Fréttablaðið - 18.12.2021, Blaðsíða 38

Jólin, jólin alls staðar, sungu þau Elly og Villi. Og jólin koma,
hvar sem fólk er statt hverju sinni. Margir verja jólunum í faðmi
fjölskyldu og vina, en þó eru ýmsar stéttir í samfélaginu sem
standa vaktina um hátíðirnar, þurfa að ferðast vegna vinnu
eða gegna störfum sem eru beintengd jólahaldi landsmanna.
Heimili sem halda jól eru líka af ýmsum toga og þar má nefna
dvalar- og hjúkrunarheimili, sjúkrahús og hótel sem dæmi.
nínarichter@frettabladid.is
Öðruvísi
heimili sem
halda jól
Jóhanna Lilja
Hjörleifsdóttir.
Salvör Lilja
Brandsdóttir.
Guðrún Gísladóttir og Sigrún Faulk.
Draupnir Rúnar
Draupnisson.
Jól í háloftunum og hinum
megin á hnettinum
Draupnir
Rúnar
Draupnisson
hefur starfað
við ferða-
þjónustu í
20 ár sem
flugþjónn og
fararstjóri.
Hann segir
hátíðirnar
vera háanna-
tíma í faginu og að alltaf komi
það í hlut einhvers að standa
vaktina.
Ósjaldan hefur hann verið
staðsettur erlendis um hátíð-
arnar í tengslum við vinnu.
Honum er sérlega minnis-
stæð ferð til Póllands árið
2006.
„Það var þegar ævintýrið í
Kárahnjúkum stóð sem hæst,
en þá voru mörg hundruð
Pólverjar að vinna þar við
að byggja virkjunina,“ segir
Draupnir.
Hann segir að í upphafi hafi
það komið honum óþægi-
lega á óvart, að vera settur í
leiguflug milli Egilsstaða og
Póllands, og þurfa að eyða
jólunum í vikustoppi í Kraká.
„En þetta voru á endanum
stórkostleg jól með yndislegri
áhöfn,“ segir hann.
„Við borðuðum fisk að
hætti Pólverja á aðfangadags-
kvöld, en ég er alinn upp við
að borða fisk í öll mál heima í
Neskaupstað,“ segir Draupnir.
Hann segir áhöfnina hafa
notið sín á jólamörkuðum í
Kraká og farið í styttri ferðir
að skoða menningu og sögu
svæðisins.
„Þessi jól í Póllandi voru al-
gjörlega æðisleg,“ segir hann.
Hann nefnir einnig minnis-
stæða jólaupplifun við Kyrra-
hafs-strönd Mexíkó fyrir 20
árum síðan, þar sem hann var
í tengslum við verkefni tengt
fararstjórn.
„Vinkona mín og frænka,
Sigurborg Ragnarsdóttir, kom
og var hjá mér. Við sátum á
jóladag á sundfötunum og
hún spilaði jólalög á flautu,“
segir hann og hlær.
Hann segir að jólin í Mexíkó
hafi verið fyrstu jólin er-
lendis, en fram að því hafði
hann alltaf varið jólunum
með fjölskyldunni í Neskaup-
stað. n
Löng hefð fyrir jólahaldi á Grund
Sigrún Faulk, framkvæmdastjóri
hjúkrunar á dvalarheimilinu
Grund, segir að mikið sé gert úr
aðventunni þar á bæ.
„Við erum með aðventustundir
og viðburðatengt jóladagatal,“
segir hún. Sigrún bætir við að
vegna heimsfaraldurs kóróna-
veiru sé minna um heimsóknir
listamanna en áður, sem séu
annars mjög algengar á þessum
árstíma. Þó komi vissulega alltaf
einhver og Sigrún segist eiga von
á sönghópi barna frá Vestur-
bæjarskóla þann daginn. „Það er
alltaf skemmtilegt og gleður,“
segir hún.
Hvað veisluhöld varðar segir
Sigrún að borin sé fram skata á
Þorláksmessu, lambafille á að-
fangadag og hangikjöt á jóladag.
Sumt heimilisfólk fari og verji há-
tíðinni með fjölskyldu sinni utan
húss, en aðrir kjósi að vera inni í
rólegheitum og fá frekar heim-
sóknir á aðfangadag eða jóladag.
„Við hvetjum til þess að fólk komi
í rólegheitum. Gamla fólkinu
finnst þetta oft svo stressandi
tími,“ segir hún. „Allir að flýta sér
og svona, þannig að margir kjósa
að vera hérna. Þeim finnst það
þægilegra tempó.“
Löng hefð er fyrir jólahaldi
á Grund, sem verður 100 ára á
næsta ári.
Fyrrverandi forstjóri Grundar,
Guðrún Birna Gísladóttir, er
fædd á heimilinu og vann þar
alla tíð. „Í áratugi hefur verið
kveikt á jólaljósunum sem sett
eru á suðurhlið hússins sem
allir Vesturbæingar tengja við,“
segir hún og vísar í skilti þar sem
stendur Gleðileg jól.
Guðrún bætir við að áður hafi
verið dansað í kringum jólatréð í
garðinum og sungnir jólasöngvar.
„Þetta var hefð sem börnin í
hverfinu tóku ávallt þátt í,“ segir
hún.
„Hér var líka oft einkar sér-
stakur andi í kringum jólin. Þá var
flokkaður jólapóstur og kveðjur
sem við bárum til heimilisfólks-
ins,“ segir Guðrún.
