Morgunblaðið - 25.05.2020, Side 19

Morgunblaðið - 25.05.2020, Side 19
MINNINGAR 19 MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. MAÍ 2020 Elskuleg systir okkar og mágkona, GRÉTA HALLDÓRSDÓTTIR, fv. bankaritari, Orrahólum 7, lést á Vífilsstöðum sunnudaginn 10. maí. Hún verður jarðsungin frá Háteigskirkju þriðjudaginn 26. maí klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á Landsbjörg eða SOS-barnaþorpin. Björn Halldórsson Auður Gilsdóttir Sigrún Halldórsdóttir Hafþór E. Byrd Guðmundur Halldórsson Hólmfríður Rögnvaldsdóttir Hrafnhildur Halldórsdóttir John DeMarco og systkinabörn Við sendum okkar innilegustu þakkir þeim sem sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og útför móður okkar, SVANHILDAR KJARTANS, Patreksfirði. Börn og fjölskyldur Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, SIGRÍÐUR K. THORS húsfreyja, lést miðvikudag 13. maí á hjúkrunar- heimilinu Mörk. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 28. maí klukkan 13. Ágústa Stefánsdóttir Margrét Þ. Stefánsdóttir Jón Magnússon Inga L. Stefánsdóttir barnabörn og barnabarnabörn ✝ RagnheiðurÞórðardóttir fæddist í Reykjavík 22. febrúar 1934. Hún lést á Land- spítalanum í Reykjavík 15. maí 2020. Foreldrar Ragn- heiðar voru hjónin Halldóra Magn- úsdóttir húsfreyja, f. í Reykjavík 16. ágúst 1901, d. 23. febrúar 1991, og Þórður Eyjólfsson hæstarétt- ardómari, f. á Kirkjubóli í Hvít- ársíðu 4. maí 1897, d. 27. júlí 1975. Systkin Ragnheiðar: Magnús blaðamaður, fulltrúi upplýsingadeildar Atlantshafs- bandalagsins á Íslandi og fram- kvæmdastjóri Samtaka um vest- ræna samvinnu og Varðbergs, f. 6.9. 1932, d. 12.10. 1992, og Guðrún, íslenskufræðingur og kennari í Reykjavík, f. 6.1. 1936. Ragnheiður giftist 1957 eft- irlifandi eiginmanni sínum Magnúsi Hjálmarssyni, f. 9. mars 1933, fv. deildarstjóra tæknideildar Ríkisútvarpsins, hann vann síðar við að færa gamlar hljóðritanir Ríkis- útvarpsins yfir á stafrænt form úsdóttir, 24.4. 1958, d. 19.9. 1982, ritari í Sendiráði Íslands í Brussel. 3) Lára Magnúsar- dóttir sagnfræðingur, f. 30.4. 1960. M. Karl Roth, f.1957, þau skildu 1998. Börn þeirra: a) Sol- veig Karlsdóttir, f. 23.4. 1985. Maki: Adam Hoffritz, f 1989. Börn: Magnús, f. 2012, Sig- urbjörg, f. 2013, og Heimir, f. 2016. b) Þórður Roth, f. 9.8. 1986. Maki: Íris Katrín Bark- ardóttir, f. 1986. Börn þeirra Styrmir Kári, f. 2012, og Þröst- ur, f. 2014. Dóttir Írisar og stjúpdóttir Þórðar er Matt- hildur Embla Hjálmarsdóttir, f. 2008. c) Karl Dietrich Roth Karlsson, f. 30.9. 1989. 4) Þórð- ur Magnússon, f. 10.2 1963, d. 16.5. 1985, í Reykjavík. Ragnheiður ólst upp á Sólvallagötu 53 í Vesturbænum í Reykjavík. Gekk í Miðbæjar- skóla, Landakotsskóla og Verzl- unarskóla Íslands. Hún vann á Bæjarskrifstofum Reykjavíkur og var heimavinnandi húsmóðir í nokkur ár. Vann hjá Lífeyris- sjóði verzlunarmanna, eftir það til starfsloka hjá Ríkisútvarp- inu; fyrst á tónlistardeild, var um tíma aðalgjaldkeri, hún vann á Rás tvö og tók meðal annars þátt í undirbúningi stofnunar hennar. Ragnheiður