Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2009, Blaðsíða 15

Sjómannablaðið Víkingur – 15
SART EPIRBGMDSSTalstöðvar
með FM útvarpi
Hand talstöð
við hjálm
FRIÐRIK A. JÓNSSON EHF
Akralind 2 - 201 Kópavogi - Sími: 552-2111 - Netfang: faj@faj.is - www.faj.is
FAJ
NAVTEX
Íslenskur texti
Ný Íslensk tíðni
Enginn pappír
SAILOR
Sea-Tel
mæti. Afkastageta atvinnutækisins
minnkar og þá um leið arðsemin af fjár-
festingunni við það að alltaf er verið að
þjálfa nýja einstaklinga í störfin.
Það kom ekki ósjaldan fyrir yfir sum-
armánuðina þegar kjarninn af áhöfninni
á Gnúpnum var í sumarfríi að lítið fór í
gegnum vinnsluna vegna þess að ekki
fengust vanir menn.
Reynir á einkalífið
Öll umræða um sjómannsstarfið hefur
oftast snúist um hetjur hafsins og mikil
afrek. Rétt er að störfin eru unnin við
mjög erfiðar og hættulegar aðstæður, en
það má ekki gleymast og það þarf að
vera í umræðunni, að þetta eru einstakl-
ingar með sínar þarfir og tilfinningar.
Sjómenn eiga konur og börn sem þeir
eru oft langtímum frá. Hjónabönd þola
iðulega illa þetta álag sem þessari fjar-
veru fylgir og börnin verða af því sem
talinn er sjálfsagður hlutur í dag, nefni-
lega að báðir foreldrar sinni uppeldinu.
Með auknum samskiptamöguleikum
er starfsumhverfið að lagast en bæta þarf
það enn frekar. Ekki hefði mér dottið
það í hug þegar ég hóf sjómennsku-
ferilinn og talstöðin var eini samskipta-
möguleikinn, að sjómenn ættu eftir að
sinna sínum bankaviðskiptum í gegnum
tölvu utan af sjó. Ég minnist margra
stunda um borð þegar ég var leiður, var
að missa af hinum og þessum viðburðum
í stórfjölskyldunni eða hjá vinum, illa
fiskaðist og langvarandi brælur gerðu
mönnum lífið leitt. Þá leiddi ég oft hug-
ann að því að nú væri komið nóg af sjó-
mennskunni og tímabært að finna sér
starf í landi, en alltaf ýtti maður þessu
til hliðar og hélt áfram á sjónum.
Eftir að hafa sett þessar hugleiðingar á
blað og reynt að finna ástæðuna fyrir því
að ég var í 27 ár á sjónum er svarið ein-
falt, ég fann mig í þessu starfi og náði að
lifa með þeim ókostum sem því fylgja.
Það skal samt viðurkennt að fyrir tveim-
ur árum taldi ég minn kvóta búinn á
þessum starfsvettvangi og tími kominn
til að róa á ný mið. Það var meðvituð
ákvörðun eftir mikla umhugsun.
Til hamingju
Vegna mikillar sérstöðu sjómennsk-
unnar er nauðsynlegt að stéttarfélögin og
aðrir sem málin varða hafi vettvang til að
koma umfjöllum um málefni stéttarinnar
á framfæri, þess vegna er það ánægjuefni
að Sjómannablaðið Víkingur er orðið 70
ára. Ég óska þeim sem að útgáfunni
koma til hamingju með áfangann og vel-
farnaðar í framtíðinni.
Ljósmynd: Þorgeir Baldursson