Rökkur - 01.06.1946, Síða 5

RÖKKUR
51
upp úr rúminu, sezt á rúm-
stokkinn og rær fram og aftur.
Hann bítur á jaxlinn, kvartar
ekki, grætur ekki. Þó spretta
tárin fram, — en það er eins
og augun gleypi þau aftur. Þá
hefi eg ekkert getað gert nema
bera á fótleggi hans, vefja þá,
og leggja hann svo fyrir eins
og litið barn.
. .HELGA: Eg veit — eg veit.
En þau verða að hittast. Rúna
liefir rétt fyrir sér. Kannske
allt annað verði léttbært, ef þau
gæti hitzt. Við getum ekki
hjálpað þeim annars, svo að
dugi.
SIGURJiÓN: (Staðnæmist).
Hlýddu á, Helga. Þeir eru að
syngja „There is a long, long
trail awinding“, vísuna um
löngu biðnóttina, þangað til
draumarnir loks rælast. Hvern-
ig er niðurlagið? (Hægt). Já,
— „unzt sá dagur mun renna,
er við göngum saman á ný
þessar sömu slóðir“. — Vesal-
ings John. Allt verður honum
hl kvalar. (Ber liönd að enni).
Helga, þú ert gömul, lifsreynd
kona, og þú þekkir liann betur
en nokkur önnur manneskja.
(Þegir andartak). Eg ætla að
Segja þér livers vegna eg óttast
svo mjög, að þetta fari ekki vel,
þessi tilraun til að sætta þau,
konia þeim á rétta braut. Hann
hefir misst trúna á mennina
yfirleitt, á lífið, guð. Eg veit
nú, að hann er á villigötum, en
eg get ekki áfellzt hann fyrir
að svona er komið. Eg hefi nú
séð þessa beizku sorg fyrir aug-
um mínum dag og nótt, —
hann hatar hana, Helga, hatar
hana, af allri sál sinni, og guð
einn veit —
HELGA: (Róleg). Haltu á-
fram. Segðu allt, sem þér býr
í brjósti.
SIGURJÓN: — hvað gerist,
ef þau hittast. Hann skilur
skammbyssuna sína aldrei við
sig. Hann liefir hana undir
koddanum á nóttunni. (Sorg-
lega). Stundum óttast eg, að
hann ætli að leita aðstoðar
þessa „eina vinar, sem eftir er“,
eins og hann eitt sinn sagði i
beiskju, — ef honum fyndist
ógerlegt að bera þessar byrðar
lengur. En stundum finnst
mér annað -— þegar eg efast
um ,að hann sé andlega heill,
að hann hafi hana hjá sér —
ef fundum hans og hennar
sklydi bera saman.
HELGA. (Horfir á hann agn-
dofa andartak. Segir því næst
hægt og rólega): Nonni mundi
aldrei skerða hár á konu- eða
barnshöfði.
SIGURJÓN: Ekki lieill —
andlega heill. Eg vildi, að eg
ætti trú þína, Helga, en eg hefi
litið í huga hans á erfiðum
4*