Fréttablaðið - 04.07.2020, Qupperneq 68

EYÐING EINS OG SÚ
SEM VIÐ ERUM AÐ
LÝSA GERIST MJÖG HRATT,
SÓLIN HÆTTIR AÐ SKÍNA OG
SKUGGI FELLUR Á ALLT.
Nú á sunnudag, 5. júlí, verður sý ning in Solastalgia opnuð í Listasafni Íslands og er hún fyrsta sýning í gagnaukn-
um veruleika hér á landi. Hún er
eftir frönsku leikstjórana Antoine
Viviani og Pierre-Alain Giraud.
Gabríela Friðriksdóttir myndlistar-
maður er sviðsmyndahönnuður
sýningarinnar.
Sýningin er í sal 1 og tekur 10
manns í einu. Hún varir í um hálf-
tíma og hægt er að velja um þrjú
mismunandi tungumál, íslensku,
ensku og frönsku. Gestir ganga
inn í innsetninguna með Hololens
2-höfuðbúnað og kanna jörðina
við endalok mannkyns og sjá brak,
rústir og vofur.
Eftir að öllu er lokið
„Við Pierre-Alain höfum unnið
mikið saman, hann hefur gert með
mér teiknimyndir og myndbönd.
Fyrir rúmum tveimur árum byrj-
Heimspekilegt og
ljóðrænt ferðalag
Í Listasafni Íslands er sýning í gagnaukn-
um veruleika. Gabríela Friðriksdóttir
er sviðsmyndahönnuður sýningarinnar.
Ólafur Egill Egilsson er nú að leggja lokahönd á leik-rit sem byggir á höfundar-
verki og ævi listakonunnar Ástu
Sigurðardóttur (1930-1971). Ásta var
lifandi goðsögn í bæjarlífi Reykja-
víkur um miðbik síðustu aldar.
Myndverk hennar, sögur, greinar
og ljóð vöktu aðdáun og hneykslun,
og oft urðu skilin á milli lífs hennar
og höfundarverks óljós. Ólafur Egill
gekk til liðs við Þjóðleikhúsið nú í
vor og er hluti af nýju fastráðnu
teymi listrænna stjórnenda við
leikhúsið. Ásta er fyrsta verkið sem
Ólafur Egill vinnur eftir að hann tók
við nýrri stöðu í leikhúsinu. Fyrir-
hugað er að frumsýna verkið í Kass-
anum snemma á næsta ári.
Í þessu nýja verki bregður Ólafur
upp svipmyndum af Ástu og skáld-
Ólafur Egill skrifar verk um Ástu Sigurðardóttur
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrunb@frettabladid.is
Gabríela Friðriksdóttir er sviðsmyndahönnuður sýningarinnar, þar sem rústir koma mjög við sögu. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
uðum við, ásamt Antoine, að vinna
við þetta verkefni. Ég sá f ljótt að
ég þyrfti að afmarka mig einvörð-
ungu við innsetningu verksins
vegna anna í myndlistinni og einn-
ig vegna þess hversu verkefnið vatt
upp á sig. Við dvöldum fyrst í bústað
í Borgarfirðinum og prófuðum alls
konar hugmyndir og veltum því
fyrir okkur hvernig yrði umhorfs
eftir að öllu væri lokið hér á jörð-
inni. Sýningin var síðan fullunnin
í Frakklandi. Við f luttum f lest
varðandi innsetninguna hingað.
En sandurinn sem við notum hér er
frá Steypustöðinni, tekinn úr Vatns-
skarðsnámu. Við notum þau jarð-
efni sem eru í löndunum þar sem
við sýnum,“ segir Gabríela.
