Studia Islandica - 01.06.1958, Qupperneq 19

17
svarað þeirri spurningu í Gallastríði sínu.i Að hans áliti
voru trúarbrögð Germana gjörólík þeim, sem hann
hafði kynnzt hjá Keltum í Gallíu. Germanar, sagði hann,
höfðu enga presta; þeir færðu engar fórnir. Þeir dýrk-
uðu aðeins þá guði, sem þeir gátu séð með eigin aug-
um, svo sem sólina, eldinn og mánann.
Bersýnilegt er, að hinn rómverski hershöfðingi hefir
ekki skilið germanska trúarsiði til fulls. Aðrir rithöf-
undar, sem uppi voru á fyrstu öld eftir Krists burð,
sýna, að Germanar hafa dýrkað marga guði og haft
presta, sem færðu goðunum fórnir.
En það, sem Cæsar hefir furðað sig á, hefir sennilega
verið, að trúarathafnir Germana voru miklu einfaldari
en þær, sem hann hafði kynnzt hjá keltnesku þjóð-
flokkunum fyrir vestan Rín. Ekki virðist, að germ-
anskir prestar á þeim dögum hafi myndað stétt fyrir
sig, og ekki heldur, að í Germaníu hafi verið skólar,
þar sem hin helga speki var kennd.
Hvernig á að skýra þetta? Dumézil hefir komið með
skýringu. Að hans áliti hefir germanska þjóðfélagið
verið byltingaþjóðfélag.* 2 Stéttamunur hefir nærri því
máðst út, en þó ekki alveg. Við friðsamlegri aðstæður
hefir stéttamunur smám saman aftur komizt á. Að áliti
Dumézils má greina sömu stéttir í Germaníu og á Ind-
landi, í Rómaborg og i keltnesku löndunum.
Hvort sem þeir eru af sama uppruna eða ekki, er
óneitanlegt, að germönsku guðirnir Óðinn, Týr, Þór og
Freyr, eða öllu heldur Haddingjarnir tveir, líkjast ind-
versku guðunum Varuna, Mitra, Indra og Asvinum, að
minnsta kosti á yfirborði.
En nú þurfum við ekki að hugsa um guði máttarins,
ekki heldur um guði frjósemdar, en við skulum leita að
germönskum guðum, er líkjast æðstu guðum Indverja.
Að skaplyndi til eru indversku guðirnir margbrotnir.
1) De Bello Gállico VI, 21.
2) Mythes et dieux des Germains, bls. 7 og áfram.
2