Íþróttablaðið


Íþróttablaðið - 01.06.1978, Blaðsíða 30

Íþróttablaðið - 01.06.1978, Blaðsíða 30
Alfredo di Stefano — Garrincha 1. maí 1971 lék hann sinn síðasta leik á Volkspark, og var þá samankomið mikið úrval knattspyrnumanna á vellinum: George Best, Bobby Moore, Bobby Charlt- on, Gordon Banks, Eusebio, Gianni Rivera og fleiri. Þegar leiknum lauk ruddist fjöldi áhorf- enda inn á leikvöllinn, tók Uwe Seeler á gullstól og hljóp þannig með hann hring eftir hring. Jashin vildi verða sóknarleikmaður Það sem Uwe Seeler var fyrir Þjóðverjana var Lev Jashin fyrir Sovétmenn. Hann átti þann draum í æsku að verða miðframherji í knattspyrnuliði, en skipti um skoðun eitt sinn er hann hlustaði á útvarpslýsingu frá leik milli Chelsea og Dynamo Moskva, sem fram fór í London, en í leik þeim var markvörður sovézka liðsins, Alexei Khom- ich aðalhetja leiksins og varði mark Dynamo stórkostlega. Upp frá því dreymdi Jashin um að verða jafnfrægur markvörður og Khomich. Og svo skemmtilega vildi til að Jashin fylgdi nokkurn veginn í fótspor þessa leik - manns, ekki aðeins hjá sovézka landsliðinu, heldur lék hann einnig með sama félagsliði. Munurinn var aðeins sá að Jashin var miklu betri. Englendingar kölluðu hann „svarta pardusinn“, vegna þess að þegar hann lék var hann jafnan svartklæddur og hreyfingar hans voru í senn ótrúlega snöggar og mjúkar. Annars vakti Jashin fyrst á sér athygli sem íshokkíleikmaður, en þegar hann hafði orðið sovézkur meistari í þeirri íþróttagrein söðlaði hann alveg yfir í knattspyrnuna og átti öðrum fremur þátt í því að Dynamo Moskva vann sovézka meistaratitilinn fimm sinnum á sjötta áratugnum. Sína fyrstu landsleiki fékk Jashin árið 1956, en þá lék hann með sovézka liðinu sem hreppti gullverðlaun á Ólympíuleik- unum. Árið 1963 var hann kjörinn „knatt- spyrnumaður ársins í Evrópu" og er hann eini markvörðurinn sem þann titil hefur hlotið. Það sama ár sýndi hann stórkostleg- an leik er hið svokallaða heimslið mætti Englendingum á Wembley-leikvanginum í London. Jashin lék kveðjuleik sinn með Dynamo árið 1970 og var þá fengið úrvalslið skipað mörgum frægum knattspyrnumönnum til að leika við liðið. Áhorfendur að leik þess- um sem fram fór á Leninleikvanginum voru 103.000 talsins, og var auðséð að Jashin átti miklum vinsældum að fagna meðal þeirra. Eftir að Jashin lagði keppnisskóna á hilluna tók hann við stjórn mála hjá Dynamo Moskvu og þótti standa sig vel þar, þótt ekki ætti hann ef til vill eins mikilli velgengni að fagna þar, og á milli markstanganna. Puskas fékkst fyrir smápening Það var með hálfum huga sem spánska félagið Real Madrid gekk frá samningum sínum við ungverska knattspymumanninn Ferenc Puskas árið 1958. Ekki vegna þess að um háa fjárupphæð væri að tefla, ( — þvert á móti fékkst Puskas fyrir upphæð sem ekki þótti umtalsverð í herbúðum þessa fræga liðs, eða um 35 milljónir króna), — heldur fremur vegna þess að hann var orð- inn 32 ára að aldri, þótti feitur, og hafði leikstíl sem talið var að ekki myndi henta Real Madrid-liðinu. Að auki hafði hann harla lítið tekið þátt í knattspymu í þau tvö ár sem liðin voru frá þvi hann flúði Ungverjaland. En það sýndi sig fljótt að Puskas var enn maður fyrir sínu, leikmaður sem gat til- einkað sér hvaða leikkerfi sem var, gert hvað sem var á vellinum. Góð frammistaða hans átti þátt í því að Real Madrid vann Evrópubikar meistara- liða fimmta árið í röð, og hann lék með liðinu í fimm keppnistímabil og varð markhæsti leikmaður spænsku knattspyrn- unnar í fjögur ár. Var það raunar ekki nýtt fyrir hann að skora mörg mörk, og má nefna sem dæmi um hæfni hans á því sviði að hann skoraði 85 mörk í 84 landsleikjum sínum með Ungverjalandi. Puskas var kornungur drengur þegar menn komu auga á einstaka knattspyrnu- hæfileika hans. Hann lék þá með