AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.12.1998, Síða 13

eag
íslenskra LANDSLAGSARKITEKTA
20 ara
andslagsarkitektúr er ekki
ýkja gömul starfsgrein hér
á landi. Jón H. Björnsson
hóf störf 1953 og Reynir
Vilhjálmsson 10 árum síöar.
á þessum árum var um-
hverfismenning okkar íslendinga
nokkuö frumstæö og lóðir við bygg-
ingar oft og tíðum afgangsstærö sem
átti aö koma „svona af sjálfu sér.“ Félag íslenskra
landslagsarkitekta, FÍLA, var stofnað í febrúar áriö
1978. Stofnendur voru 5 talsins sem nægöi til aö
mynda starfhæfa stjórn. Fyrstu stjórn félagsins
skipuðu Reynir Vilhjálmsson formaöur, Auður
Sveinsdóttir og Einar E. Sæmundsen meöstjórn-
endur. Jón H. Björnsson og Reynir Helgason voru
kosnir endurskoðendur þannig aö allir félagsmenn
gegndu viröingarstööum frá upphafi enda var
mæting ávallt 100% og hver stjórnarfundur jafn-
framt félagsfundur.
Á stofnfundi félagsins var tekin sú djarfa ákvöröun
aö nota starfsheitið landslagsarkitekt. Var þaö gert
aö undangenginni mikilli umræöu og aö höföu
samráði viö málfarssérfræðinga og fleiri málsmet-
andi menn. Réö þar mestu aö heitið er alþjóölegt
og lýsandi fyrir starfsvettvanginn. Flestir íslensku
landslagsarkitektarnir eru menntaðir á landbúnaö-
arháskólum en nokkrir hafa lokið menntun sinni
við arkitektaskóla. Grunnmenntun landslagsarki-
tekta byggist á þekkingu á gróöri og náttúrufari,
arkitektúr, skipulagsfræöum og garðbyggingar-
tækni.
Viö íslendingar getum þakkaö frumherjum lands-
ins í garðyrkju og skógrækt fyrir þá miklu reynslu
og þekkingu sem áunnist hefur í ræktun og viö nú
byggjum á. Án þeirra starfs, sem hófst fyrir um þaö
bil einni öld, værum viö nú mun skemmra á veg
komin.
Þaö er metnaður okkar landslagsarkitekta aö
byggja upp lífrænt og fagurt um-
hverfi sem þjónar vel tilgangi sínum.
Meö notkun gróöurs er settur í gang
spennandi þróunarferill sem ekki er
alveg útreiknanlegur og gerir alla aö
þátttakendum. Þar koma jafnt til
landslagsarkitektar, garöyrkjumenn
og notendur. Árstíðabreytingar og
duttlungar í veöurfari koma einnig
viö sögu. Allir vita aö hinar ýmsu starfsstéttir eru
ekki einslitur hópur og á þaö ekki síður viö um
landslagsarkitekta en aörar starfsstéttir. Menn til-
einka sér gjarnan mismunandi þekkingu eftir
áhugasviöi hvers og eins, mismunandi áherslur
geta veriö í hinum ýmsu skólum o.s.frv. Síðan
tekur starfiö viö með fjölbreytilegum viöfangsefn-
um sem þroska og móta hvern einstakling enn
frekar.
í stærri skipulags- og byggingarverkefnum eru
geröar kröfur um að myndaðir séu vinnuhópar um
verkefnið þar sem lögö er áhersla á samvinnu
fagfólks á breiðum grundvelli allt eftir eöli verksins.
Aö mínu mati skilar slík samvinna besta árangr-
inum og byggir upp þverfaglega þekkingu og virö-
ingu fyrir öörum starfsgreinum.
Landslagsarkitektar vinna á mjög breiðu sviöi að
fjölþættum skipulags- og umhverfismálum. Verk-
efnin geta verið aö skipuleggja einstakar lóöir,
skipulag hverfa og viöameiri skipulagsverkefni.
Landslagsarkitektar starfa einnig aö náttúruvernd-
armálum og varöveislu menningarminja. FÍLAsem
er fyrst og fremst fagfélag hefur alla tíö starfaö
meö miklum blóma. Á 20 ára afmælisárinu eru
félagar 40 talsins. í stjórn félagsins eru nú Gísli
Gíslason, Hlín Sverrisdóttir og undirritaður Reynir
Vilhjálmsson sem skipað hefur formannssætiö sl.
tvö ár. FÍLA minntist afmælisins meö sérstakri yfir-
litssýningu á verkum félagsmanna í Ráöhúsi
Reykjavíkur dagana 7.-18. nóvember sl. ■
11
REYNIR VILHJÁLSSMSSON, LANDSLAGSARKITEKT