Duld - 01.12.1954, Blaðsíða 24

HOLBECK KANNAÐIST VEL VIÐ MEITILHLJÓMINN,
ÞEGAR THORVALDSEN VAR AÐ VINNA.
þegar meítill meistorans
Mjómaðí
V ORKVÖLD nokkurt árið 1844!
fór myndhöggvarirm Holbech frál
heimili sínu til þess að hittal
nokkra vini sína. Það voru Þjóð-I
verjar og Skandinavar, sem eins!i
og hann, unnu i Róm. Þessir menn
ætluðu að borða kvöldverð sam [
an. I
Skyndilega snéri Holbech við.
Hann hafði gleymt einhverju.
Hann var einn af þeim síðustu,
er unnið höfðu með Bertel Thor-
valdsen í Róm, en þar vann meist-
arinn um tuttugu ára skeið.
Er Holbech gekk framhjá fyrr-
verandi vinnustofu Thorvaldsen,
heyrði hann meitil hljóm.
Þótt Holbeck væri kunnugt um,
að vinnustofan væri tóm, opnaði
hann dyrnar og gekk inn. Það
gat verið um svikara að ræða,
sem fengist við að stæla einhver
af verkum Thorvaldsen. Holbech
leitaði í allri vinnustofunni. En
það bar engan árangur.
Fullviss um, að um misheyrn
Ihefði verið að ræða, fór Holbech
lút úr vinnustoifunni, og lokaði dyr-
lunum rækilega. Lykil að vinnu-
rstófunni mun Holbech hafa haft.
i En hann hafði ekki gengið nema
“ fjögur til fimm skref, áður en
hann nam staðar og horfði for-
viða á vinnustofuna. Hann hafði
aftur heyrt meitilhljóm frá verk-
stæðinu. Hann fór aftur inn í
vinnustofuna, og leitaði gaum-
gæfilega að þeim, isem meitil-
hljómurinn kom frá. En ekkert
óvenjulegt tókst honum að finna.
Hann kannaðist vel við meitil-
hljóminn, er Thorvaldsen var að
vinna. En þama var enginn mað-
ur. Holbech skildi þetta ekki.
Er hann hitti vini sína var hann
alvarlegur og hugsandi. Þeir
spurðu hann hverju það sætti.
Hann sagði þeim frá þessum ó-
skiljanlega atburði.
En vinir Holbech hrisstu höf-
uðin yfir þessari frásögn hans og
vildu ekkert um hana tala. Hún