Heilsuvernd - 01.04.1957, Blaðsíða 17

HEILSUVERND
Öfundsýki og ráð við henni
(Lauslega þýtt úr Ensku).
Veiztu hver munúr er á ríkum manni og fátækum? Fá-
tæki maðurinn álítur, að auðlegð færi mönnum hamingju.
Hinn ríki veit, að svo er ekki. Ef við vissum, hve litla
hamingju miklar eignir gefa eigendum þeirra, væri öfund-
sýki fátíð í heiminum. öfundsjúkur maður er ekki aðeins
þjáður af eigin óláni, heldur einnig af því láni, sem öðrum
mætir. Það er öruggt öfundarmerki, ef þú finnur til ofur-
lítils sársauka, þegar nábúa þinum vegnar vel. Ef þú gleðst
yfir óförum hans, ertu illa sýktur. Öfund vinnur að-
eins tjón.
Einu sinni var drengur, sem horfði oft á kastala, sem
stóð á hæð nokkurri ofan við litla kofann, þar sem hann
átti heima. Honum virtust gluggarnir vera úr gulli og
hann óskaði þess með sjálfum sér, að gullgluggar væru
í húsi hans líka. Dag einn gekk hann upp hæðina, þar
sem kastalinn stóð. Sá hann þá, að gluggarnir, sem valdið
höfðu öfundsýki í hjarta hans, voru alls ekki úr gulli,
heldur aðeins venjulegt gler. Hann varð fyrir miklum von-
brigðum og sneri aftur heimleiðis. — Þegar hann gekk
niður hæðina, sá hann gluggana í litla kofanum glóa eins
og gull í sólskininu. Hann hafði aldrei áður komizt nógu
langt að heiman til að veita þessu athygli. Eftir það vöktu
gullnir gluggar aldrei öfund hans.
Hver veit nema gluggarnir í húsi þínu ljómi sem glóandi
gull? Ekki er sama hvaðan séð er.
Fyrir löngu heyrði ég gamlan mann segja: „Aðeins einu
sinni varð mér á að kvarta. Ég var berfættur og átti ekki
peninga fyrir skóm; en ég mætti manni sem misst hafði
báða fætur sína. — Síðan hefi ég unað glaður við mitt.“
<o>