Fréttablaðið - 24.10.2020, Síða 90

ARNÓR ÁTTI FULLT Í
FANGI MEÐ AÐ HALDA
UTAN UM OKKUR STEINDA,
AUDDA OG ÖNNU. TILFINN-
INGAR OKKAR ERU SVOLÍTIÐ
EINS OG HJÁ LEIKSKÓLABARNI,
AF ÞVÍ VIÐ ERUM SVO VÖN ÞVÍ
AÐ LÁTA DEKRA VIÐ OKKUR.
Það hefur verið nóg að gera síðasta árið hjá skáldinu og grínist-anum Halldóri Laxness Halldórssyni, sem einn-ig er þekktur sem Dóri
DNA, og þá er vægt til orða tekið.
„Ef við tökum þetta saman, þá
sýndi ég leikrit í Þjóðleikhúsinu,
gaf út skáldsögu, fór síðan í það að
skrifa Venjulegt fólk og Eurogarð-
inn, lék svo í Eurogarðinum, svo
skilaði ég handriti að öðru leikriti
í haust og núna er ég að opna bar og
kaffihús. Þetta er bara eitt ár. Þú ert
að tala við mann sem er að brenna
kertið í báða enda. En það er ennþá
gaman, það gengur vel og ég er ekki
kominn með gáttaflökt,“ segir Dóri
léttur í bragði.
Hann segir þetta þó oftast vera
svona, árið þar á undan hafi verið
hektískara ef eitthvað er.
„Þá var ég líka með Mið-Ísland
sýningarnar, skrifandi ditten og
datten og mikið til að mynda með
Hadda Gunna. Við erum alltaf að
skrifa einhver handrit. Ég held að ef
ég myndi taka saman allt sem ég er
að gera þá yrði tekið „intervention“
á mig. Leyndarmálið er að stoppa
aldrei til að hugsa um hvað maður
er að gera mikið. Bara hlaupa og
hlaupa og hlaupa og hlaupa,“ segir
hann.
Ekkert venjulegt fólk
Venjulegt fólk er ein vinsælasta
sjónvarpsserían á landinu í dag og
slær hvert áhorfendametið á fætur
öðru. Þættirnir eru gerðir af Völu
Kristínu Eiríksdóttur, Júlíönu Söru
Gunnarsdóttur, Fannari Sveinssyni
og Dóra. Þættirnir úr þriðju seríu
voru sóttir 35.000 sinnum fyrsta
sólarhringinn eftir að hún kom út.
„Sem er rosalega mikið. Það er
ótrúlega gaman hvað þessir þættir
og karakterar í þessum anda hafa
fundið sinn aðdáendahóp á Íslandi.
Þó ég þori nú ekki að fullyrða um
það, þá sýnist mér allt stefna í það
að fjórða serían verði gerð.“
Dóri skrifar líka gamanþættina
Eurogarðinn sem eru sýndir á Stöð
2.
„Svona til samanburðar, þá var
það allt öðruvísi með Venjulegt
fólk. Vala og Júlíana eru fengnar til
að gera Venjulegt fólk, þær tala við
Fannar og ég kem síðan inn sem
nokkurs konar handritsráðgjafi.
Svo einhvern veginn óx ég inn í
þetta ferli. Það var mjög ólíkt, því ég
þekkti þau ekkert mikið áður. Þess
vegna dýrka ég þetta. Þetta hefur
breyst mjög í gegnum seríurnar.
Ég kom upphaf lega inn einhvern
veginn á þeim forsendum að þau
væru svo blaut á bak við eyrun í
handritagerð. Í nýjustu seríunni
er það Vala sem er svolítið yfirhöf-
undurinn og hafði tögl og hagldir
á öllu, bæði vinnulega og efnislega.
Þau eru ótrúleg öll, svo klár og læra
svo hratt. Þau eru orðin betri en
maður sjálfur á engum tíma. Það er
samt í raun engin ákveðin mæling
í að vera betri eða verri, heldur er
bara svo f lott að sjá hve f ljótt þau
hafa orðið fagmannleg og aðdá-
unarverð,“ segir hann.
Skapandi hópur
Hópurinn í kringum Eurogarðinn,
Anna Svava Knútsdóttir, Steindi Jr.,
Auðunn Blöndal og Arnór Pálmi
Arnórsson, var settur saman fyrir
ári og þau fengin til að skrifa þætti
eftir eigin höfði. Dóri fer með hlut-
verk Ómars í þáttunum.
„Það var mjög ólíkt ferli, hópur
af grínistum settur saman og hent
inn í herbergi. Það var nú meira
mausið, við vorum alltaf að rífast
um eitthvað. Við erum öll stórir
persónuleikar. Arnór átti fullt í
fangi með að halda utan um okkur
Steinda, Audda og Önnu. Tilfinn-
ingar okkar eru svolítið eins og hjá
leikskólabarni, af því við erum svo
vön því að láta dekra við okkur,“
segir hann.
Jón Gnarr kemur svo inn í þætt-
ina þegar stutt er í tökur.
