Fréttablaðið - 30.10.2021, Qupperneq 28

þremur árunum. „Eftir það getur
eitthvað lagast en það gerist þá mikið
hægar.“
Á liðnum níu mánuðum hefur
líkami Guðmundar tvisvar hafnað
höndunum en tekist hefur að snúa
þeirri þróun við með lyfjum og
kremum.
„Ég get alltaf hafnað höndunum
aftur svo lengi sem ég lifi. Ég hef
upplifað svokallaða bráðahöfnun
en það hefur gerst í handágræðslum
að eftir langan tíma kemur krónísk
höfnun og það er í raun ekkert hægt
að gera við henni,“ segir Guðmundur
en segist ekki óttast þá stöðu.
„Það er ekkert víst að ég muni
alltaf hafa hendurnar. Það getur
alveg verið að það þurfi að taka þær
af mér, jafnvel eftir 20 ár. Sá sem fór
í fyrstu handágræðsluna er enn með
þær en það hafa komið upp atvik þar
sem líkaminn hefur hafnað þeim
alveg. Það er ekki alveg vitað hver
ástæðan þá er en það gæti eins verið
að það fólk hafi gleymt að taka lyfin.
Ég hef engar áhyggjur af þessu.
Það er bara seinni tíma vandamál
ef það gerist. Ég er búinn að vera
að taka þessi lyf frá því 2002 og er
í ágætis rútínu með það. Ef ég missi
þær þá var ég allavega búinn að vera
með hendur í þetta langan tíma. Ég
kann alveg að vera líka ekki með
hendur.“
Hef aldrei efast eða viljað bakka
Guðmundur segist alltaf hafa verið
viss um að aðgerðin væri þess virði
jafnvel þó hún fæli í sér áhættu og
hann væri í raun að hætta lífi sínu.
„Ég hef aldrei efast um það eða
viljað bakka. Meira að segja var
fólk í kringum mig farið að minn-
ast á það hvort ekki væri bara komið
gott. Þegar árin liðu og ég var alltaf
að bíða eins og fáviti. En ég vissi allt-
af að það kæmi að þessu. Það höfðu
komið upp hugsanlegir gjafar en þá
höfðu aðstandendur þeirra alltaf
sagt nei. Maður skilur svo sem að
það sé erfitt, á versta degi lífs þíns,
þegar þú ert að missa son þinn eða
maka að fá spurningu um hvort
brytja megi af honum handleggina.
Þó maður væri auðvitað svekktur –
skildi maður þetta alltaf.“
Guðmundur segist vonast til að
aðgerðin og góður árangur hennar
veki almenning til umhugsunar um
að þetta sé möguleiki.
„Fyrir 20 til 30 árum síðan var
þetta staðan með líffæri, en nú er
líffæragjöf orðin hluti af lífinu. Við
erum að vonast til að ná því sama
með tímanum. Með góðum árangri
bætir slík aðgerð lífsgæði fólks til
muna. Það eru milljónir manna
búnar að missa útlimi um allan
heim um leið og fullt af útlimum er
bara grafið og gefið ormunum.“
Aðspurður um breytingu á lík-
amsímynd svarar Guðmundur: „Það
er góð tilfinning að sjá sig heilan
aftur.“
Enn er þó langt í land og hend-
urnar enn ekki orðnar fúnksjónal,
eins og Guðmundur lýsir því.
„Ég er þó farinn að geta notað
hægri höndina til að starta bílnum
og setja í drive og opna og loka bíl-
hurðinni. Þetta er smátt og smátt að
koma. Ég er bara að fá nýjan pakka í
hverri viku og það er geggjað.“
Faðmaði dóttur sína í fyrsta sinn
Dætur Guðmundar eru í dag 24 og
28 ára gamlar, barnabörnin orðin
tvö og von á því þriðja.
„Yngri stelpan mín sem var
þriggja mánaða þegar ég missti
hendurnar og er í dag 24 ára kom í
heimsókn um daginn með dætur
sínar tvær. Það var notalegt knús get
ég sagt þér,“ segir Guðmundur sem
fékk þá að faðma dóttur sína í fyrsta
sinn frá slysi.
„Þessar tvær afastelpur mínar eru
svo á svipuðu reki og mínar stelpur
voru þegar ég slasaðist og sami
aldursmunurinn á þeim. Ég missti
svolítið af stelpunum mínum. Þegar
ég slasaðist vorum við fjölskylda og
þegar slitnar upp úr því var ég varla
helgarpabbi því ég gat ekki tekið
stelpurnar hjálparlaus. En það er
voða gaman að vera afi,“ segir hann
kátur.
Guðmundur stefnir á að koma
heim í tvær vikur yfir jólin en fram
undan eru fyrstu jólin frá árinu 2015
sem hann getur ferðast. Aðspurður
hvort hann ætli sér að árita bækur
í heimsókninni segist hann geta
skrifað nafn sitt með aðstoð spelku
en það tæki töluverðan tíma. „Vinur
minn kom aftur á móti með þá hug-
mynd að ég myndi bara stimpla
fingrafar í bækur fyrir fólk ef það er
eftirspurn eftir því.“
En það er ekki bara áritun sem
Guðmundur stefnir á í jólafríinu
en hann ætlar sér að vera með
námskeið á Grand Hóteli þann 27.
desember. „Ég er búinn að vera að
læra markþjálfun og ætla að vera
með námskeiðið Innri styrkur.
„Það byggi ég á eigin reynslu og
markþjálfuninni. Innri styrkur
kemur þegar maður yfirstígur mót-
læti en það eru ákveðin verkfæri og
viðhorf sem geta flýtt fyrir svo fólk
þarf ekki að vera handalaust í 23 ár
til að geta nýtt sér þetta,“ segir Guð-
mundur að lokum en hægt er að
skrá sig á námskeiðið á heimasíðu
hans, gretarsson.is. n
Guðmundur
og Sylwia hafa
byggt upp líf sitt
í Lyon og eiga
þar þrjá hunda.
MYND/BENEDIKT
SNÆR
Guðmundur segist alltaf hafa verið ákveðinn í að fara í aðgerðina þó að hann hætti lífi sínu. MYND/BENEDIKT SNÆR
Það er ekkert víst að ég
muni alltaf hafa hend-
urnar. Það getur alveg
verið að það þurfi að
taka þær af mér, jafnvel
eftir 20 ár.
Ég missti
svolítið af
stelpunum
mínum.

28 Helgin 30. október 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