Bjarmi - 01.10.2018, Blaðsíða 21

máli, grísku, þá eiga þeir atburðír, sem
frá er sagt, sér stað í að mestu semísku
umhverfi. Jesús segir dæmisögur sínar
á arameísku, yngri mynd hinnar gömiu
hebresku, og orðfæri hans hefur verið
mótað af semísku tungutaki.2
Hér skal aðeins vikið að dæmi um hvaða
máli þetta getur skipt fyrir bibiíuskilning -
þeir sem fróðari eru geta bætt um betur.
A.m.k. einn grundvallarmun má oft finna á
efnisnálgun út frá semískum hugsunarhætti
og þeim evrópska sem tengja má grískri
fræðahugsun. Okkur er tamt að vísa beint
til kjarna þess máls sem verið er að fjalla
um og niðurstaða umfjöllunar er jafnan
gefin undanbragðalaust.
SEMÍSKUR TJÁNINGARMÁTI
Þetta er ekki sjálfsagt að semískum
þankagangi. Þar er eðlilegra að setja fram
nokkrar staðreyndir eða sjónarhorn og láta
áheyrendur eða lesendur finna kjarnann
eða að ætla má aö i ýmsum tiltellum
menn nálgast niðurstöðuna eða kjarna
málsins með umræðum.
Við þekkjum reyndar nokkra hliðstæðu
beggja nálgananna úr stjórnsýslu
eða fundarformum. Nefndar- eða
félagsformaður getur sett fram skilning
sinn, kjarna málsins eða þá niðurstöðu
sem honum finnst eðlileg f einhverju máli
og kannski óskað atkvæðagreiðslu um
það. Annar í sömu stöðu reynir að fá fram
mismunandi sjónarmið og umræður út
frá mismunandi sýn, hvort sem málið er
útkljáð á staðnum eða menn fara heim og
hugsa það áfram.
Sebastian Brock3 útskýrir þennan mun
hefðanna, í umfjöllun um merkan semíska
guðfræðing, Efraím Sýrlending (um 306-
373 e.Kr.),4 með því „að sjá fyrir sér hring
með depli í miðju, þar sem miðdepillinn
táknar viðfangsefni guðfræðilegrar
rannsóknar. Heimspekilega guðfræðihefðin
[griskættuöj leitast við að skilgreina,
setja mörk ... eða festa skilgreiningu við
þennan miðdepil, þar sem semísk nálgun
heilags Efraíms með Ijóðum leggur til röð
af yfirlýsingum, þverstæðukenndum eins
og þær væru staðsettar hver andspænis
annarri á hringferlinum, en miðdepillinn
látinn óskilgreindur en sitthvað má álykta
um hann með því að tengja saman ýmsa
depla á hringferlinum."
En látið ekki þessa, að því er kann
að virðast, flóknu skýringartilraun trufla
ykkur en snúum okkur að skýru dæmi úr
guðspjalli Lúkasar.
SAMVERJINN OG SYSTURNAR
í 10. kafla Lúkasarguðspjalls eru tvær
kunnar frásagnir sem fylgjast að. Sú fyrri er
dæmisagan um Miskunnsama Samverjann
(Lúk 10.25-37). Boðskapur hennar virðist
auðskilinn - miskunnsemi, að hjálpa
nauðstöddum, undanbragðalaust, skiptir
bjarmi | apríl 2018 | 21