Framblaðið - 01.02.1958, Síða 29

I. fl. (meistarajl.) 1920. Fremri
röð: Pétur Sigurðsson, Viðar
Vík, Friðþjófur Thorsteinsson,
T ryggvi M a gnússon, Eirí kur
Jónsson. Aftari röð: Sigurður
Thoroddsen, Osvaldur Knud-
sen, Pétur H. Magnússon, Gísli
Pálsson, Kjartan Þorðvarðar-
son, Júlíus Pálsson.
Hvað svo um fyrsta Islandsmótið?
Eg kom í bæinn skömmu fyrir mótið, en
Fram hafði fengið mig lausan frá námi á
Patreksfirði, til þess að keppa með þeim. Auk
fyrri keppinauta tók knattspyrnuflokkur frá
Vestmannaeyjum þátt í mótinu. Fyrst mætt-
ust Fram og K. R. og lauk með jafntefli (1:1).
K. R. vann Vestmannaeyinga, og hættu þeir
þá, enda voru inargir þeirra meiddir. Úrslita-
leikurinn fór fram í roki og rigningu, og lék
K.R. undan vindi og setti þrjú mörk fyrst,
en okkur tókst að skora einu sinni. Aftur á
móti tókst okkur ekki að ná nema einu marki
undan vindi í síðari hálfleik, þrátt fyrir ákafa
sókn. Lauk þannig þessu fyrsta íslandsmóti
1912 með sigri K.R.
Næstu tvö árin gaf ekkert félag sig fram til
keppni, nema Fram sem stöðugt æfði af kappi.
Þú fórst síðan til útlanda?
Já, ég fór til Skotlands og var þar öll fyrri
stríðsárin, og lék þar með atvinnuliði (þó sem
áhugamaður). Kom ég heim aftur 1918 og lék
með Fram til ársins 1921. En það ár unnum
við fjögur mót, þ. e. íslandsmótið, Reykja-
víkurhornið, Víkingsbikarinn og Knattspyrnu-
horn íslands. Síðan flutti ég til Kanada 1922,
og lék þar knattspyrnu í 10 ár.
Lékst þú ekki á móti fyrstu erlendu lið-
unum, sem hingað komu?
Jú, það gerði ég, enda stuðlaði Fram m. a.
að því, að hingað kom lið frá Akademisk
Boldklub árið 1919. Það var eitt sterkasta
danska liðið þá, og lék Samúel bróðir minn
með því nema í leiknum gegn Fram, þar sem
hann var einnig Framari. Við töpuðum með
5:0 og var það þó skásta útreiðin, sem ein-
stakt félag fékk. Við vorum fimm Framarar í
úrvalsliðinu, sem tókst að sigra Danina 4:1.
Þá kom hingað skozkt lið frá Civil Service
og Queens Park árið 1922. Var það sterkt
lið, og vann alla sína leiki með yfirburðum.
Þeir vöktu hér sérstaka athygli, er þeir gengu
inn á völlinn og blésu í sekkjapípur.
Hvenær komst þú aftur til íslands?
Það var árið 1934, sem ég kom hingað fyrir
forgöngu Fram, og gerðist ég þá þjálfari. Um
þær mundir var fyrst byrjað að æfa innan-
húss í fyrrverandi íshúsi, sem nú er Tjarnar-
bíó. Lék ég nokkra leiki með Fram, og árið
eftir fór ég með í Þýzkalandsferð íslenzkra
knattspyrnumanna, og lék þar minn síðasta
keppnisleik, fertugur að aldri.
Hvaða leikmenn eru þér minnistæðastir frá
fyrstu árum Fram?
FRAMBLAÐIÐ 27