Heima er bezt - 01.07.2001, Blaðsíða 48

Kviðlingar
og
kvæðamál
Dægurljóð
98. þáttur
Agætu lesendur Heima er bezt.
Nú er tími sumarfríanna og fólk út um hvippinn og
hvappinn. Þannig gengur þetta til í nútímanum.
Eg man vel, er ég kom til Akureyrar sumarið 1983,
með skólabörn frá Borgarfirði eystra, að ég hugðist hitta
nokkra kunningja mína á þeim ágæta stað. Því miður
brást mér sú von að mestu. Ekki er á vissa að róa á sum-
arleyfistímanum. Reyndist líka svo, að aðeins einn af
kunningjum mínum á Akureyri var heima, og var það
Guðmundur Frímann skáld. Hann tók mér, gömlum
granna, með alúð. Þá var hann nýlega orðinn 80 ára, og
hafði misst ástkæra eiginkonu sína fyrir skömmu. Dóttir
Guðmundar bar fram veitingar. Þau hjón eignuðust þrjár
dætur. Ekki er sá, sem á afkomendur, alsnauður. En hvað
þá um þau, sem enga eiga, jafnvel þótt í hjónabandi séu?
En hví er annar háttur braga þinna
og hrynjandin í þinni kvœðaraust?
I hjartans leynum lengi mun égjinna
laufvindanna seið í jyrrahaust,
er eltu þeir hver annan lengi, lengi,
um Ijósa smáravelli og bóndans engi
og ortu endalaust.
Að vitum mínum berðu barkarremmu,
blóðbergsþef og lyngsins anganjong.
0, kveddu vorsins Vatnsdœlingastemmu,
svo verði drápan eilíflöng.
Af heiðum leystu martröð hvítra mjalla,
lát mikil vötn í drottins nafni falla
til sævarfram með söng.
Þetta voru hugleiðingar um sumarfríin og það sem þeim
fylgir: frávera fólks úr eigin ranni og starfi. I sveitinni
voru sumarfrí ekki einu sinni nefnd á nafn. Þá var jafnvel
mest unnið. Heyja varð handa skepnunum, en grösin falla
snemma í dölum milli hárra fjalla.
Ég minntist á Guðmnd Frímann skáld á Akureyri. Hann
var fæddur i Hvammi í Langadal í Austur- Húnavatns-
sýslu 1903 og andaðist 1989. Hann sendi frá sér nokkur
ljóðasöfn, sem hlutu yfirleitt góða dóma. Hann var skáld
drauma og fegurðar, ásta og unaðar, öðru fremur. Finnst
mér fara vel á því að birta hér vor- og sumarljóð eftir
Guðmund Frímann. Mér dettur í hug að ljóðið sé einmitt
um dalinn hans, Langadalinn, þar sem Blanda rennur
hægum straumi. Langidalur er mjög sumarfagur. Látum
Guðmund tala sínu ljúfa ljóðmáli:
Lengi hafa erlend ljóð verið sungin og jafnvel lærð hér á
landi. En sem betur fer hafa mörg þessara ljóða verið
þýdd á okkar ástkæra, ylhýra mál. Hér á eftir fara þijú
ljóð, sem Helgi Seljan, fyrrum alþingismaður, hefur þýtt
úr ensku máli. Er þá fyrst fyrir ljóðið „My heart cries for
you“ :
Sárt ág sakna þín,
sakna þín, ástin mín.
Heyr mitt hjarta slá,
hrynja tár afbrá.
Ungur var ég forðum og unni þér,
ástin lifir jafnan í brjósti mér.
Okkar leiðir skildu, en ástin bjó
enn í hjörtum, saknandi þó.
Sárt ég sakna þín . . .
Sunnanátt
Eg vakti í nótt, nú veit ég hvað því réði.
Ég vœnti komu þinnar, sunnanátt.
Hver biði ekki þín með glöðu geði,
sem getur hlegið svona undurdátt?
Eg heyrði œrsl þín sunnan yfir sanda;
þú söngst og þuldir jafnt til beggja handa
þinn hagkveðlingahátt.
Arin hajá liðið ogýmsu breytt,
yndi hefur draumsýn mér löngum veitt
um að kæmirðu' aftur með kærleik þinn,
kysstir gleði í huga mér inn.
Sárt ég sakna þín . . .
288 Heima er bezt