Morgunblaðið - 28.07.2020, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚLÍ 2020
✝ Bogi Sigurðssonfæddist 21.
ágúst 1936. Hann
lést 12. júlí 2020 á
Landspítalanum.
Foreldrar hans
voru Sigurður Jör-
undsson bóndi, f. 23.
júlí 1903, d. 23. júní
1965, og Sveinbjörg
Kristjánsdóttir
kennari, f. 2. júlí
1904, d. 26. október
1980. Systkini Boga voru þau
Sigríður, f. 24. október 1938, d.
21. des. 2018, Jökull, f. 24. októ-
ber 1938, d. 20. febrúar 1994,
Guðrún, f. 24. október 1939, d. 6.
Kleppsspítala og útskrifaðist
hann sem sjúkraliði 1967 og vann
við það starf allt til ársins 1979
þegar hann hóf vinnu hjá Goða
við dúnhreinsun. Bogi vann ýmis
verkamannastörf allt til 64 ára
aldurs. Þá hóf hann íhlaupavinnu
við Sláturhúsið í Borgarnesi en
þar vann hann allmargar slátur-
tíðir eða allt þar til hann settist í
helgan stein.
Bogi bjó lengst af á Amt-
mannsstíg 5 en árið 1991 flutti
hann í Hraunbæ 34 og bjó þar allt
til ársins 2017 þegar hann flutti í
þjónustuíbúð á Dalbraut 27. Bogi
var ókvæntur og barnlaus en
mjög vinmargur.
Útför Boga verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag, 28. júlí
2020, og hefst athöfnin klukkan
13.
september 2011, og
Fríður, f. 15. mars
1944, d. 26. ágúst
2000.
Bogi ólst upp á
Vatni til 11 ára ald-
urs en þá flutti hann
til Reykjavíkur þar
sem hann gekk í
Laugarnesskóla.
Þar lauk hann námi
árið 1951. Eftir það
lá leið Boga í Sam-
vinnuskólann en þar lauk hann
námi 1952. Að loknu námi vann
Bogi í byggingavinnu hjá Tómasi
Vigfússyni í tvö ár. 24 ára hóf
hann að vinna sem sjúkraliði á
Í dag kveðjum við okkar góða
frænda Boga Sigurðsson, sem
kveður nú þessa jarðvist síðastur
systkinanna frá Vatni í Haukadal.
Bogi þyrlaði ekki upp ryki á
lífsins veg. Veraldleg auðæfi
skiptu hann litlu, en andlegur
auður þess meira. Hann var bók-
hneigður og eftir því víðsýnn og
vel heima í málefnum líðandi
stundar; alltaf opinn fyrir ólíkum
sjónarmiðum og rökræðum um
lífið og tilveruna. Hann hafði
einnig áhuga á pólitík, hafði ríka
réttlætiskennd og þoldi illa ójöfn-
uð og misrétti.
Bogi var maður einfaldleika og
nægjusemi. Það má segja að hann
hafi verið langt á undan sinni
samtíð í þeim efnum. Mestu skipti
að eiga lítið einfalt heimili, gott
útvarp, sjónvarp og bókahillur
fullar af áhugaverðum bókum.
Hann var hafsjór af fróðleik,
skemmtilegur sögumaður og
hafði sérstaklega gaman af að því
að miðla sögunni til unga fólksins.
Dagarnir liðu í reglubundnum
takti. Það var sundið í Árbæjar-
laug, morgunkaffið og rúnstykkið
á hverfiskaffinu í Árbæ. Svo hitt-
ingur með vinum á kaffihúsum
borgarinnar til að ræða lífsins
mál, pólitík, heimsmál og ekki síst
íþróttir. Síðan voru það íþrótta-
iðkanir í Jakabóli, hitta vinina á
Múlakaffi og heimsóknir á Þjóð-
arbókhlöðuna og bókasöfnin þar
sem hann var tíður gestur.
Bogi var hófsemdarmaður sem
bjó yfir sjálfsaga og þrautseigju
sem birtist ekki síst í líkamlegri
hreysti. Hann var alla tíð einlæg-
ur áhugamaður um íþróttir, fór
gjarnan á völlinn með vinum,
stundaði frjálsar íþróttir og
keppti sjálfur í kastgreinum með
góðum árangri fram á efri ár.