Hún segir samvinnuna hafa
verið afar skemmtilega. „Mér finnst
áhugavert að vinna með stórar inn-
setningar með fjölbreyttum hópi
fólks og þar sem mikið er notað af
náttúrulegum efnum. Þessi sýning
fjallar um umbreytingar og hverful-
leikann og ferðalagið í gegnum hana
er bæði heimspekilegt og ljóðrænt.“
Sálir á kreiki
Spurð hvernig hún hafi séð fyrir
sér jörðina eftir endalokin segir
hún: „Í byrjun vorum við að velta
fyrir okkur að láta rústirnar í inn-
setningunni minna á fornminjar en
hættum við það og færðum útlitið
nær okkar tímum. Eyðing eins
og sú sem við erum að lýsa gerist
mjög hratt, sólin hættir að skína og
skuggi fellur á allt. Ég sá fyrir mér
að sálirnar soguðust inn í einhvers
konar kubblaga gagnakuðung, sam-
kvæmt hugmyndinni um að þó
að líkamarnir hverfi séu sálirnar
ennþá á kreiki.“
Sýningin var frumsýnd í Rennes
í Frakklandi í fyrrahaust og auk
Íslands er fyrirhugað að hún verði
sýnd í Finnlandi, Suður-Kóreu og
Bandaríkjunum, en af skiljanlegum
ástæðum er þó ekki vitað nákvæm-
lega hvenær.
Ásta Sigurðar-
dóttir á sér
fjölda aðdá-
enda, sem
hlakka til leik-
sýningarinnar.
Ólafur Egill Egilsson fjallar um verk og ævi Ástu. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
skap hennar. Fléttað er saman
sögum Ástu af lítilmagnanum,
utangarðsmönnum og konum í
átökum við umhverfi sitt og öfga-
fullu lífi listakonunnar sjálfrar.
Sigríður Thorlacius söngkona og
hljómsveit Guðmundar Óskars
Guðmundssonar færa ljóð Ástu í
tónlistarbúning og endurspegla
tíðarandann í gegnum tónlist tíma-
bilsins. – kb
Gunnhildur Þórðardóttir my nd list ar maðu r sý nir verk á sýningunni Leysingar
í SÍM-salnum. Á sýningunni eru ný
verk unnin 2019-20 bæði tví- og þrí-
víð. Sýningin stendur til 24. júlí og
verður opin á skrifstofutíma SÍM
milli klukkan 10-16 alla virka daga.
Gunnhildur lauk tvíhliða BA-
námi í listasögu og fagurlistum frá
Listaháskólanum í Cambridge árið
2003 og MA í liststjórnun frá sama
háskóla árið 2006 og lauk viðbótar-
diplóma í listkennslu við LHÍ á
haustönn 2019. Hún hefur haldið
nokkrar einkasýningar auk þess
að taka þátt í samsýningum í Lista-
safni Íslands, Hafnarborg, Lista-
safni Reykjanesbæjar, Norræna
húsinu, 002 galleríi og Tate Britain.
Leysingar Gunnhildar
Heima er y f irskrift ljós-myndasýningar í Gallery Stokki á Stokkseyri en þar
sýnir Hanna Siv Bjarnardóttir. Hún
heimsótti nokkra af eldri íbúum
Stokkseyrar og myndaði þá og
heimili þeirra. Heimilið endur-
speglar persónuleika og sögu fólks
og það vekur ekki síst áhuga hjá ljós-
myndaranum Hönnu.
„Mér finnst áhugavert að sjá
hvaða hlutum fólk safnar að sér
í gegnum ævina. Í litlu samfélagi
þekkjast allir og vita nokkurn veg-
inn hvað er að gerast í lífi hvers og
eins. Ég kannast við allt fólkið sem
ég heimsótti en hafði komið heim til
fæstra. Það er skemmtileg upplifun
að koma í heimsókn til alls þessa
fólks og sjá hvernig það hefur komið
sér fyrir,“ segir Hanna.
Sýningunni lýkur sunnudaginn
26. júlí.
Hanna útskrifaðist úr Ljós-
myndaskólanum árið 2017. Hún
hefur haldið nokkrar sýningar og
tekið þátt í samsýningum.
Ljósmyndasýning
Hönnu á Stokkseyri
Eitt af verkum Gunnhildar Þórðar-
dóttur á sýningunni í SÍM-salnum.
Hanna myndar húsgögn og hluti.
4 . J Ú L Í 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R32 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING