Morgunblaðið - 04.01.2020, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. JANÚAR 2020
✝ Jón Gústi Jóns-son bóndi í
Steinadal á Strönd-
um var fæddur 20.
október 1933 á
Broddanesi í Kolla-
firði á Ströndum.
Hann lést 26. des-
ember 2019 eftir
stutta legu á Heil-
brigðisstofnun
Vesturlands á
Hólmavík.
Foreldrar hans voru Jón
Jónsson, f. 10. jan. 1908, d. 19.
feb. 1995, og Svanborg Gísla-
dóttir, f. 30. júní 1904, d. 8. nóv.
1992, bændur á Broddanesi.
Systkini Jóns Gústa eru Guð-
björn Jónsson, f. 8. ágúst 1935,
Ragnheiður Björg Jónsdóttir, f.
5. júní 1939, og Guðbjörg Jóns-
dóttir, f. 22. feb. 1942.
Jón Gústi útskrifaðist sem
búfræðikandídat frá Hvanneyri
1955 og var bóndi alla tíð.
27. ágúst 1961 kvæntist hann
eftirlifandi konu sinni, Ásdísi
Jónsdóttur, f. 16. apríl 1943,
nuddfræðingi og handverks-
konu á Hólmavík. Þau byrjuðu
saman búskap á Óspakseyri í
Bitrufirði árið 1961, þar sem
Jón Gústi gegndi jafnframt
starfi kaupfélagsstjóra Kaup-
Sparisjóði Strandamanna á
Hólmavík, maki Jón Vilhjálms-
son, börn þeirra Jón Gústi, Vil-
hjálmur Jakob og Agnes. 3) Jón
Jónsson, f. 17. ágúst 1964, d. 25.
nóv. 1964. 4) Jón Gísli Jónsson,
f. 19. maí 1966, stýrir Trésmiðj-
unni Höfða á Hólmavík, maki
Brynja Rós Guðlaugsdóttir,
börn þeirra Sylvía Rós Bjarka-
dóttir og Ásdís, dætur Jóns
Gísla eru ennfremur Hafdís
Björk og Lovísa Rut. 5) Jón
Jónsson, f. 5. apríl 1968, þjóð-
fræðingur á Kirkjubóli við
Steingrímsfjörð, maki Ester
Sigfúsdóttir, börn þeirra Dag-
rún Ósk, Arnór, Sigfús Snævar
og Jón Valur. 6) Jóhanna Signý
Jónsdóttir, f. 28. júlí 1971, bú-
sett í Kópavogi, starfar við
heimaþjónustu í Reykjavík,
maki Birgir Valur Bárðarson. 7)
Arnar Snæberg Jónsson, f. 5.
ágúst 1977, tómstundafulltrúi,
búsettur í Hafnarfirði, verk-
efnastjóri hjá Reykjavíkurborg,
maki Hildur Guðjónsdóttir,
börn þeirra Tómas Andri,
Brynjar Freyr, Egill og Bryn-
hildur Una. 8) Árdís Björk Jóns-
dóttir, f. 3. ágúst 1978, búsett í
Reykjavík, forstöðumaður hjá
Vodafone og Stöð 2. Barna-
barnabörn Jóns Gústa og Ásdís-
ar eru orðin tíu.
Útförin fer fram frá Hólma-
víkurkirkju í dag, 4. janúar
2020, klukkan 14.
félags Bitrufjarðar
í eitt ár. Fluttu síð-
an að Steinadal í
Kollafirði vorið
1962, sem þá hafði
verið eyðibýli í
nokkur ár, og þar
bjó Jón Gústi síðan
og stundaði sauð-
fjárbúskap.
Jón Gústi var
virkur í félags-
málum á Ströndum
og áhugasamur um byggðamál
og hagsmunabaráttu í þágu
bænda og samtaka þeirra. Hann
sat lengi í sveitarstjórn Fells-
hrepps og síðan Broddanes-
hrepps eftir sameiningu og
gegndi starfi oddvita. Jón Gústi
sat í mörgum nefndum, ráðum
og stjórnum, m.a. Búnaðarsam-
bands Strandamanna og Spari-
sjóðs Kirkjubóls- og Fells-
hrepps, sem nú heitir Spari-
sjóður Strandamanna.