Skemmtileg er minningin um
hann sippandi fram undir áttrætt
til að halda sér í formi. Nokkuð
sem við þrekvaxnir ættingjar
hans gætum tekið okkur til fyrir-
myndar.
Bogi naut þess að ferðast.
Hann fór í keppnisferðir bæði
innanlands og stundum erlendis,
þá gjarnan til sögufrægra borga í
fylgd vina eða fjölskyldu. Alltaf
fannst honum gaman að skreppa
vestur á bernskustöðvarnar í
Dölunum. Þangað skrapp hann
þegar færi gafst, heimsótti
frændfólk sitt á Vatni, á Sauða-
felli og víðar um sveitina. Hann
lét sig sjaldan vanta á Sviðaveisl-
una á haustin en hann hlakkaði
alltaf til þeirrar ferðar. Á haustin
lá leiðin til góðra frænda í Borg-
arfirði.
Léttleiki, góðvild og forvitni
hans kom svo einstaklega vel
fram í einlægum áhuga sem hann
sýndi okkur fólkinu sínu þegar
hann spurði fregna af hversdags-
legum gangi lífsins hjá okkur, og
ekki síst ungu kynslóðinni. Það
fór ekki framhjá honum hversu
langt Örn kastaði spjótinu, hann
vissi af Jökli í Mexíkó, hann
fylgdist með okkur öllum og
minni hans var gott allt til síðasta
dags.
Hann var manna skemmtileg-
astur í stórveislum fjölskyldunn-
ar þegar stórum áföngum var
fagnað eða á jólunum. Spilamað-
ur var hann góður, ekki síst í
púkkinu, og gaf ekkert eftir.
Stundum gekk vel en stundum
illa og um síðustu jól þurfti aðal-
púkkarinn að taka púkklán – það
verður gert upp síðar í Sumar-
landinu góða.
Við frændsystkinin kveðjum
með þakklæti og eftirsjá elsku
Boga. Minning um góðan frænda
mun ávallt lifa í hjarta okkar.
Sigrún Sóley, Jörundur,
Auður Edda
og fjölskyldur.
Fallinn er frá vinur minn Bogi
Sigurðsson á 85. aldursári. And-
lát hans bar að með skjótum
hætti og kom öllum sem hann
þekktu í opna skjöldu, þótt vissu-
lega hafi hann átt við vanheilsu að
stríða hin síðari ár. Bogi var mik-
ill áhugamaður um allar íþróttir
allt sitt líf og stundaði þær fram á
efri ár, auk þess að vera löggiltur
mælingamaður í stökk- og kast-
greinum. Margan kaffifantinn
höfum við tæmt saman með
kunningjum okkar í gegnum árin
og þar voru málin rökrædd. Bogi
hafi fastmótaðar skoðanir í mörg-
um málum, án þess að þær væru
einstrengingslegar heldur byggð-
ar á rökum og settar fram á lág-
stemmdan og sannfærandi hátt,
oft í spurnarformi eins og hann
vildi gefa viðmælanda sínum færi
á að koma sínum sjónarmiðum á
framfæri. Engum duldist að Bogi
var víðlesinn. Um það vitnuðu all-
ar sögurnar sem hann sagði um
menn og atburði frá liðinni tíð,
einkum og sér í lagi frá mönnum
sem bundu bagga sína ekki sömu
hnútum og samferðamenn. Allt
var það græskulaust og gert til að
varpa ljósi á margbreytileika
mannlífsins. Þótt áhugi hans hafi
staðið föstum fótum í íslenskri
bændamenningu hafði hann mikl-
ar skoðanir á málefnum samtím-
ans, sagði kost og löst á þeirri
hugmyndafræði sem uppi var
hverju sinni. Litla þolinmæði
hafði hann fyrir mönnum sem
högnuðust ótæpilega á kostnað
annarra, svo dæmi sé tekið. Það
með ýmsu öðru stríddi gegn
réttlætiskennd hans.
Saman fórum við ferðir vestur
í Dali, að Vatni í Haukadal þar
sem Bogi var fæddur og uppalinn
til 11 ára aldurs. Gistum í sumar-
bústað í landi Vatns, sem hann
átti hlut í. Gerðum við út þaðan
víðsvegar um Dali og nærsveitir.
