Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1961, Qupperneq 167

— 165 —
1961
Á Mayo Clinic dvaldi slasaSi i 11
mánuði. Þar var lömuninni breytt úr
stífri (spastiskri) lömun í slappa
lömun, með sérstakri aðgerð, en að-
eins á þann hátt töldu læknar þar
mögulegt að græða legusárin.
Gerðar voru siðar skurðaðgerðir á
sárunum og skinn flutt á þau, og
greru sárin fljótt og vel, en sjást þó
greinilega örin eftir hinar miklu
skurðaðgerðir. — Auk þess var hann
i sífelldum æfingum. — Andlegt
ástand mun hafa lagazt allmikið við
dvölina vestra. — Hann kvartar um
þreytu við lestur, segist og eiga bágt
með svefn og fær stundum höfuðverk.
— Stundum sækja á hann þunglyndis-
köst.
Eins og áður er getið, getur slasaði
ekki stjórnað hægðum né þvaglátum,
og enda þótt hann hafi fengið nokkra
Þjálfun i að hjálpa sér þar sjálfur,
barf hann alltaf aðstoðar við þær at-
hafnir og sérstakrar umönnunar við.
V. dvelst nú hjá foreldrum sínum.
Hann notar hjólastól og limaspelkur,
en er með öllu ófær til gangs.“
Hinn 15. febrúar 1960 var örorka
V. metin af ..., sérfræðingi í lyflækn-
ingum, Reykjavik, og er hún talin
100%. Matsgerðin liggur frammi í mál-
inu.
Þá liggur fyrir í löggiltri þýðingu
læknisvottorð frá Mayo Clinic, Roch-
ester, Minnesota, dags. 19. september
1961, undirritað af Earl C. Elkins
lækni, svo hljóðandi:
„V. G-son var tekinn á St. Marys
sjúkrahúsið, Rochester, Minnesota, í
umsjá lækna Mayo Clinic hinn 22.
april 1960. Hann var lamaður frá 6.
brjóstlið og niður úr, með áberandi
stjarfalömun (spasticitet) í neðri út-
limum, liðkreppu (flexion contract-
ures) i mjöðmum og hnjám og mikil
legusár á mjöðmum.
Hófust læknisaðgerðir þremur dög-
um eftir að sjúklingurinn var tekinn
á sjúkrahúsið, þ. e. hinn 25. apríl
1960. Læknisaðgerðir voru fólgnar í
baðlækningum vegna legusára og
æfingum efri útlima. Til að komast
yfir liðkreppu neðri útlima og lag-
færa legusárin var nauðsynlegt að úti-
loka stjarfalömunina i vöðvunum.
Tókst þetta með því að sprauta sterku
alkóhóli innundir mæruhimnu i tauga-
rót („intrathecal alcohol block“) hinn
6. júli 1960. Hinn 26. júli 1960 gekkst
hann undir skurðaðgerð til að loka
legusárinu yfir vinstri mjöðmina. Þótt
seint gengi að græða eftir skurðað-
gerð þessa, greri honum endanlega
vel. Hinn 21. október 1960 var ámóta
aðgerð framkvæmd til að loka legu-
sárinu yfir hægri mjöðm. Greri þetta
einnig vel.
Vegna endurtekins smits [ígerða]
kring'um neglurnar á stóru tánum
voru þær fjarlægðar liinn 19. nóvem-
ber 1960.
Hinn 28. nóvember 1960 var V. leyft
að setjast upp fyrsta sinni, og allt frá
þvi var lögð aukin áherzla á líkam-
lega endurhæfni hans. Hann fékk lang-
ar fótaspelkur og hækjur.
Þegar hr. G-son var útskrifaður
hinn 20. marz 1961, gat hann annazt
sig sjálfur í hjólastól, gengið með
hækjum og spelkum, og ástand hans
almennt var ágætt. Hins vegar ætla
ég, að hr. G-son hljóti að verða að
reiða sig á hjólastól til hreyfinga.
Hægðirnar voru stjórnlausar og einnig
blaðran, en hægðirnar komust í sæmi-
legt lag, og blaðran virkaði frekar vel,
en sjúklingurinn hefur ekki vald á
henni.“
Enn fremur liggur fyrir frumrit
vottorðsins á ensku.
Með úrskurði aukadómþings Gull-
bringu- og Ivjósarsýslu, kveðnum upp
31. janúar 1963, var eftirfarandi spurn-
ingu beint til ..., héraðslæknis i
... firði:
„Var för V. G.-sonar til Bandarikj-
anna, sem um getur í málinu, þörf,
eins og á stóð?“
Spurningu þessari svarar læknirinn
þannig í bréfi, dags. 13. febrúar 1963:
„Spurningu yðar, hr. fulltrúi, hvort
för V. G-sonar til Bandaríkjanna, sem
um getur i málinu, hafi verið þörf
eins og á stóð, verð ég að svara ját-
andi, þar eð hann fékk þann bata,
sem mögulegt var að fá.“
Með bréfi Jóns Finnssonar, fulltrúa
sýslumanns, dags. 19. febrúar 1963,