Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1948, Page 244

5
10
15
20
25
30
35
202
Ole Worm
vita hac finem dari laborum et sudorum, ut si maxime qvasdam
horas boni cujusdam amid negocio vel singulari exercitio studium
expostulanti dedicare animus sit, proposito eventus minime respon-
deat, vix enim fert sors et conditio æconomorum in hac misera
terra, ut literis ultra horulam simul operam dåre sine magno rei
familias detrimento liceat, qvæ fabula nostri status infinitarum oc-
cupationum prolixior est qvam ut literis committi qveat. Nihilominus
in hoc totus fui ut opusculum nostrum ad finem perducerem, et
auctariolum qvod desiderabatur ad plenarium alphabeti ordinem
V. H. conspiciendum nunc mitto, in progressu temporis deo et vale-
tudine permittente idem facturus, si qvid occurrat exqvisiti annotan-
do, ut suo loco et ordini inseri possit. O si in his qvasdam horas
anteactæ ætatis juvenilisqve ocij trivissem, priusqvam arduum æcono-
miæ jugum subirem, certo ratus me in hisce antiqvitatibus eruendis
non omnino fuisse inutilem. Sed jam pudet me inscitiæ qvæ primaria
causa est qvominus voto et voluntati optimi Mæcenatis ad meum nu-
tum satisfacere possim; impotentia etiam est in niduli librarij inopia,
Deus inevitabili necessitati ignoscit, ergo etiam V. H. fautor exopta-
tissime ad meum defectum benigne conniveat. Interim hoc faciam
ut sentiat V. H. promptam certe voluntatem mihi non defuisse, plane
confidens V. bonitatem suis stare promissis et postmodum apud
Magnificum Dn. Cancellarium meas vices agere, meqve excusatum
in primis habere, qvod tantæ sublimitatis viri reverendis oculis in-
formem fætum mei rudis, formularumqve prorsus ignari, scripti
subijcere non præsummam; illius tamen Magnificentiæ pro 24 as-
serum munere plane heroico ad Templi restaurationem mihi liberali
animo et larga manu exhibito, immortales ago gratias. Qvod vero
ligna illa 4 majora attinet, hue apportati non sunt, qva vero oc-
casione conjectura non asseqvor, qvandoqvidem relationes merca-
toris et naucleri de ista re qvodammodo inter se discrepant, qvocirca
V. H. commendatione etiamnum qvasi de novo magnopere indigeo,
qvo ele(e)mosyna ista ad plenum potiar, id qvod desperatum alias
habeo ob mercatorum tergiversationem sinistrumqve in nos affeetum.
Plura de his scriberem si tutum esset literis committere, sed ambi-
guum est chartarum fatum, cujus rei experientiam ubivis gentium
obviam et inexcusabilem autumo: sed de his plus satis. Jejunam
hane literarum mearum exilitatem ut boni consulas, vir humanissime
et doctissime, qva possum animi devotione etiam atqve etiam obsecro.