vann síðast á aðalskrifstofu Rík- isútvarpsins. Útför hennar fer fram í dag, 25. maí 2020, frá Grafarvogs- kirkju klukkan 15. og bjarga þeim frá mögulegri eyði- leggingu. For- eldrar Magnúsar voru hjónin Sólveig Magnúsdóttir hús- freyja, f. 1903, d. 1983, og Hjálmar Halldórsson, póst- og símstöðvarstjóri og á Hólmavík, f. 1900, d. 1961. Dóttir Ragnheið- ar og Magnúsar Guðmunds- sonar kjötiðnaðarmanns í Reykjavík, f. 1934, er 1) Hall- dóra Magnúsdóttir f. 9.8. 1954, fv. tölvunarfræðingur á Land- spítalanum. M.1 Jón Árnason, f. 1954, þau skildu. Sonur þeirra er a) Grímur, f. 23.11. 1977, k. Svana Björk Hjartardóttir, f. 1977. M.2 Helgi Flóvent Ragn- arsson, f. 1951, d. 2015, þau skildu. Synir þeirra eru b) Magnús, f. 25.5. 1990, maki Anna Bryndís Gunnlaugsdóttir f. 1987, börn þeirra Ragnheiður og Magnús Dóri, og c) Helgi f. 26. nóv. 1992. Halldóra er stjúpdóttir Magnúsar Hjálmarssonar en saman eignuðust þau Ragnheið- ur þrjú börn: 2) Solveig Magn- Elsku amma „uppi“, mig langaði að skrifa þér smá kveðju. Þú varst auðvitað amma hans Gríms míns, en ég kann ekki annað en að kalla þig ömmu og afa afa því það hef ég alla tíð gert frá því að við kynntumst. Ætli það sé ekki vegna þess að þið eruð ekta amma og afi að það var ekki annað hægt. Meira að segja systur minni finnst skrítið að kalla ykkur eigin nöfnum. Kall- ar ykkur bara ömmu og afa. Þegar ég horfi til baka yfir farinn veg þá á ég svo ynd- islegar minningar um þig og ykkur afa og okkar samskipti og samveru. Þið hafið alla tíð verið okkur svo góð og alltaf svo gott að koma til ykkar og vera með ykkur. Árin sem við bjuggum hjá ykkur í kjallaran- um á Sólvallagötunni voru dásamleg og einn af mínum uppáhaldstímum. Það var alltaf svo notalegt að heyra í útvarp- inu og finna kaffi- og pönnu- kökuilminn laumast niður í kjallara. Það var svo gott að koma upp og fá kaffibolla og spjalla, skoða moggann og sitja í stólunum við gluggann. Manni leið alltaf svo vel hjá ykkur og í nærveru ykkar. Alltaf voruð þið tilbúin að hjálpa okkur, það er ómetanlegt. Það sama átti við um öll hin barnabörnin og dæt- ur ykkar. Þið afi eruð einstakar manneskjur, besta fólk sem ég hef kynnst og gerið líf okkar ríkara og betra. Þið eruð fyr- irmyndir okkar. Amma, þú varst mikil vinkona mín og við gátum spjallað um allt. Ég sakna þín nú þegar og ég mun halda áfram að spjalla við þig. Ég þakka þér vegferðina, elsku amma, ég vildi að hún hefði verið lengri og þú og litla kraftaverkið okkar Gríms sem þú varst svo spennt yfir hefðuð kynnst. En ég trúi því að þú fylgist með okkur og þú lifir í hjörtum okkar. Takk fyrir allt. Þín Svana. Amma var alltaf svo góð við mig. Hún kunni að hugga mig fljótt og örugglega þegar eitt- hvað bjátaði á og leyfði mér að setja töluvert fleiri ilmolíukúlur í baðið en eðlilegt þykir. Uppáhaldsíspinninn minn var alltaf til í frystinum hjá afa og ömmu á Sólvallagötu. Meira að segja þótt við værum að gista margar nætur í röð og hefðum klárað pakkann daginn áður var kominn nýr um kvöldið. Sum kvöld pakkaði amma okkur inn í sængina