„Það voru líka alltaf litlar jóla-
gjafir handa fólkinu. Allra fyrst
man ég að það var gefið epli og
appelsína. Þá sátum við að pússa
eplin og svo töldum við brjóst-
sykur í poka,“ segir hún og bætir
við að síðan hafi verið gengið
með gjafirnar í öll herbergin.
Á aðfangadag messaði afi Guð-
rúnar og eftir það fóru hún og
systir hennar með föður sínum
á öll herbergin, tóku í höndina á
öllum og buðu gleðileg jól.
„Á gamlárskvöld voru svið í
matinn. Þá fór fólk með kjamm-
ana inn á herbergin og stakk úr
þeim með vasahníf,“ segir hún. n
Hótelið eins og stórt heimili
„Það er rosalega
gefandi að fá
gesti hingað á
þessum tíma,“
segir Salvör Lilja
Brandsdóttir,
hótelstjóri á
Grand hótel
í Reykjavík.
„Hingað kemur
alls konar fólk
í gistingu sem
hefur mismunandi væntingar,“
segir Salvör.
Hótelið hringir inn jólin
klukkan sex á aðfangadags-
kvöld, fyrir gesti og starfsfólk.
Þó segir Salvör flesta gesti minna
upptekna af þeim degi, og að
fókusinn sé heldur á jóladag. „Við
erum með alþjóðlegt jólahlað-
borð sem við keyrum hérna, en
svo eru aðrir sem eru bara á sinni
klúbbsamloku og öli,“ segir hún.
„Þetta er svo misjafnt og fólk
er almennt ekki að taka þessa
jólahátíð rosalega alvarlega,“
segir Salvör. „En við Íslendingar
tökum þetta alltaf alla leið.“
Hún segir að það gerist að
íslenskar fjölskyldur komi út að
borða á aðfangadag en gjarnan
séu þeir hópar tengdir gestum á
hótelinu.
„Það eru alltaf svona tvær eða
þrjár stórfjölskyldur sem koma
yfirleitt, og eru með tengingu,“
segir Salvör.
„Svo eru hjón sem eru að kíkja
í heimsóknir um kvöldið en vilja
kannski ekki dvelja þar og kjósa
að vera sjálfstæð.“
Hún man sérstaklega eftir
íslenskum gesti sem kom einn til
þeirra á aðfangadag. „Hann vildi
gera vel við sig, kom og var út að-
fangadag. Bjó einn og hafði ekki
annan stað, hann var bara orðinn
vinur okkar,“ segir Salvör.
„Þetta er mjög fjölbreytt líf og
það leggst yfir húsið einhver há-
tíðarblær, þegar við erum búin að
lofta út eftir skötuna!“ Að sögn
Salvarar býður hótelið gestum
upp á skötu á Þorláksmessu og
þetta árið eru 300 gestir skráðir
til borðs í þeirri veislu.
Hún segir að bónorð séu vin-
sæl meðal ferðamanna á þessum
árstíma. „Menn eru að setja
trúlofunarhringa í desertana og
sérstaklega um áramótin,“ segir
Salvör og bætir við að nánast sé
fullt hjá þeim um áramótin.
Hún nefnir að hótelið slái upp
risastórri gala-veislu á gamlárs-
kvöld, en þá búi fólk sig upp. „Það
er stemning og við skreytum
rosa mikið.
Þetta er eins og risastórt heim-
ili með mismunandi unglingum,“
segir hún að lokum. n
Hátíð barnanna á
Hringnum
Jóhanna
Lilja Hjör-
leifsdóttir
hjúkrunar-
fræðingur er
deildarstjóri
á legudeild
Barnaspítala
Hringsins.
Hún segir
um það bil
sjö starfs-
menn í húsi að kvöldi aðfanga-
dags.
Þó að ætíð sé reynt að koma
öllum inniliggjandi heim á
aðfangadag, þó að ekki sé
nema í tvær klukkustundir,
þá séu alltaf einhverjir sem
komast ekki heim. „Þá reynum
við að gera aðstæðurnar eins
hátíðlegar og hægt er,“ segir
Jóhanna Lilja.
„Foreldrarnir koma þá
og borða með barninu og
stundum ömmur og afar og
systkinin líka,“ segir hún.
Hún segir að heims-
faraldur kórónaveiru hafi
verið krefjandi í því tilliti. „Við
erum með takmarkanir inn á
deildina og núna eru bara þeir
sem eru fullbólusettir, 12 ára
og eldri, sem mega koma og
bara einn í einu,“ segir Jóhanna
Lilja.
„Við höfum alltaf fengið
mikið af heimsóknum dagana
fyrir jól og á aðfangadag, frá
fólki úti í bæ,“ segir hún.
Þar hafi fyrirtæki lagt sig
fram og sjálfir jólasveinarnir
hafi einnig heimsótt börnin.
Undanfarið hafi þeir þó þurft
að skemmta krökkunum úr
garðinum fyrir utan, og fylgist
krakkarnir með þeim úr glugg-
unum.
„Maður reynir að gera þetta
eins kósí og hægt er. Mér
finnst alltaf voðalega hátíð-
legt að vinna á aðfangadag og
það er sérstök stemning sem
myndast,“ segir Jóhanna.
„Við erum með jólatré og
deildin er skreytt.“ Tvö fyrir-
tæki stóðu fyrir því, þetta árið,
að skreyta garðinn fallega.
Segir hún það hafa vakið mikla
lukku hjá börnum, foreldrum
og starfsfólki.
„Við fengum líka gefins
jóladagatöl og útbýttum þeim
fyrir alla. Það eru ótrúlega
margir að hugsa til okkar,“
segir Jóhanna Lilja. n
38 Helgin 18. desember 2021 LAUGARDAGURFréttablaðið