Lögmannablaðið - 2020, Blaðsíða 4

4 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 01/20
LÖGMANNABLAÐIÐ AÐ MESTU
RAFRÆNT Á 25 ÁRA AFMÆLINU
Á þessu ári verða þær breytingar gerðar að blaðið verður
ekki sent til félagsmanna í blaðaformi nema óskir um
slíkt hafi borist. Rafræn útgáfa verður meginreglan en
blaðið verður þó áfram sent í blaðaformi á stofnanir
stjórnsýslunnar, fjölmiðla, háskólana, bókasöfn og á
stærri lögmannsstofur og á allar þær lögmannsstofur
sem þess óska.
Á síðustu árum hafa margir lögmenn afþakkað
pappírseintak enda er áherslan á rafræna útgáfu liður
í að svara kalli nútímans og samfélagslegum breytingum.
Áfram er þó hægt að óska eftir að fá blaðið sent í
pappírsformi enda margir sem vilja fá blaðið í hendur
og er það gert með því að fylla út eyðublað neðst á
heimasíðu félagsins, www.lmfi.is
Ritstjórn blaðsins vonar að breytingin falli lögmönnum
í geð.
ATHUGASEMDIR VEGNA GREINAR UM
SAMSKIPTI DÓMARA OG LÖGMANNA
Í síðasta Lögmannablaði (4. tölubl., 25. árg. 2019) var
grein um samskipti dómara og lögmanna. Í greininni var
meðal annars reifað mál sem spratt af tölvupóstsamskiptum
lögmanns og dómara í kjölfar þess að beiðni um flýtimeðferð
var hafnað þar sem nauðsynleg gögn hefðu ekki fylgt með
beiðninni. Blaðinu barst athugasemd um að mikilvægt atriði
hefði vantað inn í reifun málsins, þ.e. sjálfa ástæðuna að
baki því að lögmaðurinn taldi dómarann hafa hallað á hlut
sinn: Áður en beiðnin var send Héraðsdómi Reykjavíkur
hafði lögmaðurinn haft símasamband við dómarann
þar sem hann greindi meðal annars frá því að stefnunni
fylgdu viðamikil gögn. Lögmaðurinn kveðst hafa spurt
dómarann hvort hann vildi fá gögnin með beiðninni um
flýtimeðferðina. Lögmaðurinn staðhæfir að dómarinn hafi
ekki talið þörf á því að svo stöddu og þannig hafi orðið að
samkomulagi með þeim að lögmaðurinn sendi skjalaskrána
og dómarinn myndi síðan láta lögmanninn vita ef hann
teldi sig þurfa að sjá einhver skjöl, og myndi þá lögmaðurinn
senda honum þau. Til samræmis við framangreint sendi
lögmaðurinn bréf til dómara þar sem tekið var fram að
gögn málsins væru mikil að vöxtum og ef dómari óskaði
eftir að kynna sér einhver þeirra áður en hann tæki afstöðu
til flýtimeðferðarbeiðninnar myndi lögmaðurinn senda þau
skjöl. Þá hafi lögmaðurinn og dómarinn einnig átt samtal
eftir að beiðnin var send og lögmaðurinn skilið dómara svo
að beiðnin væri í fullnægjandi horfi. Þegar beiðninni var
svo hafnað á þeim grundvelli að nauðsynleg gögn hefðu
ekki fylgt taldi lögmaðurinn því brotið gegn fyrrnefndu
samkomulagi.
LIT ehf.
Ingi Tryggvason hrl.