Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.06.2020, Blaðsíða 8

Thomas Hauki Stefansson Lechler fannst ekki
nóg að vera með stúdentspróf frá þýskum
skóla í Brussel. Hann lagði hart að sér til þess
að fá íslenska stúdentshúfu á kollinn og
útskrifaðist nýlega úr Versló.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
Fjölskyldan fagnaði íslenska stúdentsprófinu við heimkomu Thomasar til Brussel. Christian Sverrir, Stefan og
Katrín eru stolt af Thomasi Hauki sem lagði mikið á sig til að fá stúdentspróf frá Versló.
„Á árinu mínu voru um fjörutíu nemendur en
270 á lokaárinu í Versló. Það er stór munur á
öllu. Skólinn minn í Brussel er líka grunnskóli
þannig að ég er búinn að vera með sömu krökk-
unum í skóla frá byrjun og mig langaði að prófa
eitthvað alveg nýtt. En auðvitað eru strákarnir
úr skólanum mínum eins og bræður mínir og við
erum í daglegu sambandi. Ég er einmitt núna
að heimsækja vini mína úr skólanum sem búa í
Þýskalandi.“
Thomas vildi ekki sætta sig við að vera eins
og venjulegur skiptinemi, sem ekki fær
Flestum menntaskólakrökkum finnst alvegnóg að taka eitt stúdentspróf. ThomasHaukur Stefansson Lechler ákvað hins
vegar að taka tvö. Hann var staddur í Þýska-
landi þegar blaðamaður sló á þráðinn yfir hafið
til að forvitnast um hvað varð til þess að hann
bætti við sig öðru stúdentsprófi.
Thomas Haukur er sonur hjónanna Katrínar
A. Sverrisdóttur og Stefans Lechler, sem
starfa bæði í Brussel. Þar er Thomas fædd-
ur og uppalinn, og á hann einn fjórtán ára
bróður, Christian Sverri.
Thomas segist upplifa sig sem Íslend-
ing þegar hann er hér á landi
og Þjóðverja þegar
hann er í Þýska-
landi.
„Í Belgíu er ég
blanda. Ef einhver
spyr mig veit ég aldr-
ei hverju ég eigi að
svara. Ég segi yfirleitt
að ég sé fæddur og upp-
alinn í Brussel og pæli
annars lítið í þessu.“
Foreldrarnir hafa haldið
báðum tungumálunum að
bræðrunum alla tíð, og talar
Thomas lýtalausa íslensku.
„Við tölum íslensku og
þýsku á heimilinu og ég gekk í
þýskan einkaskóla. Svo tala ég
líka ensku, frönsku og smá
flæmsku. Mamma var mjög
dugleg að viðhalda íslenskunni
hjá okkur og okkur datt ekki í
hug að svara henni öðruvísi en á
íslensku. Pabbi skilur íslensku
rosalega vel en stundum veit ég
ekki hvort hann skilur alveg
allt,“ segir Thomas og hlær.
Fjölskyldan heldur góðu sam-
bandi við ættingja og vini á Íslandi og kemur
heim öll sumur og jól.
„Stemningin á Íslandi er öðruvísi en í
Belgíu, sérstaklega um jólin,“ segir hann
og segir íslensku jólin mun jólalegri og há-
tíðlegri en þau belgísku.
Að vera íslenskur unglingur
Það eru ansi mörg ár síðan Thomas fékk þá
hugmynd að prófa að upplifa að ganga í íslensk-
an skóla.
„Mig langaði alltaf að fara í skóla á Íslandi
og fyrst var planið að ég færi eitt ár í grunn-
skóla en það gekk ekki upp. Ég útskrifaðist úr
menntaskóla sautján ára í Brussel og fannst
ég heldur ungur til að hefja háskólanám. Mér
fannst það því frábær hugmynd að fara heim
og fara í Versló ef það væri möguleiki. Mig
langaði að prófa að búa á Íslandi í eitt ár og
prófa félagslífið með íslenskum krökkum,“
segir hann og bætir við: „Mig langaði að prófa
að vera íslenskur unglingur.“
Thomas segir menntaskólann sinn í Brussel
alls ekki dæmigerðan fyrir belgískan mennta-
skóla, en þar var allt kennt á þýsku og skólinn
afar lítill.
prófskirteini að loknu skiptinemaárinu.
„Mig langaði í stúdentshúfuna. Mig langaði
að vera einn af þeim, vera hluti af hópnum.“
Til þess að láta þann draum rætast þurfti
Thomas að leggja töluvert á sig því hann þurfti
að standast sömu kröfur og samnemendur hans
í Versló.
„Fyrir rúmlega tveimur árum hafði ég sam-
band við Versló og fékk að vita hvað ég þurfti að
gera til þess að komast inn á síðasta árið og fá
að útskrifast. Mér var sagt að ég þyrfti að taka
alla íslenskuna og bókfærslu í sérnámi,“ segir
Thomas og þurfti því að taka þau fög í tvö ár,
meðfram námi sínu í Brussel.