Eru þessar ferðir mér minnis-
stæðar, enda Bogi hafsjór af fróð-
leik hvar sem við fórum þar um
sveitir. Eitt er víst að þar vorum
við sem með honum voru þiggj-
endur en hann veitandinn. Fjöl-
marga vini og kunningja átti
Bogi, enda dagfar hans allt til
þess fallið að laða menn að hon-
um. Það voru forréttindi að kynn-
ast þeim góða dreng. En öllu er
afmörkuð stund. Ég votta að-
standendum öllum samúð mína.
Símon Gunnarsson.
Enn einn félagi og vinur er nú
fallinn í valinn, eftir tæplega
hálfrar aldar kynni og vináttu.
Bogi Sigurðsson var maður vel
gerður, heiðarlegur og hreinlynd-
ur, góður vinur og skemmtilegur í
félagsskap sem og eintali. Íþrótt-
ir voru ætíð mikið áhugamál og
tómstundir enda góður íþrótta-
maður sjálfur og iðkandi í frjáls-
um íþróttum, sérstaklega kast-
greinum, langt fram á gamals
aldur. Bogi var fróður og vel að
sér á mörgum sviðum, lestrar-
hestur mikill, enda vel umræðu-
hæfur á flestum sviðum. Ég held
að það sé rétt ályktað að sveitin
hafi ætíð togað mikið í Boga, þar
sem hann byrjaði að stunda sitt
áhugamál í frjálsum upp á eigin
spýtur. Sjálfur var hann búfræði-
menntaður ásamt því að vera
sjúkraliði sem hann stundaði um
skamma hríð. Það var gæfa að
kynnast þér og eiga að vin öll
þessi ár sem það varði, öðrum læt
ég eftir frekari ummæli um þig
vinur en gæti svo sannarlega
skrifað um þig langa grein um svo
margt og mikið skemmtilegt, en
kýs að geyma það í höfði minning-
anna. Takk fyrir samfylgdina og
góða ferð vinur.
Enda flestir ævi sína
að óskum skaparans.
– Ennþá vilja tölu týna,
tryggir vinir manns.
Lífsins vegur liggur beinn,
– lítið er þar tafið.
Vinir hverfa einn og einn
yfir dauðahafið.
(Pétur Stefánsson)
Jóhann Wolfgang
Jóhannsson.
Engum er ljóst, hvaðan lagt var af
stað,
né hver lestinni miklu ræður.
Við sláumst í förina fyrir það,
jafnt fúsir sem nauðugir, bræður!
(Tómas Guðmundsson)
Með fráfalli Boga Sigurðsson-
ar er farinn sannur frjálsíþrótta-
maður sem unni íþrótt sinni alla
ævi. Við sem höfum stundað
frjálsíþróttir lengi þekkjum Boga
bæði sem keppanda og dómara.
Hann hætti ekki að keppa þótt ár-
unum fjölgaði enda hélt hann
vaskleika sínum fram á efri ár.
Hann tók snemma til við að lesa
sér til um dómarastörfin með-
fram keppni á yngri árum og var
mikilvægur hlekkur í fram-
kvæmd móta alla tíð. Þá var hann
einnig fjölfróður um alla tölfræði
viðkomandi frjálsíþróttum sem
sýndi einlægan áhuga hans. Það
eru aðeins fá ár síðan hann varð
að hætta keppni í kastgreinum
þar sem hann var í fremstu röð í
gegnum marga aldursflokka. Af-
rekaskrá hans ber þess glöggt
merki. Hann hætti samt ekki að
gleðja félaga sína með sínu glað-
væra og vasklega fasi þar sem
hann hélt áfram að mæta á æfing-
ar til að hitta félaga sína og dæma
á mótum. Með Boga er farinn
bóngóður, traustur, fróður og
skemmtilegur félagi sem sárt
verður saknað.
Hafsteinn Ósk-
arsson, formaður
öldungaráðs FRÍ.
Bogi Sigurðsson HINSTA KVEÐJAÍ morgun flugu fuglarnir með
sönginn burt úr haustskóginum
sem bíður þögull dauða síns.
Þá boðar skrjáf í blöðum óvænt
nýjan flutning.
Vindur af súgandi hafi blæs í
klarínettutrén og sveigir því til
kveinstafa
yst en innar til flæðandi mýktar
þar sem skógurinn þéttist og
dýpkar.
