AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.12.1998, Qupperneq 24

REYNIR VILHJÁLMSSON, LANDSLAGSARKITEKT
) o
NS
Fyrir okkur íslendinga, sem erum vanir
berangrinum, er þaö sérstök upplifun
aö koma í gróna trjáræktarreiti, svo sem
Skógræktarstööina í Fossvogi og Laug-
ardalsgaröinn. Menn hafa á oröi aö það
sé eins og að koma til útlanda og eiga
þá við aö gróðuranganin, veöursældin og notaleg-
heitin eru eins og þeir einungis hafa kynnst áöur
erlendis. Áðurnefndir trjáræktarreitir m.a. eru til
sönnunar fyrir því aö unnt er aö mynda slíkt um-
hverfi hér í Reykjavík. Laugardalur, sem er um 77
ha aö stærö, er án efa þaö svæöi í borgarlandinu
þar sem skilyrði til trjáræktar eru hvaö best. Stærö
dalsins og hagstæö lega í samgönguneti borgar-
innar gerir dalinn ákjósanlegan til að veröa eitt
mikilvægasta útivistarsvæöi borgarinnar, þar sem
flestir geta fundiö eitthvaö áhugavert til aö dvelja
viö. Laugardalurinn á því möguleika á að veröa
útivistarsvæði sem höföar til allrar fjölskyldunnar.
Þannig hljóma Inngangsorðin í greinargerð fyrir
tillögum aö heildarskipulagi Laugardalsins frá
apríH 986. Þó að viö getum enn samþykkt og skil-
iö þessa staðhæfingu er nú svo komiö, aðeins 12
árum síöar, aö trjárækt hefur aukist svo aö vöxtum
og viðgangi aö gróöursælt umhverfi er ekki lengur
undantekning eins og þá var. Gróöurinn er farinn
aö hafa veruleg áhrif á loftslag í umhverfi þétt-
býlisstaða víöa um land, yngri kynslóðin þekkir
ekki lengur hinn algjöra berangur sem virtist óhjá-
kvæmilegur. Nú þarf ekki lengur að byrja á aö
sannfæra fólk um að trjárækt skili árangri.
Upphaf trjáræktar í Laugardalum má rekja til
gróörarstöðvar Eiríks Hjartarsonar sem stofnuö
var 1930. Jón og Gréta Björnsson ræktuðu þar
Yfirlitsmynd, Laugardal.