Morgunblaðið - 31.08.2021, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. ÁGÚST 2021
✝
Friðrik
Friðriksson
fæddist 6. október
1937 í Reykjavík.
Hann lést lést 19.
ágúst 2021 á
hjúkrunarheimili
Hrafnistu við
Sléttuveg. For-
eldrar hans voru
Friðrik Einarsson
og Hannesína Rut
Þorbjörnsdóttir.
Friðrik byrjaði sextán ára til
sjós, fyrst á varðskipinu Þór
sem messadrengur, síðan var
hann hjá Ríkisskipum og síðar
júní 1959, d. 8. september 2020.
Hann á einn son, Atla Gunnar.
Friðrik var KR-ingur og
sleppti helst aldrei heimaleik í
Vesturbænum.
Friðrik var mikill áhugamað-
ur um sögu og varðveislu sögu-
legra muna tengdra siglingum
og hélt ýmsu til haga sem ann-
ars væri líklega glatað og
gleymt. Þá var hann dugandi
líkanasmiður og fylgdi þar
langri hefð í menningu sjó-
manna.
Útför Friðriks fer fram frá
Útskálakirkju Garði í dag, 31.
ágúst 2021, klukkan 15.
Streymt verður frá útförinni
á slóðinni:
https://www.facebook.com/
groups/fridrik
Einnig er hægt að sjá streym-
ið á:
https://mbl.is/andlat
hjá Eimskip, endaði
Friðrik sjómensk-
una á skólaskipinu
Sæbjörg.
Friðrik kvæntist
Esther Helgu Páls-
dóttur, f. 29. júní
1935, d. 17. júlí
2015. Friðrik og
Esther eignuðust
eina dóttur; Hönnu
Rut, f. 23. júlí 1968,
hún á tvo syni, Ar-
on Ásberg Björnsson og Krist-
ófer Ásberg Björnsson. Einnig
ólu þau upp systurson Estherar,
Eirík Kristin Þórðarson, f. 8.
Hafsins hetjan og KR drengur
er fallinn frá, eftir stendur í huga
okkar félaga minning um yndisleg-
an mann Friðrik Friðriksson báts-
mann hjá Eimskipi yfir hálfa öld
sem hefur sagt skilið og tekið flugið
til sinnar elskulegu konu, Estherar
Helgu Pálsdóttur sem lést 17. júlí
2015, sjómannsfrú alla tíð sem beið
daginn út og inn eftir sínum elsku-
lega manni. Nú hafa þau verið sam-
einuð á ný í Útskálakirkjugarði þar
sem þau munu liggja hlið við hlið.
Þetta var legstaður sem þau
ákváðu saman við hafið. Enda hafði
Friðrik sagt að það kæmi ekki ann-
að til greina, enda var hann alinn
upp við fjöruna og við sjóinn, þar
voru mína æskustöðvar, segir sjó-
maðurinn Friðrik Friðriksson. Líf-
ið í Vesturbænum, þar sem þau
bjuggu á Tómasarhaganum, var
yndislegt, þar naut Friðrik sín vel í
fríum að bralla við sjóminjasöfnun,
sem er að mínu áliti stærsta safn í
einkaeigu á Íslandi, þar eru munir
sem mega ekki glatast, minningar
um tæki og tól um sjósókn, her-
minjar, merki, koju úr varðskipinu
Þór, skipslíkön og miklu meira sem
ekki er hægt að segja frá í stuttu
máli. Allt heimilið tengdist sjónum.
