Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1948, Page 240

Ole Worrn
198
immunitas conceditur. Cum itaqve huic obnoxius sim fato, Ecclesiæ
et æconomiæ necessario cum alijs cura divexor; idqve tanto gravius,
qvanto in hoc munere administrando minus sum idoneus. Unde V. H.
perspectum esse velim, me ad scribendum reverentia et amor(e)
magis H. V. qvam viribus aut oportunitate loci et temporis pertrahi
atqve pellici. V. autem amore dignissima f[ides] tum ex literis V.
mihi cum mercatore nostro Christoph. Brem. hac æstate oblatis
de novo qvasi reluxit, in qvibus eandem qvam in prioribus superiori
anno ad me datis veræ et synceræ amicitiæ dulcorem regusto; tum
ex virtuosissima impetratione literarum intercess[ionis] a M. D.
Cancellario pro nostro Benedicto, utrumqve ut infaliibile signum
et pignus minime fucati favoris in nos relictos orphanos defuncti in
Domino Magni Olai p. m. æstimo. Magna hæc est ad gratitudinem
nostram erga Deum et Vos extimulandam materia, qvod secundum
ejus divinam clementiam Vestro benevolo affectu adhuc fruimur,
usqve adeo gaudens me in conscriptione missarum pagellarum V. H.
gratificasse. Porro nunc qvod urget et exqvirit Vestra epistola omnes
vires intendi in continuando et disponendo relicto monumento de-
sideratiss. præceptoris mei, tremulaqve manu, nec non sæpius (ex
correptione nervorum ad cubitum usqve et exinde orto acri dolore)
infestata, non tam scripsi qvam scarificavi; etenim ut verum fatear,
deo sic disponente, tam infirma mihi dextra manus interdum erat,
ut in capitegio levando vel ultra exscriptam thesin trium linearum
calamum retinendo vires deficerent. Non minus ipsa bruma ad lumen
candelarum propter oculorum hebetudinem lectioni vel scriptioni
incumbere veritus sum, postqvam anni mihi accrevére; qvare cum
beato Jobo merito mihi dicendum: Dominus dedit Dominus abstulit,
sit nornen ejus benedictum, Amen. Interim tamen vel nutui V. obse-
qvium præstare, nedum precibus locum dåre mei esse officij minime
ignoro, qvapropter et instar claudi Mephibos. hæc et innumera alia
scriptionum obstacula transrepens, qvantum potui feci, et nunc
denuo cum eodem nostro mercat. Christoph. corpusculum hujus
operis V. H. conspiciendum mitto, supplex rogans, ut defectus be-
nigne ignoscatur, errores tam [linjgvæ qvam pennæ emenden tur, imo
imprudentiæ non malevolentiæ imputentur. Vulgare enim illud est
inter nos: Einginn betur kvedur enn kann, et per jocum addimus:
kalisid ecke bernskann mann: nemo melius psallit qvam artem callet,
cave multum cavillare stultum. Cæterum cum spem qvandam V.