Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2014, Síða 117

Æskuminningar
Líkan af gamla bœnum á Egilsstöðum. Líkanið gerði Helgi Gíslason bóndi á Egilsstöðum, bróðir Sigurðar. Eigandi
myndar: Baldur Hallgrímsson.
ráldleysingjar þessir ráðherrar. Það höfðu
þá verið undanfarið nokkrir ráðherrar með
stuttum millibilum. Stefna Einars var sú, að
hvergi ætti friðland nokkuð sem hétu skuldir.
Okkur þótti gamli maðurinn þá stundum
afturhaldssamur. Nú segi ég að á honum
sannast að oft er það gott sem gamlir kveða.
Þetta mættu nú margir telja sér til fyrirmyndar,
þennan einstaka reglu- og heiðursmann.
Minningin um hann er bjartur viti.
Hugarflug æskuáranna
Það er merkilegt hversu smalalíf í sveitum
hefur mikil áhrif og mótar djúpt. Á löngum
smalaferðum eða í hjásetum vandist maður
á að hugsa um allt mögulegt, þá hugsaði ég
og braut heilann svo mjög að jafnlangt hefí
ég aldrei náð síðan.
Ef ég ætti nú allt sem ég hugsaði þá þyrfti
ég ekki að óttast skort á andlegu efni. Stundum
man ég að ég fór svo djúpt inn í rök tilverunnar
að leiðsla hreif mig og mér fannst ég vera
kominn á aðra stjömu. Að vísu skrifaði ég
kynstrin öll, allt frá 10 ára aldri, en allt er
það glatað. Þá orti ég mikið, en mest er nú
glatað af því. Þó þóttu sumar vísur mínar
smellnar, hafði ég lítið fyrir þeim. Mér fór
aftur í skólarími við hinn þurra lærdóm.
Fegurð Vopnafjarðar og fólkið
Að lokum þetta. Vopnaijörður er fögur sveit,
fjöllin há og tignarleg, dalimir djúpir og víðir,
gróðurinn stórfenglegur og blómskrúð mikið.
Sveitin hefúr hárfína drætti unaðssemda en
um leið hrikaleik. Verða því mörg sjónarsvið
þar mikilúðleg og bak við allt ríkir traustleiki
í ríki náttúrunnar þar í hömmm og hlíðum.
Vopnfirðingurinn Einar Sæmundsson
orti: „Það er svo gaman um græna hjalla
að ganga saman um margt að spjalla að
ganga um fjalla glæstan sal“... Og þegar
Gunnar Gunnarsson var fulltrúi íslands á
115