Börn Jóns Gústa og Ásdísar
eru: 1) Hrafnhildur Guðbjörns-
dóttir, f. 6. sept. 1960, skóla-
stjóri á Hólmavík, maki Har-
aldur V.A. Jónsson, börn þeirra
Harpa Hlín, Guðmundína Arn-
dís, Árný Huld og Jón Örn. 2)
Svanhildur Jónsdóttir, f. 18.
mars 1962, skrifstofustjóri hjá
Jón Gústi í Steinadal var sauð-
fjárbóndi, fyrst og síðast sauðfjár-
bóndi, fæddur Jóni og Svanborgu
á Broddanesi þar sem allt snerist
um búskap, sauðfé, æðarvarp,
reka og selveiði, öllu sinnt af
atorku og samviskusemi, engan
skyldi undra að búskapur væri
áhugamálið og yrði ævistarfið alt
til loka þó síðustu 30 daga ævinnar
ætti Gústi enga kind. Síðasta ærin
hans fór í nóvember frá Steinadal
og hann sjálfur skömmu síðar,
dvaldi á Sjúkrastofnuninni á
Hólmavík réttan mánuð og kvaddi
jarðvistina á sinn hógværa en
ákveðna hátt, sofnaði í hinsta sinn
með bókina Kindasögur á nátt-
borðinu líkt og hann hafði svo oft
áður gengið til hvílu, þreyttur en
jafnframt sáttur og ánægður eftir
erfiða fjárleit vitandi ærnar komn-
ar í öruggt skjól fjárhússins, ærn-
ar, hrútarnir, lömbin voru hans
áhugamál og ævistarf, Jón Gústi
var með allra fjárgleggstu mönn-
um, þekkti allar sínar ær með
nafni og númeri, og hann þekkti
líka nánast öll lömbin þegar þau
komu af fjalli að hausti, undan
hvaða á þau voru og númerið sem
þau fengu í eyra að vori, oft sá ég
Gústa framvísa lömbum í slátur-
húsi að hausti, og jú það kom fyrir
að hann rétt svona leit á númerið,
en var þá nánast alltaf búinn að
nefna það áður, og það þurfti ekki
leiðréttingar við, svona var Jón
Gústi í Steinadal, fjárglöggur og
minnugur, Jón Gústi var afskap-
lega stilltur maður en traustur,
gætinn í orðum en sagði þó ávallt
það sem segja þurfti á þann hátt að
skildist, talaði aldrei illa um nokk-
urn mann en sagði þó alltaf skoðun
sína umbúðalaust í fáum orðum,
þannig ávann hann sér virðingu
samferðamanna hvort sem þeir
voru sammála honum eður ei,
hann stóð alltaf fast á því sem
hann taldi rétt, sama í hvaða stöðu
samfélagsins viðmælandi var,
þannig ávann hann sér virðingu
allra, og því kom fljótt að öðru
hlutverki í hans lífi sem hann þó
sótti ekki eftir, en störf að fé-
lagsmálum urðu snemma mikil og
það lá beint við að félagsmál
heimahéraðs margvísleg kæmu á
hans borð, Jón Gústi var í sveit-
arstjórn lengi, var oddviti Brodda-
neshrepps auk þess að starfa að fé-
lagsmálum bænda í Strandasýslu
lengi, þau störf urðu fljótt mjög
umfangsmikil, hann var um langt
árabil í stjórn Búnaðarsambands
Strandamanna á tímum mikilla og
jafnframt umdeildra breytinga í
félagsmálum bænda, á þeim tíma
var hann kletturinn sem allar öld-
ur búmarks, greiðslumarks, full-
virðisréttar og hvað sem þetta allt
var kallað skullu á, þá var gott að
eiga Jón Gústa í Steinadal í for-
ustusveitinni, þar var hann
margra manna maki, á hann var
treyst, á hann var hlustað heima,
já líka var hlustað á Jón Gústa
„fyrir sunnan“. Jón Gústi hélt
hvorki langar ræður á fundum né
háværar, sagði það sem segja
þurfti á þann hátt að skildist, var
rökfastur og skýr, oftar en ekki
var mál útrætt er hann hafði lokið
máli sínu.
Ég þakka Jóni Gústa fyrir vin-
áttuna ómetanlegu, samstarfið og
alla aðstoð, m.a. við að raða saman
tölum á skattablaði þar sem ég
ásamt mörgum öðrum naut góðs
af greiðasemi hans og talnavísi.
Aðstandendum öllum vottum
við samúð okkar
Guðbrandur og Lilja,
Bassastöðum.
