Morgunblaðið - Sunnudagur - 26.04.2020, Blaðsíða 29

heims eða annars. Né heldur hvort
hann tengist með einhverjum hætti
Íslandsvininum Régis Boyer.
Söng- og leikkonan Betty Buckley
fer með hlutverk eiginkonunnar sem
týnist en það er ekki sérlega viðamik-
ið. Hún er mun þekktari fyrir söng
sinn og sjónvarpsleik og hefur ekki
komið fram í mörgum kvikmyndum
gegnum tíðina.
En alla vega, treystið mér. Ef þið
eruð í vafa hendið þá frekari laginu
Frantic með Metallica á fóninn, af
þeirri vanmetnu plötu St. Anger frá
árinu 2003.
Margra mánaða umtal
Of snemmt er að segja til um það
hvort Frantic hefur kæft í fæðingu
örvæntingarfullan áhuga minn á
tryllum frá áttunni og níunni. Næstu
dagar og vikur munu skera úr um
það, eins og faraldsfræðingar segja.
Mér dettur strax ein í hug, sem
vert gæti verið að vísitera á ný, The
Hand That Rocks the Cradle frá
1992, eða Höndin sem vöggunni rugg-
ar, eins og hún kallaðist einfaldlega í
íslenskri þýðingu. Hún er helvíti
spennandi í minningunni, svaðalegt
„femme fatale“ og allur pakkinn.
„Mynd sem þú talar um marga mán-
uði á eftir,“ stóð í kynningu Bíóborg-
arinnar, sem hefur greinilega mikið
verið í tryllunum á þessum árum.
Með aðalhlutverk fóru Annabella Sci-
orra og Rebecca de Mornay. Hvað í
ósköpunum varð um þær?
Emmanuelle Seigner og
Harrison Ford í Frantic.
Sharon Stone í ess-
inu sínu í Basic In-
stinct. Sú mynd eld-
ist ekki svo illa.
26.4. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
FRAMHALD Rachel McAdams er
opin fyrir því að gera framhald af
hinni vinsælu unglingagamanmynd
Mean Girls sem frumsýnd var árið
2004. „Það yrði gaman að leika
Reginu George aftur og sjá hvert
lífið hefur leitt hana,“ sagði hún um
karakter sinn í myndinni á kana-
díska streymisþoninu Heroes of
Health. Áður hafði aðalleikkonan,
Lindsay Lohan, talað á sam veg en
auk þeirra léku í myndinni stjörnur
á borð við Amöndu Seyfried, Tinu
Fey og Amy Poehler.
Vilja aftur vera vondar stelpur
Rachel McAdams hefur vegnað vel.
AFP
BÓKSALA 15.-21. APRÍL
Listinn er tekinn saman af Eymundsson
1 Milljarðastrákurinn David Walliams
2 Þess vegna sofum við Matthew Walker
3 Í vondum félagsskap Viveca Sten
4 Skólaráðgátan Martin Wildmark
5 Á fjarlægri strönd Jenny Colgan
6 Heillaspor Gunnar Hersveinn o.fl.
7 Tengdadóttirin Guðrún frá Lundi
8
Risasyrpa – furðuleg
fyrirbæri
Walt Disney
9 Úlfakreppa B.A. Paris
10 Allt í plati! Sigrún Eldjárn
1 Kokkáll Dóri DNA
2 Aðferðir til að lifa af Guðrún Eva Mínervudóttir
3 Hvítidauði Ragnar Jónasson
4 Þögn Yrsa Sigurðardóttir
5 Stelpur sem ljúga Eva Björg Ægisdóttir
6 Tregasteinn Arnaldur Indriðason
7 Boðorðin Óskar Guðmundsson
8 Saga tveggja borga Charles Dickens
9 Ína Skúli Thoroddsen
10 Íslandsklukkan Halldór Laxness
Allar bækur
Skáldverk og hljóðbækur
Nýlega las ég, með mjög stuttu
millibili, bækurnar Skógarhöggs-
menn eftir Thomas Bernard og
Öræfi eftir Ófeig Sigurðsson, en
það var algjör tilviljun sem réð
því að það gerðist. Þetta reyndar
hljómar ekki merki-
lega né eins og til-
viljun, frekar en að
það sé tilviljun að
ég segi „góðan dag-
inn“ og svo síðar „í
Hveragerði vex
grænmeti“ í sömu
setningu. En þessar
tvær bækur eru tengdar að
mörgu leyti og Ófeigur plantar
allskyns vísunum í Thomas Bern-
ard í Öræfi, þeim frábæra þrumu-
óð um íslenska menningu og sál.
Í langan tíma hef
ég á milli annarra
bóka verið að
glíma við tvo doðr-
anta, eða réttara
sagt seríu doðranta
sem mynda einn
djöfullega stóran
doðrant, en það er
The Wheel of Time serían eftir
Robert Jordan og svo A la rec-
herche du temps perdu hans Pro-
usts. Mér finnst mikilvægt að vera
alltaf með eina
langloku opna á
náttborðinu sem er
hægt að glíma við á
milli léttmetis.
Reyndar er The
Wheel of Time létt-
meti samkvæmt
skilgreiningunni
enda fantasía og ég opnaði fyrsta
bindið einmitt í þeim tilgangi að
létta aðeins á lestrinum hjá mér.
Svo kom í ljós að þetta eru ein-
hverjar fjórtán bækur allt í allt,
allar ákaflega langar, og þá meina
ég tilfinnanlega langar – maður
les blaðsíðu eftir blaðsíðu um
fataval persóna og heilu kvöldin
inni á krám þar
sem ekkert mark-
vert gerist. Proust
er ég hinsvegar
kominn langt með
og já, ég er mont-
inn með það.
Að lokum vil ég
minnast á tvær skáldleysur sem
ég lauk nýlega við. Annars vegar
er það Nixonland eftir Rick Perl-
stein og The Teachings of Don Ju-
an eftir Carlos Castañeda. Sú
fyrri fjallar um pólitískt líf Rich-
ards Nixon, allt frá fæðingu til
loka forsetaembættis hans. Nixon
var aldrei feiminn við að veltast
um í drullunni en
þar var hann ávallt
sterkastur og náði
yfirhöndinni á
margan pólitískan
andstæðinginn sem
elti hann þangað.
Bókin fjallar líka
um ameríska þjóð-
arsál á hryllilegan hátt. The
Teachings of Don Juan er ögn
gleðilegri og er í raun skýrsla
mannfræðings sem hittir fyrir og
lærir hjá galdralækninum Don Ju-
an. Mikið af sýrutrippum og
áhugaverðum sjónarhornum á til-
veruna.
STEFÁN ÞÓR HJARTARSON ER AÐ LESA
Stefán Þór
Hjartarson er
texta- og hug-
myndasmiður.
Alltaf með eina langloku
opna á náttborðinu