Skessuhorn - 08.09.2021, Blaðsíða 21

MIðVIkudAGuR 8. SEptEMbER 2021 21
Umsjónarkennara og þjálfara
Dagur í lífi...
Nafn: Elinbergur Sveinsson

Fjölskylduhagir/búseta: Giftur
Hafdísi bergsdóttur, búum á Akra-
nesi ásamt strákunum okkar þeim
bergi breka, Sveini Þór og Indr-
iða.

Starfsheiti/fyrirtæki: umsjón-
arkennari í brekkubæjarskóla og
þjálfari 2. fl.kk hjá ÍA

Áhugamál: Íþróttir almennt, mest
þó fótbolti og svo byrjaði ég aft-
ur í golfi núna í sumar. Hef einn-
ig lúmskt gaman af útilegum, fjár-
festi í tjaldi í fyrra og við reynum
að skjótast í nokkrar útilegur yfir
sumarið þegar tími gefst til.

Dagurinn: Miðvikudagurinn 1.
september 2021

Klukkan hvað vaknaðirðu og
hvað var það fyrsta sem þú gerð-
ir? Ég vaknaði kl. 07.05 og það
fyrsta sem ég gerði var að slökkva á
vekjaraklukkunni.

Hvað borðaðirðu í morgunmat?
borða yfirleitt aldrei neitt, fæ mér
vatnsglas og góðan kaffibolla áður
en ég legg af stað út úr húsi.

Hvenær fórstu til vinnu og
hvernig? kl. 7.50 keyrum við
af stað á leikskólann með þann
yngsta, er svo kominn í brekkó um
kl. 08.00
Fyrstu verk í vinnunni? Það var
að bjóða eldhressum 10. bekking-
um góðan daginn og fór yfir það
sem er á dagskrá hjá þeim í dag.
Lásum svo saman einn kafla úr
bókinni ,,Vertu ósýnilegur.“

Hvað varstu að gera klukkan
10? Útiverusmiðja með 8., 9. og
10. bekk – Hópurinn minn kíkti
á tjaldsvæðið þar sem farið var í
nokkra útileguleiki.

Hvað gerðirðu í hádeginu?
Skaust heim og skipti um sokka-
par, greip einn Hleðslu-drykk og
heyrði aðeins í Sigga Jóns sem
þjálfar með mér 2. flokk karla.
Hvað varstu að gera klukkan 14?
teymisfundur hjá tíunda bekkjar-
teyminu.

Hvenær hætt og það síðasta sem
þú gerðir í vinnunni? kl. 15.30
stimplaði ég mig út og það síð-
asta sem ég gerði var að fara yfir
skipulagið fyrir morgundaginn í
kennslu.

Hvað gerðirðu eftir vinnu? Smá
innkaup í bónus, leikskóli og heim.
Skundaði svo fljótlega af stað suður
til Reykjavíkur þar sem ég var með
tvo leiki hjá 2. flokki ÍA gegn Fram.

Hvernig var kvöldið? kvöldið var
fínt, ágætis veður í Safamýrinni.
Strákarnir í 2. flokki spiluðu fína
leiki bæði í A og b liðum, unnu
sína leiki og sýndu flotta frammi-
stöðu. Nældi mér svo í góða pylsu
á N1 Ártúnshöfða á leiðinni heim.

Hvenær fórstu að sofa? Ég var
kominn heim aftur um rúmlega
23.30 og sofnaður rétt eftir mið-
nættið ef ég man þetta rétt.
Hvað var það síðasta sem þú
gerðir áður en þú fórst að hátta?
burstaði tennur, setti símann í
hleðslu og færði svo yngsta strák-
inn minn yfir í sitt rúm.