okkar fyrir framan sjónvarpið meðan við horfðum á mynd og fór svo inn í eldhús þar sem hún hrærði sjeik fyrir okkur frændsystk- inin í hrærivélinni sinni. Seinna, þegar ég flutti að heiman, gáfu afi og amma mér eins hrærivél í innflutningsgjöf. Ég mun svo sannarlega leggja mig fram við að barnabörnin mín geti átt eins góðar minningar um mig og ég á um ömmu mína. Ömmu tókst að gefa mér góð ráð og fá mig til að taka mark á þeim frá því ég var barn og áfram inn í fullorðinslífið. Hún benti mér, meðal annars, á það að jólin væru alveg jafngleðileg hvort sem mér tækist að skúra áður en gestirnir kæmu eða ekki. Ég áttaði mig ekki á því fyrr en ég eignaðist mín börn hversu mikið hún hafði gengið í gegnum. Margir hafa farið illa út úr því að missa það sem hún missti en hún hafði sterkt hjarta og hélt áfram að vera sú frábæra fyrirmynd sem hún var fyrir börnin sín og svo barna- börnin og barnabarnabörnin. Það eru nokkrir matarkyns hlutir sem minna mig á ömmu sama í hvaða samhengi ég rekst á þá; rabarbarasulta, kjöthring- ur og jarðarber með sykri og rjóma. Eitt sem ég tel mig hafa lært af ömmu minni er ánægjan af því að gleðja aðra. Þórður Roth. Elskuleg móðursystir mín Ragnheiður verður jarðsungin í Grafarvogskirkju í dag. Ragn- heiður lést föstudaginn 15. maí, aðeins örfáum vikum eftir að hún veiktist hastarlega og var greind með krabbamein. Það var okkur ættingjum hennar og vinum áfall hversu brátt andlát hennar bar að. Ragnheiður var miðbarn for- eldra sinna Þórðar Eyjólfssonar og konu hans Halldóru Magn- úsdóttur. Hún ólst upp í for- eldrahúsum á Sólvallagötu 53 ásamt systkinum sínum Magn- úsi og Guðrúnu. Þau voru sam- rýnd fjölskylda og voru Ragn- heiður og Guðrún móðir mín þannig ekki einungis systur heldur bestu vinkonur alla tíð. Ragnheiður gekk að eiga Magn- ús Hjálmarsson og áttu þau síð- ar eftir að búa sér heimili á Sól- vallagötu 53 ásamt börnum sínum. Þau hafa verið afar sam- rýnd og efldi hjónaband þeirra og bætti bæði. Maggi og Ragn- heiður voru stofnun í stórfjöl- skyldunni. Ráðagóð hjón sem ávallt hefur verið gott að leita til. Dugnaðarforkar bæði tvö og hlý. Þau eignuðust Solveigu, Láru og Þórð en fyrir átti Ragnheiður Halldóru. Líf Ragnheiðar var ekki allt- af dans á rósum. Hún fékk ung að árum slæman astma, svo að á stundum var henni vart hugað líf, og hrjáði astminn hana alla tíð síðan. Þau hjónin misstu tvö barna sinna í blóma lífsins. Sol- veig var aðeins 24 ára gömul er hún lést 1982 og Þórður aðeins 22 er hann dó úr krabbameini árið 1985. Óbærileg áföll sem erfitt er að gera sér í hugarlund hvernig er að standa frammi fyrir. Hjónin sóttu styrk hvort í annað á þessum erfiðu tímum. Ragnheiður var sterkur per- sónuleiki, eldklár með ákveðnar skoðanir sem hún setti þó ætíð fram af kurteisi og yfirvegun. Hún var máttarstólpi í fjöl- skyldunni, skynsemin uppmáluð og lagði maður við hlustir er hún mælti. Ragnheiður var fróð og áhugasöm var hún um afdrif allra í stórfjölskyldunni. Aldrei heyrði ég Ragnheiði kvarta, hún mætti mótlæti lífsins af yfirvegun og