Duld - 01.12.1954, Qupperneq 25

ÞEGAR MEITILL MEISTARANS HLJÖMAÐI
23
var að þeirra dómi, of fjarstæðu-
keimd til þess að ræða um hana.
En -Holbech sagði að hann
mundi í öryggisskyni skrifa mán-
aðardaginn og hvað klukkan var,
er hann heyrði meitil hljóminn.
Hann gerði það. Viðburðurinn
gerðist 24. marz 1844, er klukkan
var gengin fimmtán mínútur í
sjö.
Nokkru síðar kom póstsending
frá Danmörku til Rómaborgar.
Blöðin sögðu frá andláti Bertel
Thorvaldisen. Hann varð bráð-
kvaddur i kommglega leikhúsinu
í Kaupmannahöfn 24. marz 1844,
er klukkan var gengin fimmtán
mínútur í sjö.
Vin.ir Holbech hlógu ekki fram-
ar að frásögn hans um meitil-
hljóminn eða höggin. Hér var um
dularfullan atburð að ræða, sem
enginn skildi, hvorki þá eða nú.
Jóh. Sch þýddi.

Þá lendir Tyrkland í styrjöld.
All-langt inni í Taurusfjalla héraðinu í suðausturhluta Litlu-Asíu
teiur Euphratesáin á sig stóra beygju. 1 beygju þessari eru þrír fjalls-
tindar, Chakchak, Zirat og einn nafnlaus. Hinu megin við ána, fyrir
utan beygjuna, eru aðrir þrír tindar, sem nefnast Keklujek, Karaoghlin
og Hindi Raba. Á þessum slóðum kemur það stundum fyrir, að þrumu-
fleigar þjóta á milli fjallstindanna, og fylgir þessu þrumu hljóð. En
það undarlega er, að þessar eldingar þjóta aldrei milli tindanna inn-
byrðis, heldur milli tindanna sinn hvoru megin viS ána, t. d. milli
Chakchak og Kelujek, Kelujek og Zirat, Karaoghlin og Zirat, Hindi
Raba og Zirat, og Hindi Baba og nafnlausa tindsins. Fyrirbrigði þetta
á sér oftast nœr stað á haustin eftir langvinna þurrka. Sú munnmæla-
saga gengur meðal íbúa Tyrklands, að þetta fyrirbæri sjáist ekki,
nema þegar Tyrkland á í styrjöld. —