„En hann tekur persónuna sína,
þaulvinnur í henni og spinnur
svo í þokkabót mikið. Þetta var
líka í fyrsta sinn sem ég og Steindi
gerðum eitthvað svona, eftir 22 ára
vináttu. Anna Svava og Auddi eru
bæði svo of boðslega góðir leik-
arar. Og Steindi, það er smá eins
og að vinna með Edward Norton í
Birdman. Hann er alltaf að pæla í
karakternum og hvað hann myndi
gera. „Hey, Dóri, er hann ekki svo-
lítið eins og þessi?“ Og þá var það
einhver gaur sem við munum eftir
frá því við vorum þrettán ára. Þetta
er rosalega skapandi og gaman.“
Hann segir þau oft hafa farið inn
í senur með það að markmiði að
sprengja mótleikara úr hlátri.
„Bestu senurnar eru þegar allir
eru á nippinu að fara að hlæja, en ná
að halda því inni í sér. Þá myndast
svo mikil orka að það er klikkað.
Ég vona innilega að við fáum að
gera meira af Eurogarðinum og ef
ekki honum, þá bara að við fáum
að vinna aftur saman þessi hópur.“
Fjölskyldustemning
Hann vinnur nú að gerð skáldsögu
sem hann stefnir á að gefa út fyrir
jólin á næsta ári, heppnist hún vel.
„Svo var ég að skila af mér hand-
riti að leikriti fyrir Borgarleik-
húsið sem átti að sýna eftir ára-
mótin, en hefur verið frestað fram
á næsta leikhúsár. Það heitir Þétting
hryggðar, það fjallar um tilfinn-
ingar Reykvíkinga út frá skipu-
lagsmálum. En þegar ég er ekki að
skrifa þá hef ég verið vinna að því
að opna bar og kaffihús með Breta
sem heitir Ben Boorman. Hann er
ekki aðeins nágranni minn, hann
býr sem sagt við hliðina á mér,
heldur er hann giftur æskuvinkonu
minni. Minni fyrstu vinkonu, við
höfum verið vinir síðan við vorum
þriggja ára.“
Dóri er orðinn rómaður um
bæinn fyrir áhuga sinn og þekk-
ingu á náttúruvíni, en það verður
í forgrunni á nýja staðnum. Hann
verður staðsettur á Hverfisgötunni
og hefur hlotið nafnið Mikki refur.
„Það er svona smá fjölskyldu-
stemning yfir þessu. Konan mín,
Magnea Þóra Guðmundsdóttir,
hannaði staðinn. Konan hans Bens
og vinkona mín, Valdís Þorkels-
dóttir, kom með nafnið á staðinn.
Við höfum verið að bralla þetta
saman, hittast á kvöldin og plana
og plotta. Við erum náttúrulega
að gera þetta í fyrsta skipti, þannig
að við erum að reka okkur á ýmsa
veggi í einhverjum leyfismálum.
Við ætluðum að vera löngu búin að
opna en erum svo miklir apakettir
að við erum alltaf að gera eitthvað
vitlaust. En það veður opnað von
bráðar.“
Draumur Dóra er að þetta verði
leikhússtaður enda beint á móti
Þjóðleikhúsinu.
„Ég vona að hérna komi fólk áður
en það fer út að borða, í hléi í leik-
húsinu eða bara í einn espresso á
morgnana. Í gegnum þetta COVID
þá hef ég fundið fyrir því hve mikið
ég sakna þess að hitta fólk, þótt það
sé ekki nema í tuttugu mínútur.
Drekka með því einn kaffibolla
eða eitt vínglas. Skiptast á hug-
myndum, skoðunum, bröndurum
og stælum. Skiptast á orku, þótt ég
hljómi eins og jógakennari.
Þetta er það sem ég sakna svo
mikið. Þessi staður er byggður á
þessari löngun. Löngun eftir því að
hitta skemmtilegt fólk.“
Venjulegt fólk er hægt að nálgast
í Sjónvarpi Símans og Eurogarður-
inn er sýndur á sunnudagskvöldum
á Stöð 2. Mikki Refur verður opn-
aður á næstunni, svona fyrir þá sem
vilja hitta skemmtilegt fólk.
steingerdur@frettabladid.is
Leyndarmálið er
að stoppa aldrei
Dóri DNA kemur að tveimur vinsælum sjónvarpsþáttum sem eru
sýndir um þessar mundir, Venjulegu fólki og Eurogarðinum. Hann
lætur ekki þar við sitja heldur hefur nýlega skilað af sér leikverki og
ætlar að opna barinn og kaffihúsið Mikka Ref á næsta misseri.
Dóri vinnur nú hörðum höndum að því að opna bar og kaffihús með konu sinni og fjölskylduvinum. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
ÞÚ ERT AÐ TALA VIÐ
MANN SEM ER AÐ
BRENNA KERTIÐ Í BÁÐA ENDA.
EN ÞAÐ ER ENNÞÁ GAMAN, ÞAÐ
GENGUR VEL OG ÉG ER EKKI
KOMINN MEÐ GÁTTAFLÖKT.
2 4 . O K T Ó B E R 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R46 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
LÍFIÐ