Eitt af herbergjum hans kallaði ég
Friðriksstofu, þar var sagan við
hafið. Stórar seglskútur og skip
sem hann hafði smíðað, meira að
segja var mikil athöfn á heimili
þeirra hjóna þegar skútan Frikki
Frikk var skírð með viðurvist okk-
ar félaga. Síðan er vert að minnast
Gylfa Sigfússonar, fv. forstjóra
Eimskips, sem í samráði við Frið-
rik lét setja upp glæsilegt sjóminja-
safn í höfuðstöðvum Eimskips, eitt
glæsilegasta safn síðari tíma, þar
sem munir bátsmannsins hjá Eim-
skipi eru til staðar, enda voru Gylfi
og Friðrik mjög sáttir og hvað þá
heldur gestir og aðrir sem þar
komu að skoða safnið. Ásgeir
Hjálmarsson, fv. skipstjóri sem
kom Byggðarsafninu í Garði á
koppinn á sínum tíma, var mikill
vinur Friðriks þar sem þeir höfðu
sama áhugamálið, að safna sjóm-
injum og síðan í gamla græna
bragganum, þar hittu ég og Friðrik
Geira yfir sögum og kaffi. Leiðir
okkar Frikka og Cocomo hafa legið
yfir tugi ára, þar sem við vorum
saman á tveimur skipum, Álafossi
árið 1985, RO-RO í nær fjögur ár
þar til hann fór í önnur verkefni.
Síðan hittumst við aftur árið 1989,
þá á Brúarfossi RO RO í átta ár þar
sem yndislegir félagar voru saman
komnir. Hann kom með okkur á
m/s Goðafoss, sem allir kölluðu
Gullskipið, í jólatúr, sem var hans
síðasta ferð til sjós. Við höfðum
mikið samband, hvort hann hringdi
í mig eða ég í hann. Sama svarið,
skipasmiðurinn í Vesturbænum.
Síðasta símtal sem við áttum þegar
ég hringdi kl. 17:07 þann 9. ágúst í
þig, við áttum gott samtal í rúmar 5
mínútur. Þú sagði við mig mér þyk-
ir vænt um þig og ég sagði það
sama. Hinrik syni mínum þótti
vænt um þig, enda voruð þið miklir
vinir, enda báðir vinstrihandar-
menn. Skólabörn í Vesturbæjar-
skóla minnast þín fyrir að fræða
þau um sjómennskuna þegar þau
komu í heimsókn á Aflagrandann.
Þakka þér vinur fyrir góðar stund-
ir. Hanna Rut, börn og fjölskylda,
samúðarkveðjur til ykkar allra.
Jóhann Páll Símonarson.
Friðrik
Friðriksson
✝
Ólöf Svandís
Eiríksdóttir
fæddist í Reykja-
vík þann 15. októ-
ber 1935 og ólst
upp í Réttarholti í
Sogamýri. Hún
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
þann 19. ágúst
2021. Hún var 13.
barnið í 15 dætra
hópi hjónanna Sig-
rúnar Benediktu Kristjáns-
dóttur frá Bræðraminni í
hjónanna Sæunnar Þorleifs-
dóttur og Magnúsar Jens-
sonar. Hann lést 9.3. 1993.
Börn Ólafar eru Magnús
Karlsson, Sæunn Elfa Ped-
ersen Karlsdóttir, Eiríkur
Sverrir Karlsson, látinn, Sig-
rún Sóley Karlsdóttir, látin,
og Máni Jökull Karlsson.
Systur Ólafar eru Rannveig
Ingveldur, látin, Unnur Krist-
jana, látin, Magga Alda, látin,
Jóna Kristjana, látin, Auður
Halldóra, látin, Lára Brynhild-
ur, Svava Guðrún, látin, Stef-
anía Salóme, látin, Inga Ásta,
látin, Erla Eyrún, látin, Björg
Aðalheiður, látin, Magnfríður
Dís, Lilja Ragnhildur, látin, og
Rafnhildur Björk.
Útför Ólafar fór fram í
kyrrþey.
Bíldudal og Eiríks
Einarssonar frá
Suðurhvammi í
Mýrdal en þau
bjuggu lengst af í
Réttarholti við
Sogaveg. Eigin-
maður hennar var
Karl J. Magn-
ússon, sem var
loftskeytamaður
og rafeindavirkja-
meistari, hann
fæddist og ólst upp í Hafn-
arfirði. Hann var sonur
Það er alltaf erfitt að kveðja
sína nánust þó að það sé gangur
lífsins að kveðja sitt jarðneska
líf þegar við verðum gömul.
Samt er það alltaf svo sárt þeg-
ar þeir sem hafa fylgt manni alla
ævi kveðja. Hins vegar veit ég
að móðir mín var alveg sátt við
að brottfarartíminn nálgaðist.