æðruleysi. Áföllin sem hún hafði orðið fyrir kenndu henni hvað væri í raun dýrmætt í jarðlífinu. Lærdómur sem hún miðlaði til okkar sem yngri erum í fjölskyldunni. Á kveðjustund minnist ég margra góðra stunda með Ragnheiði frænku minni og fjöl- skyldu hennar. Misseranna er ég var í pössun hjá henni á Kaplaskjólsveginum og bíltúra í græna Mercury Cometnum þeirra. Vikulegra heimsókna á heimili þeirra vestur á Nes í æsku minni, þar sem við nafn- arnir reyndum að fylgjast með samfélagsumræðu hinna full- orðnu, en sofnuðum oftar en ekki í fangi hvor annars í sóf- anum. Ég minnist fróðlegra og gefandi samræðna okkar í gegnum tíðina og glettinna til- svara Ragnheiðar. Ég minnist umhyggju Ragnheiðar og hvatningar hennar til fjöl- skyldumeðlima. Og ég minnist örlætis þeirra hjóna. Örlætis sem Marta kona mín og ég fór- um ekki varhluta af. Við hófum búskap okkar með elsta syni okkar í kjallaranum hjá þeim á Sólvallagötunni. Yndislegt ár þar sem við nutum sambúðar- innar við Ragnheiði og Magga. Ég og fjölskylda mín vottum Magnúsi, Halldóru, Láru og fjölskyldum innilega samúð. Þórður Þórarinsson. Við fráfall Ragnheiðar föð- ursystur minnar rifjast upp margar góðar minningar sem ná allt aftur til bernskuheimilis míns á Kaplaskjólsvegi 39. Í næsta stigagangi bjuggu Ragn- heiður og Magnús Hjálmarsson ásamt börnum sínum; Halldóru Solveigu, Láru og Þórði, og var dagleg umgengni á milli heim- ilanna. Góðvild, samheldni og gestrisni einkenndu heimilis- hald þeirra, fyrst á Kapla- skjólsvegi 41, síðan í Sævar- görðum 12, þá Sólvallagötu 53 og nú síðast í Básbryggju 51. Ég var ekki hár í loftinu þegar ég kaus helst að fá að fara í pössun til Ragnheiðar frænku þegar foreldrar mínir brugðu sér af bæ. Þar mátti ærslast og sprella og er með ólíkindum hvað Dóra, Solveig og Lára gátu verið þolinmóðar gagnvart litlum frændum. Ragnheiði fannst stundum nóg um ærslin og prakkarastrikin en hafði í aðra röndina gaman af þeim. Eitt sinn fékk ungviðið að sækja jólatrésskemmtun Út- varpsins í beinni útsendingu áð- ur en haldið var í árlegt hangi- kjötsboð fjölskyldunnar. Þegar þangað kom sagðist hún hafa heyrt lætin í okkur frændum í gegnum útvarpið heim í stofu svo nú væri það ekki bara hún sem vissi hvað við værum óþekkir heldur öll þjóðin. Það var alltaf gaman að koma í heimsókn til Ragnheiðar og Magga og fjölskylduboðin þar gátu verið með fjörugasta móti. Systkinin af Sólvallagötu 53 (Sellandsstíg 3) höfðu óend- anlegan áhuga á mönnum og málefnum og það var stór- skemmtilegt að hlusta á þau rifja upp sögur úr gömlu Reykjavík. Frásagnargleði Ragnheiðar og kvenlegt innsæi gerði það að verkum að horfnar persónur úr bæjarlífinu stóðu manni ljóslifandi fyrir hug- skotssjónum. Ragnheiður starfaði lengi hjá Ríkisútvarpinu og ýmsir aðrir úr fjölskyldunni tengdust stofn- uninni eða höfðu sterkar skoð- anir á henni. Það fór því ekki hjá því að málefni Ríkisútvarps- ins bæri oft á góma í fjölskyldu- boðum og stundum var jafnvel hart tekist á um þau. Ragnheið- ur hafði gaman af þessum skoð- anaskiptum en greip