Duld - 01.12.1954, Qupperneq 18

o ♦
★ *
t DULHEYRN OG SÝNIR t
♦ T o
VlÐ VITUM ÖLL að mennim-
ir eru misjafnlega góðir- Þeir eru
líka misjafnlega næmir fyrir
orku hins óendanlega máttar, sem
mettar lífið og stcndur að haki
þess, svo að engu skeikar frá réttri
rás.
Fjöldi manns hefur ótal sann-
anir fyrir framhaldslífinu. Þeir
vita hka að Guð fer ótal leiðir, og
notar hin ólikustu atvik og menn
til þess að koma mönnum til hjálp-
ar andlega og líkamlega. Með
þeim hætti, hafa árþúsundum
saman gerst hin undursamlegustu
kraftaverk, þar sem heilagir menn
og hulinn kraftur hins veikasta
og minnst metna manns, hefur
verið notaður til að þjóna hinum
mikla mætti.
* ★ *
Ég var nýlega staddur á heim-
ili vina minna í Reykjavík. Bæði
eru hjónin hugsandi fólk, full af
aðdáun fyrir undri lífsins. Frá
fyrstu bemsku hefur konan verið
með sérstökum hætti bundin því
andlega lífi sem nær út yfir gröf
og dauða. Þeirri orkulind sem á
ýmsa vegu streymir jarðarbúmn
til hjálpar. Hér verður örlítið sagt
frá reynslu þessarar ágætu konu.
Reynslu, sem á margan hátt er
hugðnæm, en öll miðar að því að
koma til liðs við menn í vand-
kvæðum þeirra andlega eða líkam-
lega.
Fyrsta sýnin.
Kona sú erhér um ræðir, var
fædd á kirkjustað í sveit, og ólst
þar upp fram undir tvítugt. Hún
missti móður sína er hún var á
þriðja misseri. Hún var þá svo
heppin að njóta ástríkis frænku
sinnar, sem var óvenjulega góð
kona, og tók raunverulega að sér
móðxrrhlutverkið gagnvart henni
og systkinunum. Móðir litlu stúlk-