Úrval - 01.06.1944, Qupperneq 67

SÍÐARI MlLAN
65.
skapa elskulegt heimilislíf,
raunverulegt heimili. 1 þessu er
fólginn munurinnn á afkvæmi og
börnum, húsfreyju og móður,
fyrirvinnu og föður. Hið
dásamlegasta í lífi mannanna er
hamingjuríkt heimili, þar sem
allir ganga síðari míluna af
gleði og fórnfýsi.
Þessi boðskapurKristsskiptir
því lífi og athöfnum manna í
tvennt. Annars vegar eru þær
athafnir og störf, sem skyldan
krefst, hinsvegar þau, sem
unnin eru af fúsum vilja: störf-
in, sem maður verður að inna af
V
J£ÍNVERSKUR MAÐUR, Wung Fu að nafni, hafði verið á ferð
í Ameríku og notið frábærrar gestrisni heiTa Smiths. Þegar
þeir kvöddust og Wung Fu hélt aftur heim til Kína, sagði hann
Smith að hann skyldi senda honum pakka af bezta fáanlegu
úrvals Kínate. Nokkru síðar kom svo stóreflis pakki, og í honum
var að minnsta kosti tíu ára skerfur af te fyrir Ameríkumanninn.
Hann smakkaði á tenu og hafði aldrei fengið hetra te.
Nokkrum mánuðum seinna kom herra Wung aftur til Amei-iku
frá Kína og heimsótti þá Smith, sem gæddi honum á þessu góm-
sæta te. Kinverjinn saup einn sopa og gretti sig. „Þetta getur
ekki verið teð, sem ég sendi. Hér hafa einhver mistök orðið."
Smith var ekki seinn á sér að ná í hinn stóra tepakka. Wung
kannaðist þegar við pakkann, rótaði burt talsverðu af te og gróf
upp lítið box. „Þetta er teð, sem ég sendi, og þú ert ekki farinn
að snerta það.“
„En hvað er þá hitt teð?“ spurði Smith hissa.
„Það er ekki te. Það er úrgangur, sem notaður er til að
pakka tenu með,“ svaraði Kinverjinn hlæjandi. —- Coronet.
hendi, og hin, sem hann innir
fúslega af hendi — fyrri mílan
og hin síðari. Orð Krists boða
einnig það fagnaðarerindi, að
séu skyldustörfin unnin fagn-
andi geði og af virðingu fyrir
vinnunni, verði lífið eigi iengur
böl né þrældómur, heldur
dásamieg nautn virðingar og
verðleika.
Þegar litið er yfir sögu
mikilmenna, þá finnst eigi einn
einasti í þeirra hópi, sem aðeins
gekk fyrri míluna. Þeir hafa.
aliir, hver á sinn hátt, gengið
síðari miluna líka.