Íþróttablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 37

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
27
sjálfum sér, sem fá útrás í leika-
um. Skapgerð lians, skapfesia
eða ístöðuleysi, speglast einnig'
í leiknum. Harðnar hann við
hverja raun, missir liann kjark-
inn, tekur hann röngum leik
mótherja með jafnaðargeði, fyllist
liann reiði og hrópar upp vfir
sig?
Af öllu þessu má að nokkiu
marka skapgerð leikmannsins.
Óvíða gefst eins gott færi á að
rannsaka skapferli manna og i
leik. Þar er líka hægt að laga
það, sem miður fer.
Leikurinn getur því i senn ver-
ið vettvangur, þar sem hægt er
að rannsaka og' kryfja misfellur
í skapferli manna og ráða bót
á þeim.
Gildi leiksins.
Gildi handknattleiksins, eins
og reyndar allra leika, er fyrst
og fremst fólgið i þeim hollu á-
hrifum, sem hann hefur á sál og
líkama. Hann lyftir hvorutveggju
á liærra stig. Enda er oft sagt
um menn, að þeir leiki með lífi
og sál.
Aðaleinkenni handknattleiks-
ins er þó það, að liann er leikur
handarinnar öðrum leikum frem-
ur. Þar reynir í senn á næm-
leika, lægni og þrótt liandarinn-
ar. Þar er fjölbreytnin óþrjót-
andi.
Léikurinn krefst og snerpu,
skjótrar hugsunar, skarprar sjón-
ar. Leikmaður verður þvi að öðl-
ast þessa eiginleika, ef hann ætl-
ar að verða góður leikmaður, og
hann getur það, ef hann temur
hugann og sjónina meira af viti
en striti.
í leiknum reynir mest á hend-
u r og fætur. Þar er ekki hætta á
ofþjálfun neins sérstaks hluta
líkamans. Hin sifelda sveifla,
sem er á handleggnum, losar um
öxlina. Er það mikilsvert.
Kapp er bezt með forsjá, og
svo er um handknattleik. Hann
er erfiður og krefst æfingar, þvi
að hún eykur þolið og eflir hjaria
og lungu, sem mjög reynir á. Á-
hrif leiksins á sálina eru bæt-
andi, sé hann drengilegur. Hann
kennir mönnum bæði að vinna
og tapa.
Lífið er nokkurskonar leikur,
þar sem skiptast á sigur og tap.
Gleði manna og ógleði i lífinu
ldjóta að fara eftir því, hvernig
þeir taka sigri og tapi.
Leikir eru einn veigamesti
þáttur upeldisins. Á þeim árum,
er mestu ráða um framtið ein-
staklingsins, þarf að hafa hcll
áhrif á hann. Það þarf að ala
hann upp við starf og leik að
starfi loknu. Hann verður að taka
á i hvorttveggj a, því að í átak-
inu vex liann. Með þeim hætti
eignast hvert þjóðfélag bezta
leikmenn á leikvangi lifsins.
Handknattleiksmót.
Hér birtast árangrar og úrslit
tveggja handknattleiksmóta frá því í
sumar, en ]iað eru Hraðkeppnismót
og Handknattleiksmót Ármanns.
Hraðkeppnismót Ármanns uppstign-
ingardag 18. maí 1944 kl. 2.
1. 1 eikur • Val ur—V í kingur 4.3
2. — Haukar—F.H. 12:7
3. — Ármann—Fram 7:6
4. — Valur—Ármann 13:9
5. Valur—Haukar 15:8
Þetta var útsláttarkeppni.
Vikingur sigraði 1943.
Dómari Baldur Kristjónsson.
Handknattleiksmót Ármanns. Karl-
ar, 11 manna lið. - Ágúst 1944.
Ármann—Haukar 7—4
Valur—Vikingur 10—1
Víkingur—Ármann 8—4
Valur—Haukar 11—8
Karl //. Bjarnason,
Glímusongur
Karl H. Bjarnason, dyravörður í Arn-
arhvoli, gerði þennan glímusöng í til-
efni af glímuför ungmennafélaga af
Eyrarbakka austur í Hreppa 1912.
Nú skal sýna þrek og þorið
þar seni drengir takast á,
merki vort til vegs sé borið,
vei sé þeim er hopar frá.
Sýnið drengir þol og þorið,
þrekin tökin, mjúk og kná.
„Iieilir Vormenn“ hreysti snjallir,
hefjið „fagra leikinn“ skjótt,
takið saman einn og allir,
engan bili hug né þrótt.
Nú að hildi hreysti snjallir,
hart sé varist, fast sé sótt.
Nú er tíð að hefjast handa
hreysti fjáðri æskuþjóð,
ei mái fyrnast frónskra stranda
frelsið glæst og hetju tjóð.
Áfram drengir! Hefjist handa,
helgið ættjörð lif og blóð!
K. H. fí.
Víkingur—Haukar
Valur—Ármann
Stig: Valur 6
Víkingur 4
Ármann 2
Haukar 0
10-—3
7—4
28:13 mörk
19:17 —
15:19 —
15:28 —
Víkingur sigurvegari 1943.
Dómari Baldur Kristjónsson.