Með örfáum orðum langar okk-
ur að minnast Jóns Gústa Jóns-
sonar, bónda í Steinadal í Kolla-
firði á Ströndum, sem fæddur var
20. október 1933 og lést á Heilsu-
gæslustöðinni á Hólmavík 26. des-
ember síðastliðinn.
Jón Gústi fæddist og ólst upp
hjá foreldrum sínum á Brodda-
nesi í sömu sveit og hneigðist
snemma til bústarfa. Varð
snemma góður fjármaður og lét
vel að sinna sauðfé. Fyrst hóf
hann búskap í félagsskap við for-
eldra sína og bróður á Brodda-
nesi, en keypti síðar jörðina
Steinadal í sömu sveit og hóf þar
búskap ásamt konu sinni, Ásdísi
Jónsdóttur. Jóni búnaðist vel í
Steinadal, var með gott bú og arð-
samt og ræktaði upp góðan fjár-
stofn. Félagsmálum sveitar sinn-
ar og bænda sinnti hann einnig,
en var þó heimakær og fór ekki
oftar af bæ en honum þótti hóf-
legt. Á tímabili kom hann að mál-
um stéttar sinnar á landsvísu, og
gat sér á þeim vettvangi sérlega
gott orð fyrir hyggindi og góða yf-
irsýn yfir málefni landbúnaðar og
þjóðfélagsmál og var mjög tillögu-
góður um hin ýmsu mál sem komu
þar til meðferðar. Jón Gústi var
hæglátur í allri framgöngu og
ekki margmáll, en brosmildur í
viðmóti og gat verið kíminn ef því
var að skipta. Fjölskyldu sinni,
nánum skyldmennum og vinum
reyndist hann afar vel með ýmsu
móti, enda var hann vel að sér um
flest, þótt hann væri ekki lang-
skólagenginn. Var þar þó oft um
að ræða hluti sem útheimtu tals-
verða fyrirhöfn, sem hann var þó
ekki vanur að nýta sér til tekju-
auka fyrir sig. Margur mun hafa
þegið frá honum góð ráð og leið-
beiningar, þótt það hafi ekki farið
hátt, og notið vel.
Að leiðarlokum viljum við
þakka honum góð samskipti og
hollráð við ýmis tækifæri um leið
og nánustu fjölskyldu hans er
vottuð samúð á skilnaðarstundu.
Droplaug Þorsteinsdóttir,
Guðbr. Þorkell Guðbrandsson.
Einhvern tímann um haust, lík-
lega haustið 1963 eða 1964, stóð
ég við hliðina á pabba fremst í
heyvagni á leiðinni milli bæja í
Krossárdalnum og horfði fram og
niður á dráttarvélina sem dró
vagninn. Erindið var að sækja
kindur á næsta bæ, það hafði snjó-
að svolítið og vegurinn var háll.
Dráttarvélin var af gerðinni Mas-
sey Ferguson 35, með enga ör-
yggisgrind, enda var þetta fyrir
tíma slíkra grinda. Í ekilssætinu
sat ungur bóndi úr næstu sveit, þá
rétt um þrítugt. Það sem mér er
minnisstæðast úr þessari ferð er
hvernig afturhjólin á dráttarvél-
inni leituðu til hliðar í hálkunni,
ýmist til hægri eða vinstri, en
aldrei haggaðist ungi bóndinn í
sætinu. Hverri hliðarsveiflu var
mætt með hægum en öruggum
tökum á stýrinu og alltaf hélt
dráttarvélin sömu stefnu og sama
hraða. Þetta er fyrsta skýra minn-
ingin sem ég á um Jón Gústa, eða
Gústa í Steinadal eins og hann hét
alltaf í mínum huga upp frá þessu.
Gústi var systursonur pabba og
líklega áttu þeir frændurnir
býsna margt sameiginlegt, þ.m.t.
mikla vinnusemi og hugarró. Það
þurfti talsvert til að hagga þess-
um mönnum. Gústi var maður
sem naut alls staðar trausts.