Þar leggja rjóðrin við hlustir
og svo veikur er tónninn þá orðinn
að rýfur naumast þögn þeirra.
Bærir varla rauðstrengjótt blöðin.
Samt er þetta sá tónn sem flýgur
til himins.
Hinir hafa vetrarsetu í brjóstum
okkar.
(Ari Jóhannesson)
Hvíl í friði kæri Bogi
mágur.
Minning þín lifir.
Hugrún Þorkelsdóttir.
✝ Svavar GeirTjörvason
fæddist 22. maí
1942 í Keflavík.
Hann lést 11. júlí
2020.
Foreldrar hans
voru hjónin Guð-
mundur Tjörvi
Bjarni Kristjánsson
sjómaður, f. 1.7.
1917, d. 24.6. 1971,
og María Guðgeirs-
dóttir húsmóðir, f. 10.6. 1918,
d. 26.1. 2007. Bræður Svavars
eru Kristján, f. 14.1. 1941, og
Sævar, f. 31.1. 1948.
Hinn 30.11. 1963 kvæntist
Svavar Sóldísi Björnsdóttur, f.
22.6. 1944. Börn þeirra eru: 1)
Hrafnhildur, f. 9.5. 1963, maki
Guðmundur Óskarsson, f. 1960,
börn þeirra: Aron Geir, f. 1995,
unnusta Lillý Ösp Sigurjóns-
dóttir, og Tinna Björk, f. 1998.
Börn af fyrra hjónabandi Guð-
fæddur Keflvíkingur, kominn
af þurrabúðarfólki og sjó-
mönnum. Þegar hann var 15
ára hóf hann nám við múrverk
hjá Guðmundi Þengilssyni í
Keflavík, hann lauk sveinsprófi
og öðlaðist meistararéttindi.
Svavar starfaði við múrverk
alla sína tíð til eða til 67 ára
aldurs, bæði hjá fyrirtækjum
en einnig rak hann um tíma
sitt eigið fyrirtæki og var í
stjórn Múrarafélags Suður-
nesja.
Svavar var ötull garð-
yrkjumaður ásamt konu sinni
og af elju ræktuðu þau garð-
inn sinn við hús sitt Langholti
19 og hlutu tvívegis verðlaun
fyrir hann. Í seinni tíð tók
Svavar virkan þátt í heilsuefl-
ingu eldri borgara í Keflavík
undir leiðsögn Janusar Guð-
laugssonar með góðum ár-
angri.
Svavar var mikill Keflvík-
ingur og vildi hvergi annars
staðar vera.
Útför Svavars Geirs fer
fram frá Keflavíkurkirkju í
dag, 28. júlí 2020 og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Meira: mbl.is/andlat
mundar eru: Óskar
Frank, f. 1982, og
Auður Bryndís, f.
1988, d. 2009. 2)
Kjartan, f. 5.4.
1966, maki Mai-Lill
Pedersen, f. 1966,
barn þeirra: Elin
Rahel, f. 2001. 3)
María, f. 17.2.
1970, maki Vil-
hjálmur S. Kjart-
ansson, f. 1966,
börn þeirra: Fanney Halla, f.
2000, Védís Katla, f. 2002, og
Ásta Lovísa, f. 2006. 4) Bryn-
dís, f. 27.7. 1979, barnsfaðir
Sigurður Þór Erlendsson, f.
1974 d. 2018, börn þeirra: Týr
Huginn, f. 2008, og Iðunn
Freyja, f. 2009. Barn Sigurðar
frá fyrra hjónabandi Thor
Michael Delahanty f. 1997, nú-
verandi sambýlismaður Tomas
Hallqvist, f. 1973.
Svavar var borinn og barn-
Það var eitthvað alveg sér-
stakt við hann pabba, eitthvað
sem orð fá ekki lýst. Þessi hlut-
lausa nánd þar sem hann tók
mér eins og ég er. Þar sem börn
sóttust að honum í kátínu og
með virðingu hvert fyrir öðru.
