Heimilispósturinn - 15.06.1950, Side 5

Johnnie Johnson — Esther Williams
5 KRÝTLU R.
Frúin: — Ég er ekki gefin fyrir
að nota mörg. orð. Þegar ég veifa
hendinni, þá þýðir það, að ég vil láta
yður kpma til að gera eitthvað fyrir
mig.
Nýja vinnukonan: — Já, þetta
líkar mér, því ég er heldur ekki gef-
in fyrir málæði. Og þegar ég hristi
höfuðið, þá þýðir það, að ég komi
ekki.
*
Eru nokkur takmörk fyrir því,
hvað hægt fer að skrökva miklu ?
Maður nokkur þóttist sjá, héðan ur
Reykjavík, þröst, er sæti á þakinu
á Viðeyjarstofunni. En maðurinn,
sem hann sagði þetta við, bauð betur
og sagði: —- En sérðu ekki fluguna,
sem situr á stélinu á honum?
*
Maður kemur inn í lyfjabúð og bið-
ur um pund af brennisteini. En þeg-
ar hann heyrir verðið, segir hann, að
hann geti fengið brennisteininn mik-
ið ódýrari í hinni lyfjabúðinni. Þá
segir lyfsalinn:
— Það efast ég um, en ég veit,
hvar þér getið fengið hann ókeypis.
*
— Maður fyrir borð! hrópaði sjó-
maður, er hann sá mann detta út-
byrðis af skipi, er lá í höfn.
— Hvað á það að þýða, að hrópa:
Maður fyrir borð! sagði sá, sem datt
í sjóinn, þegar honum skaut upp. —
Þér áttuð að hrópa: — Jónsson
konsúll fyrir borð! asninn yðar!
$ $ $
HEIMIL.ISPÓSTURINN
3