Rökkur - 01.06.1946, Qupperneq 48

94
R Ö K K U R
vísur, sem eru bæði fyndnar
og' vel kveðnar.
♦
Hver er maðurinn? — íslend-
ingaævir I—II. Brynleifur
Tobíasson hefir skrásett.
Rvk. Bókaforlag Fagur-
skinna, Reykjavik (Guðm.
Gamalíelsson).
Með útgáfu þessa verks er
bætt úr mjög brýnni þörf, þvi
að liér er um hina nauðsynleg-
ustu handbók að ræða. Munu
menn almennt ekki gera sér
grein fyrir liversu mikla vinnu
verður að leggja í undirbúning
og samningu slíks verks. Er
hér i rauninni um að ræða
þrekvirki, þegar þess er gætt,
að meginhluta verksins hefir
einn maður innt af höndum,
þótt hann að vísu liafi notið að-
stoðar ýmissa góðra manna.
Alls eru i bókinni æviágrip yfir
3700 manna, þar af eru látnir
um 1380. — Fullyrða má, að
reynt liafi verið að gera bókina
vel úr garði, en ekki mega menn
búast við, að slíkt verk sé villu-
eða gallalaust, er það kemur út
í fvrsta sinn, en með nýjum og
endurbættum útgáfum verða
slík verk æ fullkomnari, og
þurfa þau endurnýjunar við á
tíu ára fresti eða svo. — Hægð-
arleikur er að benda á sumt
sem betur mætti fara. Til dæm-
is finnst mér kenna ósamræmis
í því, að þeirri reglu er ekki
fylgt, að því er alla þjóðkunna
ritliöfunda snertir, að telja upp
rit þeirra. í æviágripi eins kunri-
asta skálds þjóðarinnar er að-
eins vitnað í skrá yfir rit þess,
er birt var í tímariti. Þarna
hefir maður ekki þau not af
bókinni, sem hægt er að ætlast
til, þar sem rita þjóðkunnra
manna er yfirleitt getið. — T
gefandinn, Guðmundur Gamalí'
elsson, hefir með óþreytandi
elj u og áhuga, sigrazt á miklurn
erfiðleikum við að koma bók-
inni út, og hefir þessa eigi ver-
ið getið sem vert er.
Rauðskinna VI (II 3). Safnað
hefir Jón Thorarensen, Isa-
foldarprentsmiðjah.f. I94a-
Þetta er lokaliefti II. bindis
Rauðskinnu og fylgir þvi nafna'
skrá.
í þessu hefti eru ýmsar sögiR'
og frásagnir, sem athygli mun11
vekja, svo sem sögur þær, sent
síra Jón flutti í útvarp í vetur
er leið, m. a. „Álfadans á nýárs-
nótt“, sem sýnir að álfatrúin el'
ekki útdauð með þjóðinnú
„Konan í skipinu“ og fleiri eiU'
kennilegar frásagnir. Þá ber a®
nefna sérstaklega „Villa á Eý'
vindarstaðaheiði“, ágæta fra'
sögn. — Frásögnin er jafnaU
með snilldarbrag. Heftinu lý^'