Íþróttablaðið - 01.02.1944, Qupperneq 9

Sigurjón Danívalsson:
__
Framtíð skautahallar á Mandi.
Þegar rætt er um framtíð
skautahallar hér á landi, vaknar
fyrst sú spurning í liuga vorum,
hvort liægt sé að reka slíkt fyrir-
tæki í okkar fámenna og fátæka
landi, og hvaða skilyrði þurfi að
vera til staðar, svo skautahöll
geti þrifist hér.
Það er fyrst ber að athuga
í þessu sambandi er einkum
þrennt. 1 fyrsta lagi: Hvort lík-
indi séu fyrir því að áhugi
manna sé svo mikill og' almenn-
ur fyrir skautaíþróttinni, að að-
sókn yi’ði nægjanlegur tekjulið-
ur til að bera uppi megin reksturs-
kostnað fyrirtækisins, ef það nyti
einskis styrks frá því opinbera.
í öðru lagi: Hvort skemmtana-
og íþróttalíf okkar íslendinga sé
svo fullkomið og fjölbreytt, að
verið sé að hera í bakkafullan
lækinn, með því að stuðla að
meiri fjölhreytni í því efni, t. d.
með hyggingu nýtízku skauta-
liallar hér í liöfuðstaðnum.
í þriðja lagi: Hvað reynsla
annarra þjóða segir i þessu efni.
Skautahöll í ameriskum kaupstað, sem telur 3000 íbúa.
Um áliuga álmennings á
skautaíþróttinni, er það að segja,
að ég álít hann vonum meiri en
búast mætti við með tilliti til
allra kringumstæðna. Byggi ég
þetta álit mitt á all ítarlegum at-
hugunum, er ég gerði á aðsókn
almennings að skautaisnum hér
á Tjörninni og Austurvelli um
alllangt skeið. Athuganir þessar
gefa mér líka tilefni til að álíta
að skautaíþróttin muni í fram-
tíðinni, þegar liúsnæði er fengið
og hægt er að iðka íþrótt þessa
innanhúss, án tillits til árstíða og
veðurfars, verða vinsælasta
og fjölmennasta íþróttagrein
þessa lands.