Þar sótti ég skjól, lítil stúlka,
saman í Fordinum hans þurft-
um við engin orð, nándin var til
staðar. Mér fannst hann geta
allt, ungur maður rétt rúmlega
tvítugur byggði hann húsið okk-
ar, ræktaði skóg í Keflavík og
var skemmtilegi pabbi. Hann
kenndi mér um moldina, þar
sem hann fór með okkur í fjör-
una, sótti þara til þess að bæta
moldina í garðinum þar sem þau
mamma ræktuðu plöntur og tré.
Trén uxu og börnin með og það
var nóg að gera. Vinna við múr-
verk alla sína tíð, uppeldi barna
og lífið. Ferðalög í tjaldi með
fjölskyldunni um landsins nátt-
úru. Ég fékk stundum að fara
með honum í vinnuna, lítil
stelpa að hjálpa aðeins til við að
hræra steypu og sjá vinnulagið
og auðvitað mennina vinna sam-
an og spjalla. Pabbi fékk ýmis-
legt nesti í barnæsku, hann var
kominn af þurrabúðarfólki, sjó-
mönnum og konum sem þurftu
að þola harðindi lífsins og sam-
félagsins. Þetta mótaði hann.
Bæði faðir hans Tjörvi og afi
Stjáni blái höfðu Bakkus að vini
ef vin skyldi kalla. Í seinni tíð
vinguðust þeir pabbi og Bakkus
hrifsaði hann til sín og leit svo
út að þeir myndu ekki slíta sín
vinabönd. En þá gerðust undr-
in, pabbi reis upp, sleit vin-
skapnum og við fengum að
njóta pabba aftur. Þvílík dá-
semd og dýrmætir tímar með
pabba. Hann hafði svo stórt
hjarta, eftir þessi vondu ár og
upprisuna bað hann mig auð-
mjúklega fyrirgefningar fyrir að
hafa lagt þetta á okkur, vin-
skapinn við Bakkus. Göfuglyndi
sem engin bók getur kennt.
Hvað mér þótti vænt um þetta.
En nú er hann farinn til for-
feðra sinna. Hans er minnst í
Keflavík af mörgum. Kristján
bróðir hans og börnin hans
minnast hans með hlýju með
glettinn glampa í augunum.
Hann gerði ekki mannamun,
unni börnum og hlífði minni
máttar rétt eins og forfeður
hans. Öðlingur og gull af manni.
Takk fyrir samfylgdina og nest-
ið pabbi minn. Þú ert í kær-
leiksljósinu innra með mér.
Þín dóttir,
María.
Svavar Geir
Tjörvason
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐNI ÞÓR MAGNÚSSON
húsgagnasmiður,
lést á Hjúkrunarheimilinu Hulduhlíð Eskifirði
16. júlí.
Útförin fer fram frá Eskifjarðarkirkju miðvikudaginn 29. júlí
klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hans er bent á minningarsjóð Hulduhlíðar.
Ragnheiður Þórólfsdóttir
Guðrún Þóra Guðnadóttir Sigurjón Kristjánsson
Magnús Guðnason Jóna Mekkín Jónsdóttir
Jónína Guðnadóttir Jósep Snæbjörnsson
Kristín Guðnadóttir Heimir Tryggvason
Guðný Ragnheiður Guðnad. Ómar Geirsson
Aðalbjörg Guðnadóttir Sigtryggur Brynjarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar elskaða
ÞORGERÐUR HRÖNN
ÞORVALDSDÓTTIR
frá Guðrúnarstöðum í Vatnsdal
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 23. júlí.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að styrkja Ljósið.
Ágúst Ásgeirsson
Guðrún Bjarnadóttir
Ásgerður Unnur Þorvaldsdóttir, David Nicholson
Valgerður Erna Þorvaldsdóttir, Marinó Melsteð
Ingimundur Ágústsson
Lilja Solveig Nicholson
Axel Valdi Nicholson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
FANNEY M. KARLSDÓTTIR
tónlistarkennari,
lést 16. júlí.
Útför fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
31. júlí klukkan 11.
Þökkum auðsýnda samúð.
Katrín V. Karlsdóttir Karl Jónsson
Svana Björk Karlsdóttir Ásbjörn Harðarson
Una Særún Karlsdóttir Sigursveinn P. Hjaltalín
Kristín Björg Karlsdóttir Jesper Dissing Jakobsen
Hafdís Sigursveinsdóttir Ólafur Bergsson
barnabörn og barnabarnabarn