Framblaðið - 01.02.1958, Qupperneq 11

II. fl. 1935. Fremsta röð frá v.:
Haukur Ilólmsteinsson, Guð-
brandur Bjarnas., Haukur Frið-
finnsson. Miðröð: Nicolaj Ant-
onsen, Angantýr Guðjónsson,
Þorgeir Guðnason, Sigurjón Sig-
urðsson, Páll Sigurðsson. Aftast:
Skúli Þórðarson, Karl Guð-
mundsson, Högni Agústsson.
tímabiKð, niðurlægingartímabilið og endur-
reisnartímabilið. Aðrir liðsmenn voru ungir
og óreyndir. Liðið var reynslulaust og veikt,
en þrungið af æskufjöri og áhuga.
Stjórn félagsins á næstu árum eða til 1939
var að mestu skipuð sörnu mönnum og 1928.
Olafur K. Þorvarðsson tók við formennsku
1929 og var formaður í 6 ár samfellt, því-
næst var Lúðvík Þorgeirsson formaður í 3 ár,
en hann hafði áður verið í stjórn í 5 ár.
Guðmundur Halldórsson var formaður 1 ár
og auk þcss gjaldkeri í 5 ár. Harry Frederiksen
sat 8 ár í stjórn, ýmist sem gjaldkeri eða rit-
ari, Kjartan Þorvarðsson í 4 ár og þeir Sig-
urður Halldórsson, Sigurgeir Kristjánsson,
•Jón Sigurðsson, rakari og Þráinn Sigurðsson
sátu í stjórninni 4 ár eða lengur og ýrnsir
styttri tíma.
Eg vil sérstaklega vekja athygli á starfi
nokkurra af fyrrnefndum mönnum. Guðmund-
ur Halldórsson æfði 1. flokk af kostgæfni og
óvenjulegum áhuga og mun á sumrum hafa
eytt nær öllum sínum frístundum í þarfir
félagsins. Kjartan Þorvarðarson var sjúkur
mestan hluta þess tíma, er hann var í stjórn,
en þrátt fyrir það tók hann þátt í stjórnar-
störfum, enda voru stjórnarfundir haldnir við
sjúkrabeð hans. Ólafur Þorvarðarson beindi
starfsorku sinni aðallega að æfingu yngri flokk-
anna og mun ég síðar víkja lítillega að því
starfi. Þótt Stefán hyrfi frá formennsku 1929,
starfaði hann áfram af miklum áhuga fyrir
félagið.
Pétur Sigurðsson átti ekki sæti í stjórn fé-
lagsins á þessurn árum, en hann var ætíð
reiðubúinn að vinna fyrir það, þegar þess var
þörf og óskað. Haukur Thors studdi félagið
rækilega á þessum árum, eins og oft fyrr og
síðar.
Þessir menn, ásamt ýmsum fleiri áttu hvað
mestan þátt í endurreisn félagsins á mestu
þrengingartímum þess og það er þeim að mestu
að þakka, að fél. getur haldið hátíðlegt hálfrar
aldar afmælið nú. Hefðu þeir gefizt upp 1928,
þá hefðu lífdagar félagsins verið taldir. Fé-
lagsmenn hafa aldrei þakkað þessum mönn-
um störf þeirra í þágu félagsins sem skyldi,
og nú eiga menn erfitt með að gera sér hug-
arlund, hvaða afrek var unnið á þessum árum.
Meðan félagið barðist fyrir tilveru sinni, urðu
FRAMBLAÐIÐ 9