Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2014, Page 48

Múlaþing
Staðarfjall, aðsetur Gellivarar sveipað þoku. Ljósmynd: Sólveig Björnsdóttir.
sjómenn sem sigldu meðfram stöndinni og
lagði bátaþeirra saman eins ogpappírsblað.
Þegar hún hvarf úr Víkum urðu menn þess
fljótlega varir að flegða ein mikil var sest
að í Staðarjjalli og töldu að þar væri Gletta
komin. Hér endursegir Sólveig söguna og
bregður fyrir sigformi þulunnar.
Skessuþula
Gletta á Glettingsnesi
glettist við sjófarendur
sem ætluðu að afla fanga
við annes og Víknastrendur.
Hún veifaði loðinni lúku
lagði á villu marga
þeir villtust um fjörð og íjöru
fátt varð þeim til bjargar.
Aflann svo ætíð hirti
oftast mennina líka
gerð var brottræk úr bjargi
með bæn, fyrir illsku slíka.
Hún kom sér upp kennitölu
keifaði síðan af stað
stefndi á Staðarfjallið
og stikaði þar í hlað.
Á leiðinni aðeins áði
erfið var hennar för
hjá náttstað nafninu breytti
og nú hét hún Gellivör.
Ekki til friðs var flagðið
hún fór að misþyrma bændum
á jólum þeir jafnan hurfu
já, nú var ei gott í vændum.
Hún fætt hafði frekan krakka
um faðemið engin saga
sem heimtaði allt af henni
helst vildi bændur naga.
Svo gekk hún of langt að lokum
með látum og yfírgangi
fjallið hún varð að flýja
fallinn var krakkaangi.
Væflast fer víða um fírði
verður bryðja hin mesta
breytir um nafn og númer
og nú fer að ásækja presta.
Þegar þeir stigu í stólinn
hún starði sem aldrei fyr
svo að þeir ávallt ærðust
og æddu um kirkjudyr.
Þá ært hafði næstum alla
46