„Það var smá vinna. Ég lærði íslensku og
bókfærslu á hverjum degi. Í fyrra vorum við
fjölskyldan til dæmis í fríi í Berlín og ég
þurfti að læra allan tímann undir bók-
færslupróf á meðan fjölskyldan var
úti að skemmta sér. Þetta var viku
áður en skólinn byrjaði og ég varð
að ná þessu prófi. Þetta var tæpt
og mikil pressa að ná þessu, en það
gekk vel.“
Versló er allt annar heimur
Thomas flutti til Íslands í ágúst í
fyrra og bjó þá hjá Stínu móðursystur
sinni. Hann hóf nám í Versló og settist
á skólabekk með íslenskum unglingum
og þekkti ekki sálu.
„Mér var mjög vel tekið og var mjög
ánægður. Það var auðvitað allt nýtt fyr-
ir mér og ég kynntist fleirum á einni
viku en á tíu árum á undan. Versló er
allt annar heimur en gamli skólinn
minn,“ segir hann.
„Í þýska skólanum er maður meira
stressaður og þar er meiri agi
og pressa. Versló er meiri-
háttar skóli. Þar var allt
meira afslappað þó námið
sé mjög krefjandi og andinn
í skólanum frábær. Ég
þurfti auðvitað að læra mik-
ið en það var ekki þessi
pressa sem ég þekkti frá
Brussel. Það var mjög gam-
an að labba inn í skólann og
fara í tíma og kennararnir
allir mjög þægilegir,“ segir hann.
„Svo reyndi ég að stunda félagslífið eins og
hægt var. Félagslífið hér og þar er ekki sam-
bærilegt. Það er ekki hægt að bera saman
menninguna,“ segir hann.
Thomas segist hafa lagt áherslu á að njóta
lífsins, frekar en að sökkva sér ofan í skólabæk-
urnar, enda var ekki markmiðið að reyna að ná
sem hæstu einkunnum.
„Ég var kominn með stúdentspróf þannig að
ég hugsaði þetta öðruvísi. Það fór líka orka í það
að kynnast þessari menningu þannig að skóla-
námið þurfti ekki að vera aðalatriðið. Mig lang-
aði bara að ná öllu en svo gekk mér bara mjög
vel.“
Töff að vera með stúdentshúfu
Kórónuveiran setti stórt strik í reikinginn hjá
Thomas, sem og öðrum jarðarbúum. Hann
ákvað að vera áfram á Íslandi og stundaði þá
fjarnám eins og aðrir menntaskólanemendur.
Hann segir það vissulega hafa verið svekkjandi
að hafa ekki getað klárað skólaárið á venjulegan
máta.
„Ég var í einum áfanga þar sem við áttum að
stofna fyrirtæki og ég og vinir mínir fórum að
framleiða ís. En við gátum ekki haldið áfram
með það út af kórónuveirunni því við máttum
ekki vera í neinum eldhúsum,“ segir hann.
Thomas segist hafa ákveðið að vera áfram á
Íslandi, enda allt lokað í Brussel og útgöngu-
bann.
„Þar þurftu allir að vera með grímu og mér
fannst betra að vera áfram á Íslandi.“
Thomas segir útskriftina hafa verið mjög
skemmtilega þrátt fyrir að breyta þurfti öllu
fyrirkomulaginu vegna kórónuveirunnar.
„Þetta var rosa gaman og hátíðlegt. For-
eldrar máttu vera fyrir utan skólann en mamma
og pabbi fylgdust með í gegnum streymi,“ segir
hann en Katrín og Stefan ætluðu að vera við-
stödd en komust ekki til landsins vegna
ástandsins.
Hvernig tilfinning var það svo að fá íslensku
stúdentshúfuna?
„Hún var geggjuð. Alveg frábær. Töff að vera
með stúdentshúfu.“
Thomas hélt upp á daginn með ömmu, afa og
móðursystkinum sínum og bekkjarfélögum um
kvöldið og hélt svo heim til Brussel nokkrum
dögum síðar. Reyndar segir hann heimferðina
hafa verið ákveðið ævintýri því það reyndist
ekki létt að komast á leiðarenda og endaði hann
í langferð í gegnum Svíþjóð og svo Frankfurt.
„Mér fannst bara skipta máli að sjá mömmu
og pabba og auðvitað bróður minn sem fyrst.“
Skráður í Háskóla Íslands
Thomas er að vonum ánægður með áfangann og
segir það skipta sig miklu máli að tilheyra þess-
um útskriftarhópi. „Ég mun halda sambandi við
þessa vini “ segir hann en fjölskyldan er einmitt
á leið til Íslands seinna í sumar.
„Nú er ég bara í Þýskalandi með vinum mínum
því síðustu sumur var ég alltaf í fjarnámi. Það er
kominn tími til að slappa af og hugsa um hvað ég
ætla að gera í framtíðinni,“ segir Thomas.
„Ég skráði mig í hagfræði í Háskóla Íslands í
haust til vonar og vara en planið var að taka
eins árs frí frá námi og vinna. En ef ég fæ ekki
vinnu, því það er ekki auðvelt nú á þessum tím-
um, er gott að vera skráður. Mér finnst hag-
fræðin spennandi. Þannig að mögulega verð ég
hér næstu árin.“
Mig langaði
í stúdents-
húfuna
Ljósmynd/Ljósmyndir Rutar og Lilju
’Mér var mjög vel tekið og varmjög ánægður. Það var auðvit-að allt nýtt fyrir mér og ég kynnt-ist fleirum á einni viku en á tíu ár-
um á undan. Versló er allt annar
heimur en gamli skólinn minn.
VIÐTAL
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.6. 2020