Móðir mín var einstaklega ljúf
hjálpsöm, kærleiksrík og
skemmtileg kona og sannur vin-
ur í raun. Hún var dugleg og
ósérhlífin. Það er því miður ekki
hægt að segja að líf hennar hafi
verið dans á rósum en hún tókst
á við öll áföllin af miklu æðru-
leysi og sýndi ótrúlega mikinn
styrk sama hvað gekk á. Hún
átti marga góða vini og ynd-
islegar systur sem reyndust
henni vel. Eitt af því sem hún
kenndi mér var það að taka öll-
um eins og þeir eru. En það
voru einkunnar orð hennar.
Móðir mín og faðir kynntust
mjög ung og samband þeirra var
einstakt. Ef hægt er að tala um
sanna ást, þá var þetta sönn ást.
Oft voru miklir erfiðleikar, en
alltaf stóðu þau saman og sigr-
uðust á þeim. Mamma missti
mikið þegar hann lést og lífs-
gleði henna varð aldrei sú sama
eftir það.
Ég læt hér fylgja lítið ljóð
sem faðir hennar orti um hana
þegar hún var ung stúlka.
Ólöf þú ert enn þá gáta
sem ekki er hægt að ráða í dag
Ef ég mætti myndi ég láta
mótbyr snúast þér í hag
Hvíl í friði elsku mamma
þín dóttir,
Sæunn Elfa Pedersen
Karlsdóttir.
Kæra Ólöf.
Þegar ég hugsa um þig þá
koma til mín endalausar góðar
minningar. Strax og ég flutti inn
í fjölbýlishúsið þar sem við
bjuggum báðar, myndaðist teng-
ing á milli okkar. Síðan þá heim-
sóttum við hvor aðra reglulega,
spjölluðum og drukkum kaffi
saman. Þú sagðir mér sögur af
lífi þínu og ég sagði þér frá
mínu lífi. Ég lærði mjög mikið
af þér um hvernig hægt er að
ganga í gegnum erfiðleika og
koma sterk út úr þeim. Þú varst
vön að segja að þú hafir oft ver-
ið lífshættulega veik, en alltaf
tókst þér að jafna þig. Svo hafð-
irðu húmor fyrir sjálfri þér og
aðstæðum, varst brosmild og
hlóst. Augu þín glömpuðu af
gleði þegar þú sagðir frá því
þegar þú söngst með systrum
þínum og ég fékk að heyra upp-
töku af söngnum. Oft fékk ég
líka að heyra söguna af því þeg-
ar þú hittir manninn þinn, róm-
antískari sögu hef ég ekki
heyrt.
Þú kenndir mér margt og
sýndir alltaf kærleika. En það
markverðasta sem ég lærði af
þér er að þú áleist að við værum
í þessu lífi til að læra af því. Þú
tókst erfiðleikum með eins
miklu jafnaðargeði og mannlegt
er og gladdist yfir því góða í líf-
inu, oftast yfir fjölskyldunni.
Nágrannar þínir í húsinu (þar á
meðal ég og fleiri) sóttu í þig
því þú hafðir svo góða nærveru,
bönkuðu oft í viku hjá þér og
spurðu: „Er kaffihúsið opið?“
Og þú sagðir brosandi: „Já, allt-
af.“
Mig langar að þakka þér fyrir
samfylgdina. Þú ert ljós í lífinu.
Knús til þín,
Katrín María Elínborg-
ardóttir og dætur.
Ólöf Svandís
Eiríksdóttir
Rósin mín rauða,
hvít ertu orðin.
Hjartkær vinkona, Rósa Hall-
dórsdóttir, er dáin. Við kynntumst
haustið 1959 í Húsmæðraskólanum
á Varmalandi í Borgarfirði, og urð-
um við strax góðar vinkonur, enda
Rósa
Halldórsdóttir
✝
Rósa Halldórs-
dóttir fæddist
13. ágúst 1940. Hún
lést lést á hjúkr-
unarheimilinu Horn-
brekku, Ólafsfirði,
17. ágúst 2021. Hún
var jarðsungin frá
Ólafsfjarðarkirkju
24. ágúst 2021.
herbergisfélagar.
