hlöðver hafi
dottið ofan á klakastykki og legið
þar í roti í einhverjar klukkustundir
áður en hann rankaði við sér og
kom sér inn í hús.
„Hann hafði verið í kuldagalla
og innanundir fötin voru
rennandi blaut, líklega hefur þá
líkamshitinn brætt ísinn sem
hann lá ofan á.“
Hlöðver var fluttur beint á
gjörgæslu. Rannsóknir leiddu
í ljós að hann hafði fengið
heilahristing, brotið rif og hlotið
fleiri innvortis meiðsl. Þetta var,
sem fyrr segir, þann 3. febrúar
síðastliðinn. Þegar blaðamaður
ræddi við Þóru var hún stödd við
rúm Hlöðvers á Landspítalanum.
„Hann er eiginlega bara búinn
að vera sofandi síðan þetta
gerðist. Hann er núna fyrst að
vakna og ranka við sér. Hann er
mjög illa áttaður, en veit þó að
hann er á spítala. Það virðist sem
málstolið hafi versnað og það eru
gloppur í minninu. Hann finnur
ekki lykt eða bragð af mat og
sjónin er heldur ekki eins og hún
á að vera.“
Læknar hafa tjáð fjölskyldunni
að tíminn þurfi að leiða í ljós
hvernig Hlöðveri muni reiða af.
Þóra segir þau taka einn dag í
einu en næsta skref verður að
koma Hlöðveri í endurhæfingu á
Grensásdeild. „Við vitum ekkert
hvernig þetta fer, þetta getur tekið
vikur, jafnvel marga mánuði.“
Sýna æðruleysi
Fjölskyldan hefur takmarkað
stuðningsnet. Foreldrar Hlöðvers
eru látnir og móðir Þóru, sem
glímir við sama lömunarsjúkdóm,
er á hjúkrunarheimili. Hún er
bundin við rafmagnshjólastól.
Föðurfjölskylda Þóru hefur stutt
við bakið á þeim, sem og litla
samfélagið á Eyrarbakka. „Svo
erum við ótrúlega heppin með
hana Thelmu, sem er barnfóstran
okkar, hún er engill í mannsmynd
og er eins og ein af fjölskyldunni.
Bekkurinn hjá stráknum okkar,
foreldrar og kennarar ætla
síðan að vera með kökubasar á
næstunni og safna fyrir okkur.
Það eru allir að hugsa til manns
og það vilja okkur allir vel, það er
yndislegt.“
Skiljanlega hefur þessi
röð áfalla tekið sinn toll
af fjölskyldunni, þá ekki
síst fjárhagslega. Þóra
þiggur örorkubætur og
eftir heilablóðfallið í fyrra
þurfti Hlöðver að reiða sig á
sjúkradagpeninga og greiðslur
frá VR. Til stóð að hann færi á
endurhæfingarlífeyri, en það er
ekki enn komið í gegn.
Auk alls þessa lenti fjölskyldan
í gríðarlegu eignatjóni í janúar
þegar gat kom á ofnalög undir
fataskáp í húsinu.
„Þegar ég kom fram á gang
heima 2. janúar þá steig ég í
ökklahátt vatn sem var búið að
leka út um allt. Parkettið var allt
ónýtt og það þurfti að rífa það
upp, og skipta um ofnalagnir.
Um sama leyti og Hlöðver fékk
heilahristinginn var hann í miðju
kafi að koma húsinu aftur í stand.“
Þrátt fyrir allt sem á undan
hefur gengið sýnir Þóra mikið
æðruleysi og það sama gildir um
alla í fjölskyldunni. „Jú, jú, við
höfum aðeins fengið að finna
fyrir lífinu núna seinasta árið. En
ég held að við séum alveg búin að
fá okkar skerf núna. Núna er þetta
bara á uppleið hjá okkur.“
Föðurfjölskylda Hlöðvers
hefur hrundið af stað söfnun til
að styðja við bakið á fjölskyldunni
í erfiðleikunum. Þeim sem vilja
styðja fjölskylduna er bent á
eftirfarandi reikningsnúmer.
Margt smátt gerir eitt stórt. n
0123-15-100291
kt. 131273-5419.
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is