Hann var vel menntaður og nat-
inn bóndi, einstaklega nægjusam-
ur, hagsýnn og hógvær. Til hans
leituðu menn með hvers kyns við-
fangsefni og vandamál. Hann
gerði skattframtöl fyrir nágrann-
ana, ráðlagði þeim um búrekstur-
inn, útskýrði fyrir þeim kvóta-
kerfið og stappaði í þá stálinu
þegar þrengdi að í einkalífi eða á
öðrum sviðum. Hann valdist líka
til forystustarfa, jafnt á vettvangi
sveitarstjórna sem í samtökum
bænda, þó að hann sæktist aldrei
eftir því sjálfur, var mannasættir
og fann lausnir á deilumálum sem
virtust óleysanleg. Honum fylgdi
þessi einstaka ró sem fáir búa yf-
ir. Meira að segja rithöndin bar
þess vitni.
Ég kynntist Gústa mest á þeim
árum sem við hjónin kenndum í
Broddanesskóla. Skólinn var ný-
byggður og auðvitað hafði Gústi
verið formaður byggingarnefnd-
ar. Flest mál fengu farsæla lausn
með aðstoð hans, hvort sem þau
snerust um bókhald skólans eða
stíflað frárennsli. Og hann kenndi
mér líka ýmislegt, m.a. þetta:
„Það er tvennt sem maður heldur
oftast um aðra. Það er að þeir hafi
meiri tíma en maður sjálfur og
eigi meiri peninga.“
Ég sá Gústa sjaldan síðustu ár-
in, enda fór hann lítið af bæ nema
erindið væri brýnt. En ég fylgdist
með úr fjarlægð. Kannski var æv-
in hans svolítið eins og ferðalagið
haustið 1963 eða 1964. Hann
haggaðist hvergi, náði alltaf að
halda sömu stefnu og sama hraða
þótt hált væri á veginum og farn-
aðist vel þó að engin væri örygg-
isgrindin. Og einn daginn er er-
indinu lokið og ferðalagið tekur
enda. Þá er það bara þannig.
Ég minnist Gústa með þakk-
læti, virðingu og hlýju og votta
Steinadalsfjölskyldunni samúð
mína.
Stefán Gíslason.
Jón Gústi Jónsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR GUNNARSSON,
Selfossi I,
Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
Selfossi mánudaginn 30. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Steinunn Eyjólfsdóttir
Atli Gunnarsson Anna Sigrúnardóttir
Guðrún Ásta Gunnarsdóttir Sveinn Sigurmundsson
Erna Gunnarsdóttir Jón Árni Vignisson
Sigríður Gunnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
EINAR JÓNSSON,
Hólakoti,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási í Hveragerði
miðvikudaginn 1. janúar.
Útförin mun fara fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Halldóra Ásmundsdóttir
Jón Einarsson
Ása Margrét Einarsdóttir
Baldur Orrason Gröndal
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HILMAR ÞORKELSSON
Vogatungu 75, Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans á
gamlársdag, 31. desember.
Útför hans fer fram frá Lindakirkju miðvikudaginn 8. janúar
klukkan 13.
Guðlaugur Ævar Hilmarsson
Jóhannes Ævar Hilmarsson Berglind Jóhannsdóttir
Sverrir Ævar Hilmarsson Steinunn S. Jakobsdóttir
Jakob Ævar Hilmarsson Kristín Þorsteinsdóttir
Hilmar Ævar Hilmarsson Anna Heiða Pálsdóttir
Kristinn Ævar Hilmarsson Suwanna Munthong
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir mín og systir,
ELÍZA ÞORSTEINSDÓTTIR
Eiðistorgi 3,
varð bráðkvödd á heimili sínu
miðvikudaginn 1. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar
Fyrir hönd aðstandenda,
Jódís Jóhannsdóttir
Lilja Þorsteinsdóttir
Aðalheiður Þorsteinsdóttir
Elskulegur eiginmaður minn og faðir,
ARNBJÖRN ÁSGRÍMSSON
rafvélavirki,
Aflagranda 40,
lést 13. desember.
Útförin hefur farið fram kyrrþey.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Eirarholts fyrir góða umönnun.
Kristín Guðvarðardóttir Ragnar Arnbjörnsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MAGNHILDUR SIGURÐARDÓTTIR
frá Efsta-Dal,
lést fimmtudaginn 2. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 10. janúar klukkan 13.
Sigurður Sigurðsson
Jórunn Sigurðardóttir Sigurður K. Eggertsson
Sigrún Sigurðardóttir Þröstur Þorvaldsson
Jón Sigurðsson Ingibjörg Þóra Arnarsdóttir
Hilmar Steinar Sigurðsson Þórdís Sigurðardóttir
Jóhanna Ellý Sigurðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn