Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2014, Blaðsíða 31

Það var fyrir 70 árum
skipulagsuppdrætti, ásamt með Einari
Stefánssyni sem var byggingafulltrúi
á undan honum. Sömuleiðis mælt fyrir
vatnslögnum og skólplögnum um þorpið
og staðið fyrir lagningu þeirra.
Því má við bæta að Nielsen var einn af stofn-
endum Byggingafélagsins Brúnás og starfaði
sem smiður og verkstjóri hjá fyrirtækinu
síðustu æviár sín. Einnig kenndi hann
múraranemum efnisfræði múriðnar við
iðnskóladeild sem sett var á fót á Egilsstöðum
árið 1961.
Þegar Nielsen hafði stundað smíðar við
góðan orðstír í um aldarijórðung tók hann
loksins sveinspróf. Meistari hans var Einar
Sigurðsson í Odda á Fáskrúðsfirði. Varhann hjá
honum á Búðum einhverja mánuði. Hann fékk
sveinsprófið 14. desember 1946 og nokkrum
árum seinna meistarabréf. Sveinsstykkið var
innihurð á jámum með glerrúðu. Sem dæmi
um hús sem Nielsen teiknaði og kom að
byggingu á, öðrum en Lyngási, má nefna
útihúsin heima á Egilsstaðabúinu og hús Jóns
Egils Sveinssonar á Egilsstöðum. Einnig
teiknaði hann hús Ingimars Sveinssonar, en
vann ekki við byggingu þess.
Þorpið unga og þúsundþjalasmiðurinn
Þegar Egilsstaðahreppur var stofnaður með
lögum frá Alþingi 1947, vom 8 íbúðarhús risin
eða í byggingu í hreppnum og íbúar töldust
vera 69. Öllum heimildum ber saman um
að Nielsen hafí byrjað fyrstur að byggja en
Steinþór Eiríksson og Þómnn Þórhallsdóttir
verið fyrri til að flytja inn í hús sitt sem þau
nefndu Bjarmaland.
Hér hefur verið sagt frá aðkomu Nielsens
að verklegri uppbyggingu hins nýstofnaða
þéttbýlis, en til að skapa gott samfélag
þarf fleira til að koma og þar voru þau
hjón liðtækir þátttakendur. Heimili þeirra
í Lyngási var hlýlegt og fallegt og þar var
tekið á móti gestum af mikilli gestrisni með
góðum veitingum og glaðri lund. Ættingjar
húsfreyjunnar og nágrannar frá fyrri tíma vom
tíðir gestir og oft voru hjá þeim leigjendur
og kostgangarar til lengri og skemmri tíma.
Þá vom þau hjálpsöm nágrönnum sínum
og má sem dæmi nefna að lítil stúlka, Björg
Helgadóttir, dvaldi hjá þeim um eins árs skeið
á meðan móðir hennar, Guðlaug Sveinsdóttir
ljósmóðir, vann að því að koma sér upp húsi
sem hún byggði í félagi við foreldra sína.
Friðrik Jónsson bóndi á Þorvaldsstöðum
skrifaði minningargrein um Friðborgu og
Osvald sem birtist í Islendingaþáttum Tímans
11. maí 1972. Þar lýsir hann Friðborgu á þessa
leið:
Friðborg var félagslega sinnuð, hlý í
viðmóti og viðræðugóð, trygglynd og
vinaföst. Framúrskarandi rösk húsmóðir
en nærgætin og fljót að finna hvað best
ætti við hverju sinni.
Einnig tiltekur Friðrik hvað þau hjónin hafí
verið samhent og einhuga um að búa sér
smekklegt heimili.
Þau hjón tóku virkan þátt í félagsstarfi. Var
Friðborg einn af stofnfélögum Kvenfélagsins
Bláklukku sem stofnað var 1948 og fyrsti
ritari þess. Einnig sýnir mynd frá 6. áratugnum
að Nielsen var í leikarahópi sem setti upp
sýningu í skálanum við Kaupfélagið. sem
segja má að hafí verið fyrsta félagsheimili
þorpsbúa. Minnist Erna með ánægju ára-
mótadansleikjanna sem haldnir voru þar.
Þangað mætti hún með foreldrum sínum og
allir skemmtu sér saman. Kannski var orðið
kynslóðabil ekki komið til sögunnar þá.
Nielsen fór aldrei til Danmerkur aftur.
Erna og maður hennar Elís Guðnason,
rafvirkjameistari á Eskifírði vildu bjóða
honum út. Hann var þá tekinn að reskjast og
bauðst Elís til að fara með honum. Honum
fannst ferðalagið of mikið fyrirtæki og
afþakkaði boðið. Þegar ég spurði Ernu hver
29