Morgunblaðið - 05.11.2020, Qupperneq 59

DÆGRADVÖL 59
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 2020
www.gilbert.is
VELDU ÚR MEÐ SÁL
Frisland Classic
ara fyrir mig að leggja eitthvað af
mörkum til samfélagsins.“
Það þarf ekki lengi að tala við
Önnu Sigrúnu til að heyra undirliggj-
andi húmor og lífsgleði. „Ég hef gam-
an af lestri bóka þótt þær hafi færst
æ meira í hljóðbókaform og nýt þess
að ræða þær í bókaklúbbnum mínum,
Andans truntum, en það eru vinkon-
ur mínar héðan af Landspítalanum.
Við hittumst reglulega og erum yfir-
leitt með tvær bækur í gangi og ef
maður hefur lokið við bækurnar, fær
maður kampavínsglas, annars ekki.
Það er því til mikils að vinna,“ segir
hún og hlær.
Fjölskylda
Eiginmaður Önnu Sigrúnar er dr.
Jón Þór Sturluson, f. 26.11. 1970,
hagfræðingur. Foreldrar hans eru
Bryndís Guðbjartsdóttir, f. 28.7.
1949, skrifstofumaður á Eyrarbakka
og Sturla Jónsson, f. 20.6. 1948, húsa-
smíðameistari í Noregi. Fósturfaðir
er Karl Dyrving búfræðingur, f.
19.11. 1939.
Börn Önnu Sigrúnar og Jóns eru
Sturla Karl, f. 20.8. 1995, d. 20.8.
1995; Guðrún Marta, f. 4.1. 1999,
nemi í Listaháskóla Íslands, og Fil-
ippía Þóra, f. 4.10. 2002, nemi í
Menntaskólanum við Hamrahlíð.
Systkini Önnu Sigrúnar eru Bylgja
Hrönn, f. 12.5. 1969, rannsóknarlög-
reglumaður, Álftanesi, og Þórný
Alda, f. 20.7. 1975, hjúkrunardeild-
arstjóri HVE í Stykkishólmi.
Foreldrar Önnu Sigrúnar eru
hjónin Baldur Ragnarsson, f. 19.9.
1941, vélstjóri og Guðrún Marta
Jónsdóttir, f. 1.7. 1947, húsfreyja og
verkakona. Þau eru búsett í Stykkis-
hólmi og Flatey á Breiðafirði.
Anna Sigrún
Baldursdóttir
Ingvar Pétursson
bóndi Slitvindastöðum, Staðarsveit
Sólveig Guðmundsdóttir
húsfreyja, Slitvindastöðum,
Staðarsveit
Sólveig Þorsteina Ingvarsdóttir
húsmóðir, Stykkishólmi
Ragnar Hinrik Einarsson
sjómaður, Stykkishólmi
Baldur Ragnarsson
vélstjóri í Flatey, Breiðafirði
Einar Jónsson
stýrimaður, Stykkishólmi
Ólöf Jónsdóttir
húsfreyja, Stykkishólmi
Didda Jónsdóttir
skáldkona
Gústaf Hinrik
Ingvarsson
vallarvörður í
Stykkishólmi
Jóhann Ársælsson, alþingismaður
Jón Trausti Ársælsson
verslunarmaður í Rvík
Ingvar Ragnarsson
formaður
Verkalýðsfélags
Stykkishólms
Marta Hjartardóttir
húsfreyja á Gilsbakka,
Hellnum/Arnarstapa
Jóhann Ingiberg
Jóhannsson
bóndi á Gilsbakka,
Hellnum/Arnarstapa
Anna Sigrún Jóhannsdóttir
húsfreyja í Viðvík Hellissandi
Ársæll Jónsson
hafnarstjóri, Rifshöfn, síðar Viðvík, Hellissandi
Guðrún Sigtryggsdóttir
húsfreyja, Arnarstapa
Jón Sigurðsson
bóndi og kaupfélagsstjóri Arnarstapa
Úr frændgarði Önnu Sigrúnar Baldursdóttur
Guðrún Marta Ársælsdóttir
húsfreyja í Flatey, Breiðafirði
„AÐ ÖÐRU LEYTI VAR ÞETTA
SANNGJÖRN GAGNRÝNI. ”
„MAMMA ÞÍN ER HÆTT AÐ KOMA Á
ÓVART.”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... blik í auga.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
ÁÐUR EN VIÐ BYRJUM Á ÞRIF-
UNUMÆTTUM VIÐ AÐ FARA Í
GEGNUM ÞAU Í HUGANUM
KLÁRLEGA
MISTÖK
RISA-
STÓR
UPPLÝSINGUM UM FYRIRHUGAÐA ÁRÁS ÞÍNA Á
ATLA OGOG HÚNAHROTTANA HANS HEFUR VERIÐ
LEKIÐ!
VIÐ RÁÐUMST SAMT Á ÞÁ!
VIÐ GETUM ÞAÐ EKKI! ÞAÐ VAROKKAR LIÐ SEM
KOMST Á SNOÐIR UM ÁÆTLUNINA! MENNIRNIR
ERU ALLIR FLÚNIR!
Ólafur Stefánsson orti með sjón-arhorn sitt á Heklu gömlu í
huga:
Víst má það kalla veilu,
að vilja’ ekki þessa keilu,
sem úr Flóanum sést,
því sýnin er best
með Heklunni heilu og breiðu.
Mér var sent gamalt Vísnatorg,
sem birtist í sunnudagsblaði Mbl.
21. janúar 1996. Þar segir um
Látra-Björgu: „Hún var gömul og
mædd og lúin, þegar hún kvað á
skjáinn í Kaupangi:
Æðir fjúk um Ýmis búk
ekki er sjúkra veður:
Klæðir hnjúka hríð ómjúk
hvítum dúki meður.
Páll Guðmundsson á Hjálm-
stöðum kom með sína útfærslu, –
ekki síður myndræna:
Næðir fjúk um beran búk
byltist skafl að hreysi.
Tunglið yfir Hekluhnjúk
hangir í reyðileysi.“
Gylfi Þorkelsson gefur á Boðnar-
miði sjúkdómslýsingu sem margan
plagar:
Kom á kóvid-tímum,
kæfir mál í hálsi,
höfuðverkjaharki
hendir á mig, brenndan
hitakófi, og hefur
heldur betur eldað
mér úr fúlu fyli
flensupest in versta.
Maðurinn með hattinn kvað:
Sama hvað daginn drífur á,
dæmalaust margt vill plaga.
Hér má þó alltaf hressing fá
ef hljómar í eyrum baga.
Indriði á Skjaldfönn rifjar upp
limru. „Tímabær lausn“ eftir Jónu
Guðmundsdóttur:
Lárus er hættur að hrjóta
þess Halldóra ætlar að njóta.
Fram úr hún fór
og fékk sér einn bjór
þegar búin var bóndann að skjóta.
Einar Kolbeinsson slær á létta
strengi á fésbók:
Þó að margir þrái frið
frá þrautagöngu og krísum,
dunda ég mér daglangt við
að drekkja fólki í vísum.
Árni Geirhjörtur Jónsson er fljót-
ur til svars:
Vísur þínar minna mig
mjög á stranga reisu
manns, sem óvænt opnar sig
eftir hjartakveisu.
Tryggvi Kvaran orti:
Þó alla hrelli Andskotinn
og engir kallinn lofi
þá brennir hann ekki bæinn sinn
sem bóndinn þarna á Hofi.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Enn um Heklu og auðvitað um kóvíd