Duld - 01.12.1954, Síða 14

12
DULD
þú sást skriftina. Það hlýtur að
vera eitthvað á bak við þetta“.
„Já. Það virðist svo. Vindurinn
er hagstæður, og ég hef ákveðið að
breyta stefnu skipsins og sjá hvað
þá gerist“.
„Það mundi ég vissulega gera í
þíínum sporum, herra. 1 versta til-
felli tefur það okkur um fáeinar
klukkustimdir".
„Jæja. Við sjáum nú til. Farðu
upp á þilfar og skipaðu, að stefnt
skuli í norð-vestur. Og, herra
Bruce“, hætti hann við, þegar
stýrimaður stóð upp til að fara,
„hafðu útsýnisvörð uppi í reiðan-
um og veldu til þess mann, sem
þú getur treyst“.
Skipunum hans var hlýtt. Um
klukkan þrjú tilkynnti útsýnis-
vörðurinn ísjaka nærri heint fyrir
stafni og skömmu síðar eitthvað.
sem hann hugði vera seglskip,' fasi
við jakann. Þegar þeir nálguðust,
sá skipstjórinn í sjónauka sínum
skipsflak, sem sjáanlega var fros-
ið við jakann, og voru allmargir
menn á flakinu. Stuttu sáðar heittu
þeir skipinu upp í vindinn, stöðv-
uðu það og sendu út hátana til
að bjarga skiphrotsmönnunum.
Reyndist þar vera seglskip frá
Quebeck á leið til Liverpool með
farbega innan borðs. Skipið hafði
orðið fast í ísnum og að lokum
frosið inni og hafði í nokkrar vik-
ur verið í hinni mestu tvísýnu. j
Komið var gat á skipið og þilfar-
ið laskað. I raun réttri var skipið
aðeins flak, og nærri allar matar-
og vatnsbirgðir þess voru gengn-
ar til þurrðar. Áhöfnin og farþeg-
amir höfðu misst alla von um
björgun, og þakklæti þeirra fyrir
hina óvæntu hjálp var að vonrnn
mikið.
Þegar einn af mönnunum, sem
fluttir voru í þriðja bátnum frá
flakinu, var á leið upp á borð-
stokkinn, leit stýrimaðurinn sem
snöggvast í andlit hans og hörfaði
undan forviða. Það var sama and-
litið, sem hann hafði séð þrem
eða fjórum stundum áður, er það
leit til hans upp frá skrifborði
skipstjórans. 1 fyrstu reyndi hann
að telja sjálfum sér trú um, að
þetta væri hugarburður, en þvi
betur sem hann athugaði mann-
inn, því sannfærðari varð hann
um það að hann hafði rétt fyrir
sér. Ekki aðeins andlit mannsins
heldur öll persóna hans og klæðn-
aður kom nákvæmlega heim.
Jafnskjótt og þjakaðri skipshöfn
og hunerruðum farþegum hafði
verið séð fyrir aðhlvnningu og
skiuið var aftur komið á siglingu,
kallaði stýrimaður skipstjórann
afsíðis.