Rökkur - 01.06.1946, Qupperneq 6

52
ROKKUR
andvökunóttum, og þar var
ekkert nema reginrnyrkur ör-
væntingar og sorgar. Og þá
hefi eg liugsað með sjálfum
mér: í sál þessa vesalings pilts
eru allir strengir brostnir, nema
einn, — strengur halursins.
Grimm örlög hafa leikið sál
hans svo ,að allt það illa, sein
hann hefir reynt, allt mótlæt-
ið og vonbrigðin, hefir fætt af
sér hatur til þessarar vesalings
stúlku, af því, skilurðu, að það
var ekki nema eitt, sem hefði
megnað að láta ljósið loga i
sál hans og það var ást liennar,
en liún var frá honum tekin.
HELGA: Það er sagt, að það
sé oft skammt milli ástar og
haturs. Guðs vilji verður að
ske. (Stendur upp). Þær koma
í nótt, ef guð lofar, og —
(bendir til dyranna til hægri),
hún á að hvílast þarna. Hún
verður þreytt vesalingur, sefur
lengi, og hann (þerrar augun
sem snöggvast) sefur víst fram
eftir degi, eins og svo oft á
sunnudögum í seinni tíð.
SIGURJÓN: Það verður þá
allt eins og um var talað?
HELGA: Já, þið Helgi farið
með uppskerumennina á stöð-
ina í dögun, og þaðan farið þið
svo til kirkjunnar. Þegar morg-
unverkum er lokið fer Rúna
og Joe til kirkju. — Eg verð
heima — lijá þeim — á næstu
grösum.
SIGURJÓN: (Kinkar kolli
áhyggjufullur. Gengur á eftir
henni út í eldhúsið). Ef það að-
eins gæti nú farið vel. (Söngur
og hávaði heyrist nú færast
nær húsinu og brátt heyrist
glöggt, að hávaðasamir,
drukknir menn ganga að skúr-
dyrunum).
JOHN: (Fyrir utan, hárri
röddu). Jæja, félagar. Síðasta
lagið, að skilnaði. (Það er auð-
heyrt að hann er drukkinn).
Eitt lag, félagar, að skilnaði.
(Ómurinn af samtali uppskeru-
manna heyrist stutta stund og
hlátrasköll annað veifið).
UPPSKERUMAÐUR: . Við
skulum syngja: „Pack up your
troubles —“. Það er gömul og
góð vísa og hressir þig upp,
„Johnny, boy“, ha? (Upp-
skerumenn syngja hermanna-
vísuna alkunnu „Pack up your
troubles in your old kit bag“
o. s. frv., en hún endar á hvatn-
ingarorðum um að brosa,
hvernig sem á móti blæs, Þeg-
ar söngurinn hættir kveða við
hlátrasköll á ný, en á milli
lieyrist kliður af margra
manna máli).
JOHN: Gott og vel félagar.
Við hittumst i fyrramálið. Eg
kem með ykkur á stöðina.
„Smile boys, smile —•“, o-svei.