Skinfaxi - 01.02.2022, Qupperneq 17

S K I N FA X I 17
reyna að halda honum gangandi. Svo voru líka umræður um landsmót
og annað þvíumlíkt. Það sem situr kannski mest í manni svona eftir á er
að hafa fengið að vinna með svona góðu fólki. Það var afburða samstaða
í þessum hópum sem ég var í og þar myndaðist góð vinátta. Ég tók lítið
þátt í erlendum samskiptum, sem voru samt þó nokkur á þessum tíma,
enda var ég fyrir norðan, sem gerði það flóknara,“ segir Kristján.
Stjórnarfundir vítt og breitt um landið
Kristján starfaði með þremur formönnum, fyrst Pálma Gíslasyni, síðan
Þóri Jónssyni og svo Birni B. Jónssyni á lokametrunum. Helga Guðrún
Guðjónsdóttir var með honum í stjórninni en hún tók svo við af Birni síð-
ar. Sigurður Þorsteinsson var framkvæmdastjóri þegar Kristján kom inn í
stjórnina. Sæmundur Runólfsson tók síðan við því starfi og var allan tím-
ann sem Kristján var í stjórninni. Segir Kristján að hann hafi átt mjög gott
samstarf við þá báða. „Það sem var sérstaklega skemmtilegt þennan
tíma var að við vorum að halda stjórnarfundi vítt og breitt um landið.
Það myndaðist gríðarlega góð stemning í því og maður náði að kynnast
svo víða um landið fólki sem var að vinna í þessum geira. Þar urðu til
tengsl og sambönd sem maður hefur haldið síðan, jafnvel þó að fólk
hafi stoppað stutt við. Þessir fundir sem haldnir voru skiluðu sér á þeim
stöðum þar sem við héldum þá. Það varð oft meira líf í starfseminni þar
sem við vorum. Þetta var virkilega góð aðferð til að blása lífi í starfið.“
Tenging við Glímusambandið
Kristján segist hafa tengst Glímusambandinu strax þegar hann fór að
keppa. Þetta var það lítil eining að margir glímumenn voru þátttakend-
ur í nánast öllu, stjórnum, þjálfun og keppni. Kristján fór mikið sem
fulltrúi Þingeyinga á glímuþingin og kynntist þannig stjórnarstarfinu.
Hann segist hafa dottið inn sem formaður sambandsins árið 2001.
Formennskunni gegndi hann til 2004.
„Þá var smá deyfð yfir starfinu, þannig að við vorum að reyna að fá
fleiri félög inn og það tókst þokkalega. Vegna misklíðar voru KR-ingar
eiginlega hættir. Það lenti svolítið á mér að reyna að ná þeim inn aftur
og það tókst. Næsti formaður á eftir mér var síðan KR-ingur, þannig
að það spilaði saman.“
Hvernig finnst Kristjáni glíman í dag? „Hún er nánast ósýnileg og
það er svolítið slæmt. Það eru fá félög virk, sem reyndar hefur alltaf
verið, en maður sér í dag nánast aldrei frá glímu í fjölmiðlum. Samt eru
þeir í starfi erlendis ef maður grúskar aðeins í því. Glíman er mjög lítið
áberandi í dag.“
Bjartsýnn á stöðu UMFÍ
Kristján var að lokum spurður hvernig honum fyndist staða UMFÍ vera
í dag.
„Hún hefur verið svona upp og ofan en ég er frekar bjartsýnn á hana
núna. Ég mætti fyrst á Landsmót UMFÍ 1961 á Laugum. Þá var ég 14
ára og tók þátt í sýningarhópi í þjóðdönsum. Ég hef mætt á nánast öll
mót síðan. Það er kannski eitt eða tvö unglingalandsmót sem ég hef
ekki komið á. Þannig hef ég náð að fylgjast með því sem er að gerast.
Síðan hef ég oft verið duglegur að koma við á skrifstofu UMFÍ og fá mér
kaffibolla. Þannig hef ég líka reynt að halda tengslin eins og ég get.
UMFÍ er sýnilegra í dag en það hefur verið í mörg ár. Það er náttúru-
lega gríðarlega gott. Þá get ég og fleiri betur fylgst með hvað er verið
að gera. Þetta er orðið meira fólgið í því að drífa almenning áfram. Það
finnst mér gríðarlega gott verkefni,“ segir Kristján að lokum.
Sveitir HSÞ-A og HSÞ-B í sveitaglímu Íslands sem haldin var á Laugum 1978 . F.v.: Pétur Vignir Yngvason, Hjörleifur Sigurðarson, Kristján Elvar Yngva-
son, Eyþór Pétursson, Björn Gunnar Yngvason og Ingi Þór Yngvason.
Kristján Yngvason, formaður landsmótsnefndar, við verðlaunin sem
veitt voru á Landsmóti UMFÍ á Húsavík 1987.