Hvað stendur upp úr eftir dag-
inn? Flottur dagur í dag, mikið um
að vera. Þetta var langur dagur en
skemmtilegur. Það er ekki sjálfgef-
ið að vinna með flottu og skemmti-
legu fólki alla daga en ég hef ver-
ið lánsamur með það í brekkubæj-
arskóla frá því ég byrjaði að kenna
þar fyrir rúmum tíu árum. Sömu
sögu má segja um knattspyrnufélag
ÍA en þar er ég að klára mitt sjö-
unda ár í þjálfun.
Eitthvað að lokum?
Áfram Arsenal!
Sumarblóm lífga nú upp á farveg-
inn sem stóra skriðan ruddi á Seyð-
isfirði í desember. blómaunnandi
úr búðardal gerði sér ferð aust-
ur í síðustu viku til að gróðursetja
í skriðufarið. Hann segir magn-
að að sjá hvernig skriðan hefur
breyst síðustu mánuði. Í frétt Aust-
urgluggans, héraðsfréttablaðs á
Austurlandi segir: „Það var Svavar
Garðarsson úr búðardal sem kom
til Seyðisfjarðar á miðvikudags-
kvöld á sendiferðabíl með um 200
sumarblóm meðferðis. Eftir að hafa
skoðað svæðið hófst hann handa við
að planta blómunum í farveg skrið-
unnar innan við búðará. Ferð Svav-
ars átti sér reyndar langan aðdrag-
anda því hann hafði samband við
sína sveitarstjórn strax 20. desemb-
er, tveimur dögum eftir stóru skrið-
una,“ segir í frétt Austurgluggans.
„Ég fór þess á leit við dala-
byggð að skipuleggja ferð sjálf-
boðaliða hingað til að sá í skrið-
una. Hugmyndin var þannig að
sveitarfélögin öfluðu fjár fyrir fræj-
um, áburði og ferðakostnaði. Ég
var að vona að undirtektirnar yrðu
það góðar að hægt yrði að tilkynna
þetta sem jólagjöf frá hinum end-
anum á landinu til Seyðisfjarðar, að
við kæmum um sumarið til að sá í
skriðuna,“ segir Svavar. Svar dala-
byggðar barst ekki fyrr en í janú-
ar en það var jákvætt. Ekkert varð
þó af ferð Vestlendinga fyrr en nú,
þar sem heimamenn sáu sjálfir um
að sá grasfræi í skriðuna snemma í
sumar.
Óvenju mikið af fræjum
En hugmyndin var ekki dottin alveg
upp fyrir. Svavar hefur árum sam-
an ræktað sumarblóm og sett nið-
ur í dalabyggð. Ræktunin hjá hon-
um hefst snemma á árinu og segist
hann hafa sett niður óvenju mikið
af fræjum í ár með það bak við eyr-
að að ef vel tækist til myndi hann
fara austur með það sem hann not-
aði ekki heima. Ræktunin lukkaðist
vel því blóm uxu upp af nánast öll-
um fræjum. Þegar Svavar var búinn
að setja út þau blóm sem hann ætl-
aði sér í dölunum var tími kominn
á austurferðina. blómin sem hann
fór með eru sumarblóm þannig og
þótt einhver þeirra eigi að vera fjöl-
ær, samkvæmt upplýsingum á fræ-
bréfunum, virðist það ekki virka í
íslenskri veðráttu. Það veltur því á
haustinu hversu lengi blómin dafna
á Seyðisfirði. „Ég sá fyrir mér að
þau myndu lengja sumarið fyrir
Seyðfirðinga. Ef það tíðarfar sem
hefur verið nú er komið til að vera
þá set ég niður pálmatré hér næsta
sumar,“ segir Svavar.
Einu sinni komið á
Seyðisfjörð
Svavar, sem ólst upp í Reykhóla-
sveit, á annars engin tengsl við
Seyðisfjörð. Hann kveðst einu sinni
hafa komið þangað áður, fyrir um
40 árum, en telur sig eiga nokkuð
af skyldmennum í gegnum sameig-
inlega formóður af Héraði. Skriðu-
föllin snertu þó við honum eins og
mörgum landsmönnum.
„Hér tapaðist heil götumynd sem
bærinn var þekktur fyrir. Það voru
ekki bara Seyðfirðingar sem töpuðu
henni heldur við öll. Eftir skriðuna
var spurning hvort við gætum ekki
gert eitthvað fyrir Seyðisfjörð og
Seyðfirðinga hvert og eitt. Ég gat
alveg sett niður fleiri fræ. Við svona
aðstæður langar marga að gera eitt-
hvað en fá ekki hugmynd sem þeim
finnst nothæf. En það er ýmislegt
hægt. til ferðarinnar þurfti ég
sendiferðabíl sem ég átti ekki. Eig-
endur bílsins lánuðu mér hann án
endurgjalds þegar þeir vissu hvað
ég ætlaði að gera. Þannig gera þeir
eitthvað fyrir staðinn.“
Búið að gjörbylta
skriðunni
Svavar segir mikil viðbrigði að sjá
skriðuna á Seyðisfirði nú, þeg-
ar grasið er farið að koma upp úr
henni, samanborið við þær myndir
sem landsmenn horfðu upp á í vet-
ur. „Það var svakalegt að sjá þetta.
En við undirbúning ferðarinnar
skoðaði ég myndir til að sjá hvar ég
gæti sett blómin. Þá sá ég þetta verk
sem hér hefur verið unnið. Ég trúði
því varla að þetta gæti gerst á svona
stuttum tíma. Það er búið að gjör-
bylta skriðunni, það sér hana varla
nokkur en í staðinn er komið þetta
listaverk,“ segir hann.
En skriðan er þó kannski ekki
besti staðurinn til gróðursetningar.
„Mér hefur gengið hægt því það er
svo mikið grjót í jarðveginum. Þá er
maður lengi að gera holuna, þarf að
fiska upp steina og hafa hana stóra
til að geta sett gróðurmold í kring-
um hverja plöntu.“
Blóm gleðja
Sem fyrr segir hefur Svavar starfað
lengi að fegrun umhverfis á sínum
heimaslóðum og unnið þar mik-
ið sjálfboðaliðastarf. Að hans hug-
mynd setti dalabyggð á fót sjóð til
styrktar sjálfboðaliðaverkefnum fyr-
ir um áratug sem hann og fleiri hafa
nýtt til að taka til hendinni. blóm-
in eru hans eftirlæti. „Það er gaman
að setja niður fræ og sjá hvort eitt-
hvað komi upp og þá hvernig það
líti út. blóm gleðja yfirleitt og þess
vegna er þetta skemmtilegt,“ segir
hann.
Svavar kveðst hafa fengið jákvæð
viðbrögð við framtakinu á Seyðis-
firði. „Þeir sem ég veit að eru héð-
an og hafa stoppað hjá mér til að
tjá sig eru ánægðir. Hvað útlend-
ingana varðar þá ákveð ég að þeir
séu að tala fallega um blómin –
því ég skil ekki orð,“ sagði Svavar.
Gunnar Gunnarsson ritstjóri Aust-
urgluggans skráði og birti með-
fylgjandi viðtal við Svavar í blaði
sínu og sendi það jafnframt Skessu-
horni, með kærri kveðju til Svavars
frá Austfirðingum fyrir framtakið
og hlýja strauma.
mm/ Ljósm. Austurglugginn/gg
Dalamaður gróðursetti blóm í skriðufarið á Seyðisfirði
Svavar Garðarsson við minningarstein um skriðuna og sumarblóm. Gróður er nú búinn að hylja mest af skriðunni, meðal annars blómin frá Svavari.
Grænn svörður hylur nú skriðusárið.