FLE blaðið - 01.01.2018, Síða 4

4 FLE BLAÐIÐ JANÚAR 2018
Viðtal Við nýjan Formann
H. Ágúst Jóhannesson er formaður FLE
Hver er hann þessi H. Ágúst Jóhannesson nýi formaður FLE?
Hver er bakgrunnur hans, fjölskylduhagir, áhugamál og hvert
stefnir hann í lífinu? Verður hann róttækur, baráttuglaður for-
maður eða leggur hann íhaldssamar línur í starfssemi félags-
ins? Og síðast en ekki síst, hvað er hann með í forgjöf? Þessar
spurningar og aðrar voru lagðar fyrir Ágúst sem tók ljúflega í þá
bón að eiga við hann viðtal í þeim tilgangi að kynna manninn
fyrir félagsmönnum í FLE. Gefum Ágústi orðið.
hVer er maðurinn?
Ég er fæddur í Reykjavík 21. febrúar 1960 og er því að verða
58 ára og skírður í höfuðið á móðurafa mínum, Hannes
Ágúst en er ævinlega kallaður Ágúst eins og gilti reyndar
líka um afa minn. Það er miklu sjaldgæfara að fólk sé kallað
seinna nafni sínu og því skrifa ég mig H. Ágúst og fer spar-
lega með Hannesar nafnið. Fjölskyldan fluttist svo fljótlega til
Stykkishólms þaðan sem móðurfólk mitt er ættað. Þar ólst ég
upp ásamt systrum mínum Sigríði Hönnu og Guðrúnu við gott
atlæti. Við systkinin vorum svo heppin að amma hélt heimili
með foreldrum okkar svo ég þurfti ekki að fara á leikskóla, því
amma var heimavinnandi og ég þurfti mikið pláss. Hún gat
verið ströng og fylgin sér ef svo bar undir en alltaf sanngjörn.
Hún var alin upp í Breiðafjarðareyjum, þar sem lífið var ekki
alltaf auðvelt. Hún kenndi okkur að taka hlutunum aldrei sem
sjálfgefnum og varð hún mér fyrirmynd á mörgum sviðum. Svo
voru foreldrarnir mér einnig miklar fyrirmyndir. Það væsti því
ekki um mig.
Ég ólst upp við mikið frjálsræði og það var gott að alast upp
í Hólminum, þar sem leikvöllurinn náði milli fjalls og fjöru. Ég
fékk að kynnast atvinnulífinu á sumrin, vann við margvísleg
störf og fór svo á sjóinn, fyrst á skelfisk og svo á netavertíð
sem var mikil lífsreynsla og er sjómennskan erfiðasta líkam-
lega vinna sem ég hef stundað. Fyrir vikið ber ég alltaf mikla
virðingu fyrir sjómönnum og þeirra krefjandi störfum. Í lok
netavertíðarinnar festi ég annan handlegginn í dráttarspili og
brotnaði illa og minnir það brot reglulega á sig. Ég var í síðasta
árganginum sem tók landspróf og var svo á sjónum í nokkurn
tíma eftir það. Ég fór því ekki í framhaldsskóla fyrr en ég var á
átjánda ári og varð Versló fyrir valinu. Ég tók þaðan stúdents-
próf 1982 og fór beint í Háskóla Íslands þar sem ég lauk við-
skiptafræði á endurskoðunarsviði fjórum árum síðar.
Ég kynntist Ragnheiði konu minni fyrst í Stykkishólmi. Hún á
mikið af ættingjum þar og kom þangað til að setjast í lands-
próf, þó hún byggi ekki sjálf þar, en fékk inni hjá ættingjum.
Við eigum þrjú börn á aldrinum 21 – 31 árs, einn son, tvær
dætur og fjögur barnabörn, þar á meðal tvíbura og er von á
Það er eflaust mesta áskorunin framundan
hvernig hægt verður að útvíkka starfsemina hjá
þessu gamla rótgróna en samt síunga félagi,
fari svo að félagsmönnum fækki