í taumana ef henni fannst of hart vegið að stofnuninni. Oft hef ég heyrt frá sam- starfsmönnum Ragnheiðar á Ríkisútvarpinu, að hún hafi ver- ið einstaklega farsæl í starfi og áunnið sér almenna hylli þeirra. Ég er ekki í vafa um að mann- kostir hennar og hæfni í mann- legum samskiptum nutu sín ekki síður á þessum sérstaka vinnustað, með allar sínar lit- skrúðugu persónur og jafnvel smákónga, en þeir gerðu í einkalífinu. Ragnheiður bar virðingu fyrir öllum og leit hvorki upp né niður til neins. Hún gat verið föst fyrir en var samt oft um leið fyrst til að sjá skoplegu hliðina á erfiðum úr- lausnarefnum. Ragnheiður varð fyrir þung- bærum áföllum í lífinu þegar tvö barna hennar létust ung að árum. Hún tókst á við þennan missi af aðdáunarverðu æðru- leysi og lærði að lifa með hon- um. Hún sagði mér að það hjálpaði sér að fylgjast með barnabörnunum og frændsystk- inunum því í fari þeirra og framkomu sæi hún svo margt sem minnti sig á Solveigu og Þórð. Ég sakna þess að geta ekki oftar talað við Ragnheiði og þegið heilræði og fróðleik frá henni. En minningu um ynd- islega föðursystur mun ég halda í heiðri meðan mér endast dag- ar. Kjartan Magnússon. Ragnheiður var amma þriggja elstu barna minna. Það hlutverk leysti hún af hendi með stæl. Hún og Magnús Hjálmarsson, eftirlifandi eigin- maður hennar, voru börnunum miklar og góðar fyrirmyndir. Þau sinntu þeim af alúð alla tíð, ekki síst í hinu margnýtta gæsluhlutverki. Heimilisbragur þeirra var til fyrirmyndar enda bæði skörungar. Ragnheiður vann öll sín verk – utan heimilis og innan – af stakri festu og dugnaði þótt ýmislegt gengi á í lífi hennar og ekki allt auðvelt. Hún sinnti því sem hún tók sér fyrir hendur af kunnáttu og Ragnheiður Þórðardóttir HINSTA KVEÐJA Ég kveð Ragnheiði með kærleik í hjarta og þakk- læti í huga fyrir allar góðu samverustundirnar, sem á seinni árum voru aðallega í afmælisveislum langömmu- barnanna. Ragnheiður var falleg dama, alltaf smekk- lega klædd – því breyttu ekki langverandi veikindi hennar – hún var trygg og skemmtileg vinkona. Ég votta Magnúsi og fjölskyldu mína innilegustu samúð. Sigríður Björnsdóttir. SJÁ SÍÐU 20 Samkomubann og óvenjulegar aðstæður í þjóðfélaginu hafa leitt til þess að útfarir eru nú með breyttu sniði. Morgunblaðið hefur brugðist við með því að rýmka reglur um birtingu á minningargreinum. Minningargreinasíður blaðsins standa opnar öllum þeim sem vilja minnast ástvina eða sýna aðstandendum samúð og samhug. Í ljósi aðstæðna hefur verið slakað á fyrri verklagsreglum hvað varðar útfarir í kyrrþey. Ekkert er því til fyrirstöðu að birta minningargreinar sama dag og útför einstaklings er gerð hvort sem hún er háð fjöldatakmörkunum eða gerð í kyrrþey. Starfsfólk greinadeildar Morgunblaðsins er boðið og búið að aðstoða þá sem hafa spurningar um ritun minningar- greina eða hvernig skuli senda þær til blaðsins. Ekkert gjald er tekið fyrir birtingu minningagreina. Þær eru einnig birtar á www.mbl.is/minningar. Birting minningargreina

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.