Þar áttum við sam-
eiginlega margar
góðar stundir með
skólasystrum okkar.
Rósa var einka-
barn og umvafin um-
hyggju og hlýju,
kannski ofvernduð
vegna veikinda í
æsku. Hún bauð af
sér góðan þokka, var
hvers manns hug-
ljúfi enda fannst ekki grandvarari
sál. Hún var mikill dýravinur.
Rósa var tvígift. Fyrri maður
hennar hét Ingimar Jónsson tón-
listarmaður, f. 1935, d. 1978, en
hann lést langt um aldur fram.
Seinni maður hennar er Ragnar
Hjaltason, dugandi maður til allra
verka, bæði til sjós og lands. Þau
eignuðust engin börn, en Ragnar
átti þrjú börn frá fyrra hjónabandi,
en einn sonur er látinn.
Fyrir giftingu vann Rósa úti,
fyrst í Nóa-Síríusi en síðar á Sól-
vangi í Hafnarfirði. Síðasta hluta
ævinnar fluttu Rósa og Ragnar
hingað til Ólafsfjarðar, á æskuslóð-
ir Ragnars. Stuttu eftir það veiktist
Ragnar alvarlega og þá reyndi á
Rósu og var hún honum stoð og
stytta í veikindum hans. Síðustu ár-
in dvaldi hún á hjúkrunarheimilinu
Hornbrekku í Ólafsfirði, þar sem
hún naut góðrar umönnunar og
hlýhugar, og þar lést hún 17. ágúst
síðastliðinn.
Ég votta Ragnari og aðstand-
endum innilega samúð mína.
Þín vinkona,
Sigrún.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig
er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Minningargreinar
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug
vegna andláts og útfarar föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KRISTMUNDAR ELÍS JÓNSSONAR.
Dætur hins látna og fjölskyldur þeirra
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIGERÐUR K. GÍSLADÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold
mánudaginn 23. ágúst. Útför hennar fer
fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 1. september klukkan 15 síðdegis.
Hulda Hallgrímsdóttir Ingi Þór Hermannsson
Kristinn Hallgrímsson Helga Birna Björnsdóttir
Sigurður Hallgrímsson Guðbjörg Magnúsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdadóttir,
tengdamóðir, amma og systir,
KARA GUÐRÚN MELSTAÐ,
lést á heimili sínu í Wendgräben,
Þýskalandi, 31. maí síðastliðinn.
Minningarathöfn fer fram í Akureyrarkirkju
3. september klukkan 13.
Alfreð Gíslason
Elfar Alfreðsson Andrea Eiðsdóttir
Aðalheiður Alfreðsdóttir Falk Horn
Andri Grétar Alfreðsson
Karítas Hrönn, Herdís, Eiður, Kara
og fjölskylda
Hjartkær eiginmaður minn og okkar ástkæri
INGÓLFUR PÁLL STEINSSON,
fv. auglýsingastjóri,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Hrafnistu í
Hafnarfirði 25. ágúst, verður jarðsunginn frá
Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn
2. september klukkan 13.
Erna Fríða Berg
Þórunn Ingólfsdóttir
Kristín Ingólfsdóttir Einar Sigurðsson
Pálmi Ingólfsson
Sigurrós Sverrisdóttir Sigurjón Ingólfsson
Lillý Sverrisdóttir
Björn Sverrisson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar,
ALBERT VALDIMARSSON
bifvélavirkjameistari,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
2. september klukkan 13.
Streymt verður frá Facebook-síðu
Akureyrarkirkju.
Dætur og fjölskyldur
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
HAUKUR SIGURÐSSON
viðskiptafræðingur,
lést á líknardeild Landspítalans
laugardaginn 28. ágúst.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk líknardeildarinnar fyrir einstaka
umönnun og hlýju.
Ásta Kjartansdóttir
Guðrún Gyða Hauksdóttir Njáll Trausti Friðbertsson
Sigurður Ingi Hauksson Sigrún Eyþórsdóttir
Þórleif Kristín Hauksdóttir Árni Geir Ómarsson
Kjartan Ingi Hauksson Eva Rún Boorman Colmsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn