Bjarmi - 01.10.2018, Blaðsíða 13

BÆN ER EKKIBARAORÐ, VIÐ BIÐJUM
MEÐ LIKAMANUM, KRJÚPUM,
GÖNGUM, LEGGJUMST OG FÖRUM í
PILAGRÍMSFERÐIR
er alvara og getur leitt til píslarvættisdauða.
Hetjukirkjan á píslarvotta á tímum ofsókna,
og einnig á hún fólk sem velur meinlæti,
eða afneitun ákveðinna gæða og sjálfsaga
og klausturlíf á tímum friðar. Hið kristna Iff
kallar á fórnir en án þeirra verður kirkjan
veraldleg.
LÆRT AF ÁHERSLUM SÉRA
FRIÐRIKS
Sumir hafa bent á að myndin af Jesú í
boðun og starfi kirkjunnar sé helst til kvenleg
eða höfði meira til kvenna en karla. Minni
áhersla sé á andlega baráttu, sigurvegarann
og Drottin drottnanna. Drengir og
karlmenn þurfi fyrirmynd sem undirstrikar
karlmennsku. Mikilvægt er að drengir
sjái karlmann sem þeir bera virðingu fyrir,
biðjast fyrir og taka trúna alvarlega. Drengir
eru oft tilbúnir að ganga langt í íþróttum.
Þess vegna mætti læra það af séra Friðriki
að kynna fyrir þeim meinlætalífi, bæn,
föstu, sjálfsafneitun, sjálfsstjórn og annan
kirkjulegan aga. Bæn er ekki bara orð, við
biðjum með líkamanum, krjúpum, göngum,
leggjumst og förum í pílagrímsferðir.
Ein öflugasta mynd hins kristna lífs er af
ferðalagi eða vegi. Nýja testamentið notar
myndir af hermönnum og íþróttamönnum
til að leggja áherslu á sjálfsaga, þjálfun
og markmíð lífsins. Meinlætalíf eða
sjálfsafneitun og agi er meðalið en ekki
tilgangurinn sjálfur. Þjálfun leiðir til betra
lífs og sjálfsagi hjálpar manni að ná
markmiðum sínum. Við sjálfsögun á sér
stað kerfisbundin útilokun ákveðinna
þátta, s.s. hroka, sjálfsvorkunnar, skorts
á kærleika, sem allt eru hindranir á vegi
andlegs þroska. Fasta er álitin vera
frábær leið til sjálfsögunar.3
Þessi tvö þemu, ást og stríð, geta
gefið ákveðið jafnvægi í boðun og
áherslum kristílegs starfs, ekki aðeins
meðal drengja og ungra manna, heldur
beggja kynja og allra aldurshópa. Að
fylgja Jesú er spurning um það hver
og hvað ræður í lífi okkar, ást til hans
eða jarðneskra hluta. Að fylgja Jesú er
einnig alvarlegt mál og kallar okkur til
baráttu gegn syndinni, hinu illa í eigin lífi
og samfélagi þeirra manna sem við erum
hluti af.
Að lokum fylgja tvö vers, fyrst er
fjórða og síðasta vers söngsins Sigurför
(Nú sonur Guðs á sigurför):
Og sonur Guðs á sigurför
þeim sendir þessi boð:
„Þér ungu menn, ég óska mér
afyður lið og stoð!"
Þá svara góðir sveinar strax:
„Ó sjá þú Drottinn oss!
Vér allir viljum vígjast þér
og verja'hinn helga kross!“
Síðan er lokavers söngsins Sigrandi og
til sigurfara þar sem kallið til eftirfylgdar og
baráttu í her Drottins er skýr og markið hins
andlega stríðs skýrt, að heimurinn heyri og
taki við boðskapnum um Jesú Krist:
Guðs alvæpni
GuSs alvœpni taktu og trufastur ver,
pó viðnám þú veitir,
er vopnum pú beitir,
pá sigrinum heitir hinn Sigrandi pér.
Guds alvcepni taktu og öruggur ver,
svo óvinir eigi
á orrustu degi
að óvörum megijá unnið á pér.
Guðs alvæpni berðu og vakandi ver,
og beittu á verði
Guðs blikandi sverði
pótt veröldin herði sín vélráð að pér.
Guðs alvœpnijágað íjylkingu ber,
og berðujram skjöldinn,
er skelflr pig óldin,
pá myrkranna völdin ei mega við pér.
Guðs alvœpni dýrast mun duga pér vel
á œvinnar vegi,
á úrslita degi
pá bugast pú eigi, en brosir við hel.
Þennan sálm er einnig að finna í Sálmabók
íslensku þjóðkirkjunnar (1972) nr. 260
Sigrandíog til sigurfara
saman skundar Drottins her.
Sigurhátíð helg vor bíður,
heiðurs-sveiginn öðlumst vér!
Siguriaunin sjálfum Jesú
sæma einum: Dýrð og völd,
allar þjóðir heims að hylli,
hann sem bar öll syndagjöld.4
’Lára Halla Sigurðardóttir: Þú æskuskari á íslands strönd. Um æskulýðssöngva og sálma séra Friðriks Friðrikssonar. https://skemman.is/handle/1946/13829
2SjáOp. 19:11-21.
3Sbr. umfjöllun Sigríðar Hrannar Sigurðardóttur: Viðhengi við BA-ritgerð við guðfræðideild HÍ sumarið 2006: Brúður Krists i dimmu nóttinni, borginni og á fjallinu. Þar er vísað í
skrif McGrath 1999: Christian Thrology, An Introduction. og Podles 2001.
4Stuðst er við Söngbók KFUM og KFUK og Sambands ístenskra kristniboðsfélaga frá árinu 1973 og Sáima, kvæði, söngva eftir Friðrik Friðriksson frá 1968 við birtingu söngtexta
séra Friðriks.
bjarmi | apríl 2018 | 13