strákaliði í Kipest í Ungverjalandi og enginn af jafn- öldrum hans hafði roð við honum. Sagt var að faðir hans hefði aðeins haft efni á því að kaupa eitt par af skóm handa sonum sínum tveimur, að Puyskas hefði fengið skóinn á hægri fótinn, og vegna þess hve skórinn var fínn og dýrmætur, þorði hann ekki að nota hann til þess að spyrna knetti með og vandi sig því á að skjóta með vinstra fæti. Hann var aðeins 17 ára að aldri þegar hann lék sinn fyrsta landsleik fyrir Ung- verjaland, gegn Austurríkismönnum, sem voru þá „erfðafjendur" Ungverja í þessari íþróttagrein. Puskas fékk peysuna með töl- unni 10 á bakinu, og þeirri tölu hélt hann í þau 11 ár sem hann lék með landsliðinu, þau 11 ár sem minnzt er sem bezta tímabils Ungverjalands í knattspymunni, tímabils þegar liðið vann heimsmeistaratitilinn í úr- slitaleik við Vestur-Þjóðverja í Bem. í þeim leik var Puskas meiddur og gat ekki beitt sér sem skyldi, en það talar gleggstu máli um hæfileika hans, að þótt hann væri ekki nema hálfur maður í úrslitaleiknum var hann hafður inná allan leikinn. Árið áður hafði Puskas kennt Englend- ingum eftirminnilega lexíu, er hann og fé- lagar hans unnu Englendinga 6—3 á Wembley leikvanginum í London, að við- stöddum 100.000 áhorfendum. Var það jafnframt fyrsti ósigur Englendinga í leik við lið frá Austur-Evrópu. Ensku blöðin sem höfðu það á orði að svo stór sigur Ungverja hefði verið tilviljun urðu að taka þau orð aftur, er liðin mættust skömmu síðar í Budapest, þar sem Ungverjamir sigruðu 7—1. Bóndasonurinn sem varð milljóneri Þótt Puskas væri mikilvægur leikmaður hjá Real Madrid var það þó argentínski bóndasonurinn Alfredo di Stefano, sem lék þar lengi aðalhlutverkið. Hann lék alls 510 leiki fyrir félagið og skoraði í þeim 428 mörk. „Evrópubikarinn ... ? Ég á hann ..var eitt sinn haft eftir di Stefano og þóttu þetta djarfmannleg ummæli. En það var fyrst og fremst vegna hans miklu hæfileika að Real Madrid hreppti þennan bikar í fimm fyrstu skiptin sem keppt var um hann. Ótrúlegur kraftur og dugnaður hans í leikjunum og hæfileikar hans til þess að skora mörk, færðu honum viðurnefnið „hvíta örin“. Fimm sinnum varð hann markhæsti leikmaður spænsku knattspyrnunnar og tvisvar sinnum var hann kjörinn knatt- spymumaður ársins í Evrópu. Hann lék sjö landsleiki fyrir Argentínu og 31 landsleik fyrir Spán. I þeim leikjum skoraði hann 23 mörk. I Evrópubikarkeppninni lék hann alls 58 leiki og skoraði í þeim 49 mörk, þar af þrjú í úrslitaleik Real Madrid og Ein- tracht Frankfurt sem fram fór á Hampden Park í Glasgow'. Real Madrid sigraði í þeim leik 7—3! Di Stefano lauk ferli sínum sem knatt- spyrnumaður hjá spánska liðinu Espanol og gerðist síðan framkvæmdastjóri hjá Val- encia og gerði það lið að spænskum meistara. Kunni ekki að lesa — en skoraði mörk Já, og svo má auðvitað minnast brasilíska knattspyrnumannsins Garrincha, sem var svo hjólbeinóttur að undrum sætti, rang- eygður og kunni hvorki að lesa né skrifa. En að leika knattspyrnu — það var hans fag, og það var sagt, að mótherjar hans yrðu jafnvel enn rangeygðari en hann sjálfur, þegar þeir voru að eiga við hann á knattspymuvellin- um. Þessi maður gat allt. Hann lék and- stæðinga sína upp úr skónum, hafði óþrjót- andi orku og fáir knattspyrnumenn hafa getað skotið fastara en hann. Nafnið Garrincha þýðir „lítill fugl sem erfitt er að veiða“ og þótti það hæfa honum vel. Hann kvæntist þegar hann var 14 ára og eignaðist 17 dætur með konu sinni. Þá var það að hann kynntist dansmær á nætur- klúbbi, og gaf þá konuna sína og knatt- spyrnuna endanlega upp á bátinn. 30
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Íþróttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íþróttablaðið
https://timarit.is/publication/1455

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.